Unplanned Love (Tagalog) LS Series #2

Chapter 4

Xandra POV

I was still on my place when I heard him.

"Where do we met?" I asked in curiosity. I'm in a hard time recalling where I've seen him.

"Don't you really remember?" He was still on his pace while asking that question to me.

"I-I can't remember." My heart started to pound so loudly. Parang may mali.

"We've met in bar. Do you want to tell the rest of the story?" My brow arch. Bar?

At doon ko naalala ang pagpunta ko sa bar na sinundo pa ako ng pinsan ko. The rest ay hindi ko na maalala dahil sobrang lasing ko pa. Hindi ko ngarin maalala nong time si Kurt na siya rin pala ang tumulong noon sa akin hanggang sa unti unting bumabalik ang ala ala ko noong sinabi niya.

"D-did I something wrong that night?" Hindi ko alam but out of curiosity ay natanong ko na.

Bukod sa muntik na akong nabastos noon kung hindi pa ako tinulungan ni Kurt ay baka may ginawa pa akong mas malala bago nangyari iyon. And this guy? Parang kilala ko siya pero hindi ko alam kung saan. May ginawa ba akong pwedeng ikasisi? My gosh! Sana wala.

"Nothing. It's just, when you plan to drink ang get drunk again. Call me to this number. I'll go with you." Then he offered a piece of paper. It's a calling card.

"Leo Oliver Villafuerte?" Namilog ang mata ko ng unti-unti kong maalala ang iba sa mga eksenang nagawa ko that time.

"See you neighbor." He smirked and then tapped my shoulder and passed me.

My lips parted. Neighbor? Agad ko siyang nilingon pero nakalayo na ito sa akin. Papasok na siya sa malaking building. Diyan siya nagtratrabaho? Is he one of them? I sigh.

Marami na ang dumaraan at nilalagpasan ako. Sa building ang halos lahat ang pasok. My feet wants to turn going there but my mind stopped it. Pansamantalang kakalimutan ko muna ang pangarap ko at tatapusin ang sinimulan ko.

Para akong nanlumo. Nanghina. Pero nagpatinaod nalang ako kahit ramdam ko na ang bigat sa dibdib ko.

A few hours later ay natagpuan ko ang sarili ko na nasa hotel. Nakasandal at nakatingala sa mga kumikinang na chandelier. Ang mata ay naroon pero ang isip ay lumilipad. Halo halo ang nasa isip.

Nasa ganoong position ako ng marinig ang secretary nitong nakilala ko sa pangalan na Ben. May kausap sa phone. Mukhang hindi rin ako napansin.

"Yes sir. Noted sir." at binaba nitong ang phone at sinilid sa bulsa ng mapansin ako na nakatingin sakanya.

May lumapit na babae sakanya. She has a descent look and outfit.

"Umalis na si Mr. Walker?" Nagdadalawang-isip ito kung sasagot ba siya sa tinatanong ng kasama niya.

May binulong ito sa kasama at doon dumapo ang tingin sa akin. Bahagyang nagbow ang ulo nito sa akin na parang humihingi ng paumanhin.

Dumating siya kanina at agad din umalis? Paano niya trinatrabaho ang ganitong kalaking hotel kung wala ang presensiya niya dito. Mailap na maski employees and staff dito ay hindi pa siya nakikita maliban sa secretary niya. Ang weird. Gwapo naman siya pero bakit ayaw niyang ipakita ang mukha niya dito?

Lumapit ako dito pero agad itong yinuko ang ulo.

"I'm sorry ma'am. No one informed me that you're here." He said immediately.

He's doing his job anyway. Ako lang itong gumugulo at nagpeperwisyo sa trabaho niya. Kung alam ko lang sana kung saan ko mahahanap ang lalaking iyon edi sana tapos na.

"It's okay. It's your job. Why should I be a burden to you if your boss doesn't want to meet me anyway." Nakakaintinding lintaya ko pero sa loob loob ko ay naiinis ako.

