OUR GREATEST BATTLE (GXG | Completed)

Chapter 8

ASTRALLA

"Anak papa'no naman mang-yayari 'yang sinasabi mo. Alam mo at alam nating tatlo na nasa safe vault 'yun kaya imposibleng mangyari anumang nasa isip mo" saad ni dad mula sa telepono. Sumasakit na ang ulo ko.

"But dad who knows kung nakakuha nga siya ng isa besides ikaw na din nagsabi bata pa lang si Mauve (Mo-V) malikot na siya at matalinong bata" saad ko. Dahil posibleng buhay pa sila or siya from that accident. It's either ininom niya ang formula to prevent the person to die before or after the accident happened. Isa din 'yon sa gusto makuha ng mga kalaban sa business world ni dad.

Napabuntong hininga na lang ito. I know mahirap sa kanya na nagkakaganito ako but I can't stand here waiting for the results kung namatay or hindi ba talaga sila mommy and may lil brother. I never thought na totoo ang kutob ko. How I wish matagal ko na itong ginawa.

"Alright princess tatapusin ko lang ang ilang importante dito and I gonne come hone as soon as possible" yes! Sabi na nga ba't hindi niya ako matitiis. "But don't do any stupid things hangga't wala pa ako diyan understand?" Dagdag pa nito na siyang ikinairap ko. "Yes dad, promised" sang ayon ko. "Good, goodbye for now sleep tight hmm" and then he end the call.

Maaga pa lang bumangon na ako at naligo. Balak kong mag train ulit together with Irene babantaan ko na lang ito kung sakaling hindi pumayag, she's not a morning person and so I am pero minsan kusang nagigising ang katawan ko ng maaga.

I just wear a combat boots, gun belt at doon inilagay ang dalawang baril ko, black skinny jeans, black sando na pinatungan ko lang ng black crop top jacket. I just messy bun my hair and it's done.

Kumuha din ako ng ilang daggers and bullets sakali mang maubusan ako ng bala at hindi mahirapan mag reload.

Tahimik na pumasok ako sa kwarto ni Irene na tulog pa rin. Sandaling pinag masdan ko ang maganda at maamong mukha nito sabay napangisi na lamang sa planong naisip ko kanina lamang.

Hawak ang dalawang cymbals galing sa music room nila. Dahan-dahan na lumapit ako sa gilid niya at sa pagbilang ng tatlo agad na pinatunog ko ito ng dalawang beses.

Agad itong napabalikwas sa kama tsaka ito nahulog dahil sa gulat. Kulang na lang mamatay ako dito sa kakatawa dahil sa reaksyon nita. Promise kung makikita niyo siya her face and reaction was so priceless.

Agad naman ako nito sinamaan ng tingin na ngayon ay nagpipigil ng tawa. I can't help it. She's adorable when she get mad at mas nagiging cute pa sa paningin ko. Wait what? Am I just say it? Goosshhh erase erase hindi ako bisexual or lesbian and hindi ako papatol sa bestfriend ko. Never.

Baka kainin mo 'yan tuyo ng aking isipan. Oh, just shup up brain!

"What the hell did you do that ASTRALLA" saad nito na may diin sa huling sinabi.

I just give her may best innocent look "Uhmm waking you up?" Patanong na sagot ko.

"Right" sarkastikong at may inis na sambit nito bago tuluyang tumayo at pag pagan ang maumbok na pwetan nito.

Napalunok ako sa view na nakikita ko her colar bone just so perfect, her curves like a coca cola, her white long legs, her butt and her n*****s waving at me. God! I forgot that she's wearing one of her daring lingerie.

Agad na iniwas ko ang aking tingin ng marinig na pekeng umubo pa ito. s**t! Did she just caught me staring and checking her out earlier. Agad namula ako sa kahihiyan.

"I-I uhmm lalabas muna ako and prepare for our training today" hindi ko na ito inantay pang sumagot at agad na lumabas na ng kaniyang kwarto. Pakiramdam ko nasuffucate sa loob at hindj napansin pati ang pag hinga ko ay pinigilan ko ng ilang minuto. Gano'n ba katagal ako tumitig sa kaniya? Parehas lang naman kami merong gano'n! Bago tuluyang umalis sa tapat ng kwarto niya ay narinig ko pa ang malutong nitong pag tawa. Ugh! I hate her.

———————

Agad na binaril ko ang sunod sunod na dagger papunta sa direksyon ko. It's been 1 hour ng mag start kami mag laban ni Irene at wala isa man samin ang gusto mag patalo.

Nagkaroon din kami ng agreement kung sino ang matatalo ay gagawing alipin ng isang linggo ang isa. Hindi naman ako papayag na matalo sa isang 'toh.

Agad nagpaulan ako ng bala sa kanya na sinasangga lamang nito gamit ng katana. Hindi inaasahan nito na madadaplisan siya sa braso at hita. Sinadya kong hindi sabay sabay ang tira ko para makalusot ang ilang bala para madaplisan siya at bumagal kahit papa'no.

Napaluhod kami pareho at sabay itinutok ang sandatang hawak namin sa isa't isa. Kapwa hinihingal, pagod at gutom. Hindi pa pala kami nag bbreakfast kaya nanghihina na din ako. May mga sugat na din ako tulad niya pero hindi malalim at malala.

