Sa Ospital*
Bunso: Ma.. ma..
Mama: oh anak gising kana (Paiyak itong nagsasalita)
Bunso: Ma..
Mama: anak magpahinga ka muna anak patawarin mo kamii :((
(At nakatulog agad ng mabilisan ang bunso nilang anak)
*Tumawag ang kanilang tatay kay Jack*
Tatay: anakk, magandang balita nagkaroon na ng malay ang iyong kapatid at sa mga oras na ito ay siya ay nagpapahinga
Ate Jack at Jov: Talaga pa? nagpapasalamat ako sa panginoon dininggin ang aming panalangin
Kuya Jov: Kay Buti talaga ng panginoon ate jack
Ate Jack: oo sinabi mo pa kaya nagpapasalamat ako di ko kayang mabuhay ng wala si bunso
*nagiyakan nanga sila*
Makalipas ang mga araw na discharge na ang bunso nilang kapatid sa Hospital*
(naghanda naman ang mga kapatid nito upang pagsalubong sa pagbabalik bahay nito)
Kuya Jov: ate andyan na sila
Ate Jack: Sige i surprise natin
at dahan dahan naman binuksan ng magulang nila ang pinto
at biglang nagsigawan ang mga kapatid ni bunso ng surprise, :Welcome Back Home Bunso:
*Naiyak naman Si Bunso at nagpapasalamat Siya*
BUNSO: THANK YOU ate kuya??
Ate Jack: Tara kain na tayo nag handa kami ng paboritong pagkain ni bunso, at baka lumamig pa ang nakahanda
Mama: Papa: Sige na tara na
Bunso: YAYYY
*Nagkuwentuhan nanga sila kung ano ba talaga ang nangyari*
*Sinabi naman nila Ang Katotohanan* kaya simula nuon nagkakasundo na ang magkapatid at hindi nag tuturuan ng gawain Upang di na ito maulit*
THE END THANK YOU FOR READING