Chapter 3

243 Words
Sa Ospital* Bunso: Ma.. ma.. Mama: oh anak gising kana (Paiyak itong nagsasalita) Bunso: Ma.. Mama: anak magpahinga ka muna anak patawarin mo kamii :(( (At nakatulog agad ng mabilisan ang bunso nilang anak) *Tumawag ang kanilang tatay kay Jack* Tatay: anakk, magandang balita nagkaroon na ng malay ang iyong kapatid at sa mga oras na ito ay siya ay nagpapahinga Ate Jack at Jov: Talaga pa? nagpapasalamat ako sa panginoon dininggin ang aming panalangin Kuya Jov: Kay Buti talaga ng panginoon ate jack Ate Jack: oo sinabi mo pa kaya nagpapasalamat ako di ko kayang mabuhay ng wala si bunso *nagiyakan nanga sila* Makalipas ang mga araw na discharge na ang bunso nilang kapatid sa Hospital* (naghanda naman ang mga kapatid nito upang pagsalubong sa pagbabalik bahay nito) Kuya Jov: ate andyan na sila Ate Jack: Sige i surprise natin at dahan dahan naman binuksan ng magulang nila ang pinto at biglang nagsigawan ang mga kapatid ni bunso ng surprise, :Welcome Back Home Bunso: *Naiyak naman Si Bunso at nagpapasalamat Siya* BUNSO: THANK YOU ate kuya?? Ate Jack: Tara kain na tayo nag handa kami ng paboritong pagkain ni bunso, at baka lumamig pa ang nakahanda Mama: Papa: Sige na tara na Bunso: YAYYY *Nagkuwentuhan nanga sila kung ano ba talaga ang nangyari* *Sinabi naman nila Ang Katotohanan* kaya simula nuon nagkakasundo na ang magkapatid at hindi nag tuturuan ng gawain Upang di na ito maulit* THE END THANK YOU FOR READING
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD