Love Will Never End
"I read those magazine yesterday, as in. Almost I read his magazine. Nasa ibabaw lang sa lamesa niya. I didn't expect that he has plenty of time to read those. You know what, Ai? It's all about broken relationship. Hindi ko alam bakit bumabasa pa siya no'n? Broken nga talaga siya."
Magkasama kami ni, Roca, Roca's boyfriend, Buena, para makapag mall, at hindi lang damit ang binili namin, nakapag manicure, at pedicure pa. Maarte talaga ang mga 'to. Sumunod lang ako, dahil ayokong tawaging 'KJ'.
"Bakit? You think he is?" I said while looking at my nails. Really perfect thin hand, and colorful nails. This is the first time I used acrylic nails.
"Maybe? Kumanta siya, nasa twitter. 'I'm so Inlove with you and I hope you know.
Just say you won't let go.' Sa tingin ko may pinapahiwatig," she said while scrolling up. Nakatutok lang ang mga mata niya sa cellphone at nakakunot noo.
"He looked bad boy, sometimes."
"What? Ailnishta, mukha lang pero mabait ang isang 'yon. Ganyan lang siguro makatingin si Raid, kaya napagkamalang bad boy, o fucker. Broken nga lang. Miserable siya noong pumunta ako sa condominium niya," nakita ko sa mga niya mata ang lungkot.
I don't know. We're not close to each other, and I didn't mean that when I looked at him is different. Baka nga siguro, hindi mag-base sa panlabas, dapat alamin muna ang panloob, bago manghusga.
"Hindi na nga ako nakadamay sa kanya, dahil ang seloso kong boyfriend, pabida," irap niya sa kawalan at tumingin sa boyfriend niya na busy kakatitig sa kanya, naka-upo lang 'to sa sofa habang nagmanman kay Roca.
"Maldita!" Roca's boyfriend in a strained voice.
"Bakit ba kasi sunod ka ng sunod? May klase ka pang a-atupagin diba?" She spat.
"Anong masama? I just want to be with you," he said while still looking at her seriously.
Lage ba silang nag-aaway?
"Nag teacher ka pa?!" Singhal ni Roca.
"Oo, para turuan ka ng leksiyon," nakangising sabi ng boyfriend ni Roca.
I secretly laughed at them, and diverted my eyes to my iPhone's beeping.
Tiningnan ko 'yon. It's Bedavane's text messages.
"Good afternoon. Sorry, late reply. Are you ready tomorrow?"
"Sabay kana sakin umuwi? Around five pm out ko sa klase."
Napangiti ako. Even with his texts are serious.
"Buena, sabay ka sakin sa pag-uwi?" I asked my sister besides me.
"Nope. I still have a class. Maybe around six pm pa ako maka-uwi." She said while busied typing on her phone.
"Okay. Take care." Tumango naman siya sa sinabi ko.
"How about you, Roca? Sabay ka sakin sa pag-uwi?" Sabay lingon ko kay Roca na pula na ang mukha sa inis.
Umaliwalas naman ang mukha niya sa sinabi ko.
"Yeah! Sure-" pero pinutol siya ng boyfriend niya.
"No, thank you, Ailnishta. Kami na ang sabay sa pag-uwi," sabi niya at mariin sa pag-titig kay, Roca.
"No! Ano ba?! Hiwalay na tayo ha? Sige, subukan mo ako!" Pulang sabi ni Roca, at umirap pa.
"What did you just say? Ako ata ang sinubukan mo, Royala Rasey?" His voice full of authority, and the serious of his face is more defined now.
"You can't control me, Sir." Ngising sabi ni Roca, tumayo na siya't nagpaalam samin, at umalis. Sumunod ang boyfriend niya.
Natapos rin kami.
"Sige, Bed. I'll be waiting for you. Sa café stary tayo magkita."
Naka-alis na sila, ako naman ay lumipat sa café para maghintay, alas singko na, at siguro papunta na siya rito.
I can't stop thinking about him. Hindi ko inakala na naging maayos ang panliligaw niya sakin. Ako naman ay nagustuhan ang mga ginagawa niya para sakin. Sa mga araw pagkatapos naming mag second-date, ay kinabukasan pumunta siya ng may dalang bulaklak at mga paborito ko.
Maganda sa piling, at nakakapukaw damdamin magulat ka nalang pagbukas mo sa pintuan ang manliligaw ang bubungad sayo.
Napabalik ang tingin ko sa pintuan ng café ng naanigan ko na si Bedavane papasok, at seryosong naka-tingin.
Is he okay?
Palapit na siya sakin, at umupo sa tabi ko.
"Hi, Bedavane!" I said while roaming my eyes around his body. His belt, and prowess body was perfect to my view.
"Kanina ka pa dito?" Malamyos ang pagkasabi niya, animo'y inaantok. Nakakaakit ang mga galawan niya ngayon.
"Hindi naman, minuto lang. How about your class, busy?" My forehead creased when he lift the chair and place beside my chair.
"Malayo ka," sabi niya kahit hindi ako nag tanong. Nakita niya siguro ang pakalito ko, kaya sinabi niya.
