“Pasensya na,” paumanhin ng isang lalaki nang aksidente niyang mabangga ang balikat ko. Napatango lang ako sa kanya saka ipinagpatuloy ang aking paglalakad.
Hindi naman talaga maiwasan na magkabanggaan lalo na’t napakaraming tao rito sa plaza. Mukhang may palabas ngayon dahil sa bilang ng kabataan na nakikita ko sa paligid. Palihim akong napangiti habang pinagmamasdan ang mga mamamayan ng Nava.
Bigla ko tuloy naalala ang sinabi ni Manong Borne. Pero ligtas ba talaga ang lugar na ito para dito na lang kami manatili? Tama na bang makontento ako rito?
Hindi ko pa alam. Naguguluhan pa ako hanggang ngayon. Sa loob ng ilang linggo naming paglalakbay, ang Great Wall lang talaga ang laman ng isip ko. Ang kagustuhan kong maihatid doon sila Faith, ‘yon ang nagdala sa ‘kin dito. Kung titigil ako,
