"Jessica's pov)
Masayang masaya at walang pagsidlan ang aking ngiti ng iwan akong mag-isa rito sa opisina ng lalaking boos ko parang bang nag-iba ang ihip ng hangin at nawala ang sapi ng lalaking iyon.
Dahil hindi ko inaasahan ang magandang ipinakita sa akin ngayong umaga ni Sir, Lucas at hindi ako makapaniwala.
Sapagkat binilhan niya ako ng pagkain ng 'di ko iyon inaasahan, kaya naman yong mga oras na iyon ay kinilig ako ng bahagya ng hindi nito napapansin.
Talagang nakabait nga ng boss ko kahit minsan niya akong pinapagalitan ay natuwa pa rin ako sa ginawa niyang effort kanina.
Hindi niya ako kinalimutan at na-alala niya ako nakakahiya naman, pero aaminin ko na unti-unting nahuhulog na ang loob ko sa boss ko parang na-eexcite ako kapag naiisip ko ang pagbabago ng boss ko.
Sana nam