Tinalikuran ko sila na wala ng paalam. This makes me insane. Akala ko madali pero nakakabaliw ang mag-antay at tantsahin ang oras niya.

Umuwi akong bagsak ang balikat dahil wala akong napala. Tumawag sila daddy sa akin at sinabi ko iyon. Galit na galit na naman ito sa akin. Halos ibato ko sa pader ang phone ko at masira ito dahil sa inis ko.

Kinuha ko ulit ang bag ko at lumabas. Gusto ko munang makalimot. Gusto kong magsaya. Gusto ko munang kamtin ang panandaliang kalayaan kahit na paggising ko bukas ay babalik na naman ang tinatakasan kong realidad.

Nasa masaya at malakas na indak ng tugtugin ako at sumasayaw. I swayed my body and synchronized to the beat. Ni level ko ang sigaw at tawa sa lakas ng musika while holding a goblet of wine. Wala na akong pakealam sa mga taong nasa paligid ko.

May ibang lalaking nakikipagsayaw sa akin pero kapag lumalapit at hinahawakan ako sa pwet at bewang ay tinutulak ko sila at agad at lumilipat. Ganito lang ako pero hindi ako nagpapadala sa mga ganoong paraang paglalandi nila sa akin. I can kick them in their d**k once they tried to touch me. I smirked.

Hindi pa ako lasing.

Leo POV

Napahilot ako sa batok. Nasa office parin ako. Stress na stress ako sa mga papel na nasa harapan ko. Pinaalis ko ang secretary ko dahil sa nahuli ko itong gumagawa ng milagro kasama ang isang empleyado dito. They make dirty things here kaya parehas ko silang pinaalis bago pa malaman ng iba.

Bukod sa reputation ko ang madadali, maski kumpanyang pinaglalaban ko ang madudumihan din. Mabait ako pero huwag lang nilang abusuhin. I can be as tough they didn't expect.

I grabbed my phone from my wallet and looked for an update. Nasaan na kaya si Xandra. After putting a small device in her phone for me to locate her, naligaw pa siya sa harap ng kumpanya namin.

I was even tempted to tell what happened that night. I grinned.

Pwede ko namang panangga iyon kapag nanlaban siya. I pinch the tip of my nose. Bigla akong naiiling na natatawa. It's enough Leo. Matigas ka diba?

Kumunot ang noo ko ng makitang nasa apartment na niya ito. But a call suddenly showed on my screen. It was an unknown number.

With curiosity I answered it without saying hello. Narinig ko agad ang malakas na tugtog dito.

"Hello po. Pasensiya na po sir. Number niyo lang po ang nakita ko dito sa bag ni ... ano nga ulit ang pangalan niya pre?" Mahinang tanong nito sa kasama.

Kumunot ang noo ko.

"Xandra daw. Iyon ang sinabi kanina."

"Saan iyan?" Seryosong tanong ko.

Sinabi niya ang lugar at address ng bar. Pabalang kong sinara ang pintuan ng office ko. Bigla akong nakaramdam ng inis. That night is enough, huwag niya ng gawin sa iba.

"Sh*t!" I murmured out of frustration.

Mabilis kong pinatakbo ang sasakyan at wala pang ilang minuto ay nakarating na ako doon.

Malakas ang tugtog at very crowded dito sa loob. Agad hinanap ng mata ko si Xandra. Siguradong lasing na lasing na naman ang babaeng iyon. Hindi ko narin hahayaan na iba ang umalalay sakanya.

Agad akong pumunta sa counter at doon ko nakita ang isang babaeng bagsak ang ulo sa counter table nito. Ang hibla ng buhok ay nakaharang sa mukha nito at mukhang nakatulog na pero maya maya ay gumalaw. Inangat ang ulo.

Nilapitan ko ito at bago pa niya maabot ng isang kamay niya ang isang bartender na nasa harapan niya ay agad ko itong inabot at pinigilan.

They both looked at me. Then later on her lips curved.