"Are you okay? You seemed tired." Sabi ko habang umupo na siya. Pinatong niya ang braso sa lamesa at pinatong ang ulo niya duon.
Nakita kong pinikit niya ang mga mata ng marahan.
"I'm fine. But, a bit tired. Yes, busy kanina sa klase."
He said while looking at me. Kita ko ang malapad niyang likod. Nag gym nga siguro ito, dahil sa matipunong katawan niya.
"Then, you did a great job. It's okay, kahit pagod ka, you're still doing your best, Bed. Mahirap nga siguro ginawa niyo, dahil graduating na kayo," masuyo kong sabi. I placed my right hand to his back and caressing.
Pumungay ang mga mata niya, habang nakapatong parin ang ulo sa arm niya.
"Maybe? Hindi ko lang maiwasan mapagod," mahina niyang sabi. Medyo inurong ko upuoan ko palapit sa upoan niya para maging malapit kami lalo.
"Oo, okay lang naman mapagod," at hinaplos na ngayon ang buhok niya ng malamyos. Pumikit naman siya sa ginawa ko.
Luckily, kaunting tao lang ang nasa café, at medyo nasa pinakadulo kami't hindi kami agaw pansin ng mga tao.
His soft, and black hair was filled into my thin hands. I slowly caressing it without any sounds. Tahimik lang ako, at siya rin.
"Gusto mo mag order tayo?" Masuyo kong sabi, at pinasadahan ang kanyang buhok.
Nakatungo lang naman siya't nakapikit, dahan-dahan akong lumapit sa ulo niya't inamoy ito.
The incense filled my nose. The smell likes familiar. It gave me more attractive when I slowly filled the scented into my lungs.
Mabango siya. His perfume, his hair. His body, and all.
I still meticulously caressing his hair, and I found it as my new habit.
Hindi naman siguro masama.
I straightened my back, and looking at him, still closed his eyes.
"How about you? Do you want something? I'll order," sabi niya't umayos, bumangon siya't sumandal sa upuan at tumingin sakin. Kita kong inaantok niyang mga mata, at pagod.
I just realized, when he closed his eyes again, and opened it. Malapit kami sa isa't-isa, pero hindi ko ramdam ang kaba, at pag-pagabag.
"Ako na ang mag order," nag iwas ako ng tingin, at kinuha ang menu sa harap ko. Alam ko naman ang usually order niya, ako nalang ang pumili para sa kanya.
He is staring at me base on my peripheral vision. Lumingon ako sa kaniya at itinaas ang dalawang kilay.
"Why?"
"Wanna go with me?"
"Saan?" Sabi ko't binigay na ang order sa waiter.
"Thank you, ma'am. I'll be back after ten minutes," tumango ako sa waiter at bumaling na kay, Bedavane.
"Let's date," hindi paba date ang ginawa namin ngayon?
"Hindi pa ba 'to date, Bedavane?" I asked. Pinantayan ko ang titig niya sakin.
"I just want to go somewhere. Like I need to go there with my special girl. I promise, we'll go home before eight pm."
Namula ako sa sinabing espesiyal sa kanya.
Ang seryosong pagkasabi ang nag-patango sakin, at nagpaubaya naman ako sa kanya. Dumating ang order namin, at dinala na lang namin 'yon, dahil ayaw namin mag tagal pa.
I focused my eyes outside, while listening Spotify music, I sang in whispered. Napalingon ako ng marinig si, Bedavane ng sumabay sa kanta ng mahina, pero rinig na rinig ko.
I really loved his voice.
Napangiti ako habang tiningnan siya. Lumingon siya sa'kin at ngumiti.
"Do you like that song?" Tumango ako sa sinabi niya.
Mahilig ako sa mga soft-in-ear music. Ayoko sa mga rock-music, dahilan ng pagka-sira ng tenga ko kung makikinig pa ako no'n.
"Yes. Hindi ako mahilig sa mga rock music. I have a feeling that my eardrums will be destroyed."
Pagkasabi ko no'n tumawa naman siya.
"Baka na uhaw ka?" Sabi ko at nilihad ang tubig ko. Hindi ko naman inakala na kalahating oras pa bago makarating sa paparuunan namin.
Wala pa siyang sinasabi, o tango ay inabot ko na sa kaniya 'yon. Uminom naman siya.
"Salamat," he said after drinking my water. Mabuti 'yan, Bedavane. Pa sekretong ngumiti ako't uminom sa tubig ko.
Dumating rin kami, kitang kita ang kahel sa kapaligiran dahil sa pang-hapong araw. I smiled at my feelings that this is going to be a romantic date again.
Bumaba siya, sumunod naman ako.
"I'm supposed to open the door, don't do it again, okay? Ako na ang mag-bukas, niligawan kita," sabi niya ng nakaharap niya ako.
"It's fine, Bed." I laughed at his reaction.
"No, it's not, baby," he whispered and held my right hand.
Narinig ko naman siya kahit bulong lang 'yon.
