NAGISING na lamang si Zeniah na nasa ibang kuwarto na siya. Marahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata at ipinalibot ito sa paligid. Nasinghot niya ang mabangong amoy ng kuwarto kung nasaan siya. Maaliwalas ang kulay ng kuwarto. Masarap sa mata. Napahawak si Zeniah sa ulo niya dahil bahagyang kumirot iyon. Hinanap niya ang kaniyang cellphone ngunit hindi niya ito makita. Hanggang sa mapatingin siya sa pader kung saan mayroong orasan. Alas dyes na ng umaga. Napabalikwas ng bangon si Zeniah nang mapagtanto wala ngang talaga siya sa kaniyang kuwarto. Akala niya kasi nananaginip pa siya.
Inalis niya ang kumot sa kaniyang katawan. At nanlaki ang mga mata niya nang makitang iba ang damit na suot niya ngayon. Hindi na ito ang suot niya kagabi.
"Oh my gosh! Anong nangyari?" bulaslas niya saba