"Did you came for me? Hmmm?" She asked seductively.

Gulat at mangha ang bartender na nasa harapan namin.

"Kanina pa ba siya dito?" tanong ko sa lalake.

"Y-yes sir." Sagot niya.

Kumuha ako ng pera sa wallet ko at nagbayad. Binuhat ko siya in a bridal way. Pag-angat ko palang sakanya ay humigpit ang kapit niya sa leeg ko. Pero natigil at nanigas ako ng halikan niya ako leeg. Her soft lips kissed my neck. Para bang nanunukso. Parang nanghihikayat at tinutukso ang pagkakalalake ko.

I gulped. Nilabas ko siya roon at nilagay sa backseat ng sasakyan at inihiga ang sarili doon. Malakas ang kabog ng dibdib ko. I never felt this to any girl.

Nang makarating kami sa apartment ay hinanap ko sa bag niya ang susi pero wala akong nakita. Tiningnan ko ang oras at madaling araw na. Nag-overtime pala ako sa office.

Hindi ko na inabalang gisingin pa ang landlady at pinasok ko nalang siya sa apartment ko. Pinasok ko siya kwarto at pinahiga sa kama pero pati ako sumama at pumaibabaw sakanya. Ayaw niyang tanggalin ang kapit sa leeg ko na para bang aalis ako sa tabi niya.

"Nanny." Sambit niya habang nakapikit at maya maya ay parang iiyak na ang mukha nito.

Maybe she missed her nanny. May tumulong luha sa kabilang mata niya at maya maya ay bumalik na naman sa maamo at mala-anghel nitong mukha. Tulog na naman siya. Lumuwag ang kapit nito sa leeg ko. Dahan-dahan ko iyong tinanggal.

Tiningnan ko ulit siya at pinunasan ang luhang dumaloy kanina. She looks so fragile when she's asleep. I smiled. Kinumutan ko siya at lumabas ng kwarto.

From that time ay hindi ako dinalaw ng antok. Her angelic face reminds of someone. Someone of the past that until now her memories is still in my heart. Her smile. Her kisses. Her laughter and giggles. I missed her.

Maaga rin akong nagising kinabukasan. Nagluto. Hindi naman ako magluluto kung wala akong lulutuan. Nilalagay ko na ang mga nalutong pagkain ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. Sumilip siya at tiningnan ang labas hanggang sa madapo ang tingin sa akin. Nagulat ito at agad pumasok at sinara ang pintuan ng kwarto.

Natawa ako at nailing. I removed my apron. Tinungo ko ang pinto at kinatok.

"Let's eat." Yaya ko dito. Ilang minuto na ang nakakalipas ay hindi pa ito lumalabas. Kinatok ko ito hanggang sa binuksan at sumilip ulit.

"I'm not hungry." But her tummy disgree. I chuckled.

"May niluto akong panghang-over soup. You must try it."imporma ko dito at naunang pumunta sa mesa.

"Why I'm here?" She innocently asked.

"Because you were drank. Wala rin ang susi ng apartment mo sayo and maybe you left it before going to the bar. Why you're here?" At sinalin ko ang soup sa bowl at dinala ito sakanyang sa akin parin siya nakatingin. " because I brought you here." Looking at her eyes seems so tempting to me.

"How did you know?" She asked again.

"Someone called and informed that you messed up ... again." Nagbaba ito ng tingin at kinuha ang bowl na hawak ko.

Umuusok pa ito dahil mainit pa.

"Thank you." She uttered sincerely.

I looked at her deeply. She was different from what I have read about her.

Napatingin ako sa labi niyang nagpabuhay sa akin kagabi ng idikit niya ito sa leeg ko. It was soft. Thin and red. How if I let that lips touch my lips too?

When she's about to sip the soup in the bowl, I claimed her lips first. At first, she was stunned but later on she was with me now.