Ngumiti ako. Ngayon ko lang napansin na lage niya akong tinatawag ng ganoon.
Hinila na niya ako pababa sa kahoy na hagdanan, pababa sa destination place. Sa kahulihang palapag huminto siya para hintayin ako makakababa ng tuluyan.
"What place is this?" Gulat kong tanong, dahil kita ko ang dagat. The sunset met the sea. Very perfect, my astonishing feeling never vanished when I stared at our view infront of us.
Sobrang pag ka silaw ko sa pag tingin, at hindi matanggal ang mga mata ko ruon.
Is it really true. Totoong kahit na pa-dilim ng dilim, may kaunting silaw, at magandang tanawin.
"Dito na tayo kakain. Gusto mo ba?" Napabalik ako ng tingin sa kanya, at ngumiti. .
Bakit naman hindi? Kung ganito ba naman ka ganda ang tanawin?
Tumango ako sa kanya, ako na ang naghila sa kanya, dahil gusto kong pumunta sa shore.
I felt the breeze in a calm way. I bit my lower lip. My new favorite. The sunset.
Malapit na kami sa dulo ng buhanginan, at huminto ako para hindi kami abutin ng mga alon.
The waves swaying soundly, and perfectly.
Humigpit lalo ang pagkakapit ko sa kamay ni, Bedavane.
"Do you like it?" Bedavane said, while grabbing my hand. Tinanggal niya naman ang kamay niya sa kamay ko, at hinawakan ang baywang ko.
He genuinely caressing my waist.
Sobra pa sa gusto, Bed.
"Sobrang nagustuhan," sinabi ko habang nakatitig sa kanya.
"Do you love sunset now?"
"Oo, hindi ko inakala na sumobra ang pagka-gusto ko," lalo pa't kasama kita, Bedavane.
I suddenly hugged him. Hindi ko inakala na sobrang kong naramdaman ang saya. Mas lalo siyang nag-sikap na ligawan ako. His efforts was totally reaching my expectations. I never really thought that having a suitor is accretionary.
Ang pag-hatid sakin galing eskwela, ang pag-bigay ng mga regalo. Ang mga gusto ko na ibinibigay niya kahit hindi ako nang-hihingi.
"Nagsikap ka ba lalo na ligawan ako?" I questioned him. Kahit alam ko ay tinanong ko parin siya. Hinaplos niya ang likod ko, at naramdaman ang mahinang tawa niya.
"Oo, ganito kita ka alaga. I'm just happy, kaya binigay ko ang mga gusto mo," his husky voice filled my ears. Mas lalo ko siyang niyakap, at binaon ang mukha sa dibdib niya.
"Thank you," nangingilid ang luha ko sa sinabi niya. Sobrang saya ko ngayon.
"Hindi ako hihinto hanggang hindi ko marinig ang 'Oo' mo," tinaas naman niya ang ulo ko. He touched my chin, and slowly caressing it.
"I'll will never stop, Ailnishta."
Tumitig ako sa kanya ng matimbang, at ngumiti. Hindi rin ako hihinto hanggang hindi ka mapa-sakin, Bedavane.
Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa malapad niyang balikat. Humigpit ang hawak niya sa baywang ko.
"You never get tired, Bedavane?" hanggang maaari hintayin mo ang matamis kong 'Oo'.
"Hindi, para saan pa ang panliligaw ko kung hihinto ako sayo?" Malambing niyang sabi, at hinaplos ang pisngi ko.
Ngumiti ako sa kanya. He did the same too.
"You are persistent person, huh?" I said while caressing his cheeks too. Nag shave ba siya? The five o'clock stubble defined when the sunset met his face. The dark eyes was totally looks attractive when he stared at me.
Hinaplos ko ang pisngi pababa sa umiigiting niyang panga.
He is perfect.
Tumingin ako sa labi niyang manipis, at mapupula.
"I am, Ailnishta," kumibot ang labi niya, napatitig ako ruon at hinawakan ko 'yon. Naramdaman ko ang malambot niyang labi sa daliri ko.
Tumingin ako sa mga mata niya. Mapupungay na ito, at matimbang akong tinititigan. Tumingkayad ako't at walang pasabing hinalikan siya. Humigpit ang pag hawak niya sa baywang ko, dahil sa gulat ng ginawa ko. I moved my lips, after a while he did the same too. Naramdaman ko ang mahinang hangin na bumubulong sa aming dalawa.
Yumuko siya.
Mas lalo ko siyang hinalakan, at hindi huminto. Hinawakan niya ang pisngi ko para mahalikan niya rin ako lalo.
"I always am, Ailnishta," he whispered, and bit my lower lip.
✿✿✿
Happy read, mga maldita!(◕ᴗ◕✿)
!: Grammatical error.
!: Language has not for the rights.
!: Spellings is not on the right spot.
" If you have deductions, 'bout my words, just say it, and we know we're not perfect to judge one another, might as well, you can direct message me, for good, and rants there, so we can clear in all aspects, what's your motives or purposes is. 'I believe that there's no room for the improvement, if you wanted to pursue, then try it.' "