"Alright girls tama na 'yan kaninang madaling araw pa kayo diyan. It's already lunch kailangan niyo na kumain" sabi ni tito na siyang ikinatigil namin. Walang nanalo at natalo samin at tie ang laban namin.

Sabay kinuha ng mga tauhan ni tito ang armas namin tsaka inalalayan papasok sa loob. Napatingin ako kay Irene na buhat buhat ni tito. Marahil namanhid na ng tuluyan ang kaniyang binti at hita dahil sa epekto ng bala ng baril ko. It always have a effects para sure na walang makakatakas na kalaban.

Pagkatapos magamot ang mga sugat ko agad na pinuntahan ko sa kanyang pwesto si Irene. Kailangan niya ng antidote para maikilos ang kanang braso pati na rin ang hita at binti nito. Nang nainom na niya abg antidote ako na ang nagpatuloy sa pang ggamot sa braso at hita niya pati na rin sa tagiliran at pisnge nito.

Nagsubuan na lang kami ng pagkain hindi niya 'daw' maigalaw ang kanang braso na siyang ginagamit niya sa lahat ng bagay na gagawin.

"Oh anong nanyare sa inyong dalawa huh?" Tanong ng ate nitong si Primrose. "Ang sweet niyo rin tignan kanina, bagay kayo. Kayo na ba huh?" Pang aalaska pa ng kuya niya sabay taas baba ng kilay at nakangisi. Parehas na namula kami ni Irene at hindi na lamang pinansin ang mapanuksong tingin ng kapatid niya.

"Shut up ate, just help me here para naman may silbi ka" masungit na utos nito.

"Mauuna na muna ako kuya Bleu, Irene" bago umalis at dumiretso sa bahay kasama ang mga bodyguards ko.

Sinalubong naman agad sila ng kani-kanilang pamilya ng mabalitaan ang nanyareng aksidente sa park. Sana nandito din sila. Sana, sana buhay pa sila. Sana masaya at kumpleto kami ngayon.

"Smile princess hindi pwedeng pangit ang nag iisang prinsesa ko" napatingin ako sa nagsalita. Si dad. I thought nasa New York pa siya. Kanina lamang ay kausap ko siya sa over phone. What is he doing here so early?

"Hindi mo ba namiss ang daddy?" May tampong saad nito kaya patalon na niyakap ko siya. Kahit apat na araw lamang siya nawala it feels like four years.

"I miss you so much dad" habang nakayakap sa kanya na parang koala.

"I miss you most princess" nakangiting sagot nito.

"Btw dad where's my takeout food huh?" Tanong ko dito na ikinatawa niya. Alam kong kakain ko lang but that food is one of my favorite ever since I'm a child 'till now. Fiorentina Steak and Truffles an Italian food.

"Nasa island counter princess. Hurry baka maubusan ka" nakangiti pa rin sambit nito na ikinuot na aking noo. Maubusan? Agad na pumunta ako doon at nakita ko si kuya Tyrian.

"Omayghaddd kuyaaaaa!" Tili ko sabay yakap sa kanya kaya kamuntikan masubsob ang gwapo niyang mukha sa counter "I miss youuu" dagdag ko.

Tatawa tawa naman ito habang inaayos ang nagulong itsura. "Chill princess and I miss you too." Nakangiting saad niya.

God knows how I miss this egg in front of me. "why didn't you tell me you were coming? hindi manlang ako nakapag bake ng cake" nakangusong sambit ko pero tumawa lang ito.

"It's not a surprise kung sasabihin ko di'ba?" Tama naman siya. Hindi na surprised kung sasabihin niya but still.

"Okay, ipag bbake na lang kita mamaya ng paborito mong crinkles" sabay halik sa pisnge niya at ako na ang umubos.

"Aakyat na ako sa taas para makapag pahinga and you too princess" paalam ni kuya tsaka kinuha ang bag at umakyat na.

Pagkatapos kumain ay hinugasan ko na ang pinag kainan namin. Pumunta na rin ako ng kwarto. Nagligo sandali bago nag bukas ng rp.

[Rein] I know na iniisip mong buhay pa kami ate and your right. Mom and I are alive please don't tell to dad muna. Ligtas kami ni mom and were always here for you ate.

Basa ko sa message niya at hindi mapigilan ang mga luha ko. Sunod-sunod ito tumulo nang makita ko din ang picture nila ni mommy sa basement suite. Their alive and safe. I can't wait to see them again. Kaya agad ko itong nireplyan.

[Me] I'm so happy that both of you are alive. Can we just have a video call? I miss the two of you so much.

Ilang sandali pa ay lumabas na sa screen ang pangalan niya at agad ko itong sinagot. Muli napaiyak na lamang ako.

Ikwento din niya ang totoong nangyari kung bakit hindi sila namatay. It's because of my invention when I was 16. Isang robot na parang totoong tao, parang totoo din ang mga sugat at dugo doon. She's so smart like me, tunay ngang mag kapatid kami even she's only 5 that time. I'm so glad nakausap at nakita ko sila kahit call lang 'yon. Walang mapaglagyan ang sayang nararamdaman ko. Bago pa may makapansin na may kausap ako nagpaalam na rin ako at natulog na may ngiti sa labi.