Palalim ng palalim ang halikan namin ng matapon ang soup sa katawan ko na kinabitaw at daing ko dahil sa init nito. Maski siya ay nataranta at sorry ng sorry sa akin. Natigil ako at napatingin sa kanya. She was very worried.

"It's okay." Calming her. I smiled. " you must eat first before you go."

She looked at me again with worried face.

"Okay ka ba talaga? Let me know please." Pagmamakaawa niya.

I was about to say when I realize something.

"Alam mo magtagalog?" I asked unbelievably.

"I'm fluent in tagalog too but I can't just expressed my thought using that language." She bit her lips na para bang nahiya ito.

"Then speak where you feel comfortably."

"Thank you." She said again.

Sabay kaming kumain at sinamahan ko siyang hiramin ang duplicate ng susi ng apartment niya. Nasa pintuan na siya at nabukasan na niya ito ng biglang humarap ulit sa akin.

"Thank you Leo for accompanying me." She said smiling.

Binulsa ko ang dalawang kamay ko.

"Were neighbors anyway. Isang katok mo lang sa pinto ko at darating agad ako." Tumawa ito na kinasunod ko rin.

"I should go in." Paalam niya.

"Xandra." Tawag ko na kinaangat niyang tingin sa akin. I gulped. Napatingin ako sa labi niya. The sweetness of her lips bothering my thoughts and feelings now.

"Yes?" She was still smiling.

"Can ... can I .. " bigla itong nataranta ng may maalala.

"Oh, I'm sorry. I should invite you ... "

Bago natapos ang sasabihin niya ay agad ko siyang hinapitbsa bewang at nilapit sa akin. Siniil ko siya ng halik. Nakakaadik. Hindi ko alam pero kanina pa ako nagpipigil pero ngayon ay kusa nang bumigay.

Nagulat siya pero maya maya ay nadala na ito. We went inside without removing our lips to each other. Ni locked ko ang pinto. I'm being hotter and harder and that intense inviting me to go through more farther.

We stopped and gasped for an air. Malakas ang kabog ng dibdib naming parehas. Sinandal ko siya pader habang ang dalawang braso ko ay nakatungkod sa gilid niya. I was about to kiss her again ng tumunog ang phone ko. Saglitang dampi ang nagawa ko nang ipatong niya ang palad niya sa dibdib ko senyales na tumigil muna kami.

Titig na titig kami sa isa't isa. Naghahabol ng hininga. Hanggang sa tumunog na naman ang phone ko.

"See you." She whispered and caress my cheek. Tinanggal ko ang braso ko sa pader at pumasok ito sa kwarto niya.

Napahawak ako sa batok ko at kinuha ang phone ko. I cursed annoyingly when I saw Bry's name. Lumabas ako sa apartment niya at pumunta sa apartment ko bago ko sinagot.

"What??" Inis kong bungad dito.

"Woahh! Naistorbo ba kita?" Binagsak ko ang sarili ko sa sofa.

"Bakit ka ba tumawag?" kalmadong tanong ko na.

"Nasa condo mo ako pero sabi ni Nana Rita ay hindi ka daw umuuwi."

"Bakit ka ba tumawag?" Ulit at pagod kong tanong ulit.

"Nalandi mo na ba?" Sabay ang mahina niyang tawa sa kabilang linya.

Napabuga ako ng hangin. Ang plano namin ay idivert ang isip ni Xandra at mainlove siya sa akin para hindi matuloy ang kasal. Kaso, parang baliktad ang nangyayari. Ako ang bumibigay.

Iba ang hatid ng halik niya. Iba ang init kapag siya ang kasalo ko. Ang weird. Ayaw ko rin sa mga babaeng nagpapakita ng motibo sa akin pero siya, ang smooth. Walang kahirap-hirap. Ako pa ang kusang lumalapit.

I groan in frustration.

"Hoyy! Leo!" Napaigtad ako. Nakalimutan kong may kausap pala ako.

"Balitaan ko kayo next time. Bye." At binaba ko agad.

Umiling ako at pilit na binubura ang isip doon. Focus Leo.