UNDRESS ME, DADDY - SSPG

Chapter 5: MASTUR.BÁTÉ

ROWAN’S POV

“A–Ano pong ginagawa n’yo, Sir Rowan? Ba–Ba’t nandito kayo sa kuwarto ko?” sunod–sunod na tanong ni Elona sa akin dahilan upang mapalunok ako.

“Na–Naririnig kasi kitang umuungol, kaya pinuntahan kita rito. Baka, kasi nababangungot ka na dahil sa natakot ka kanina sa TV. Good thing na hindi naka–lock ang pinto,” pagsisinungaling ko.

“Gano’n ho ba? Tama nga kayo na nananaginip ako na tinutuklaw ako ng ahas ninyo, Sir. Iniisip ko kasi na baka gapangin niya ako rito at pumasok sa iba’t ibang butas ng katawan ko. Mahirap naman po at baka hindi na makalabas ‘yan.

Pero, ba’t malaki na naman ‘yan, Sir? Saka, ba’t nakatutok ‘yan sa akin? Baka, hihiwalay po ‘yan at tatalon sa akin, kaya hawakan mong mabuti ‘yang ahas mo!” gagad niya, sabay bangon at umatras sa akin.

“Malapit na talaga ‘tong pumasok sa ’yo— I mean, hindi ito hihiwalay dahil tulog na. Saka, masanay ka na rin dahil malaki talaga ang ahas ko. At kung may red, green, at black snake, itong ahas ko naman ay c**k’s snake. Pero, sige na, matulog ka na ulit at pasensya na sa istorbo,” saad ko.

"Okay lang ho, Sir. Basta't pakibilin ang ahas n'yo, ha," wika niya.

Tumango naman ako. In–alarm ko ang maliit na orasan na nasa ibabaw.

Tumingin pa ako sa inosenteng mukha ni Elona, saka na ako lumabas. Humugot ako nang malalim na hininga at napasandal pa ako sa pinto.

“Muntikan ka na ro’n, Rowan,” I whispered.

Malalaki ang ginawa kong hakbang patungo sa kuwarto ko. I undressed and lay down, then I masturbáted because I really couldn't hold back anymore.

At kung hindi ko naman ito gagawin ay baka magkasakit naman ako. Kaya, kailangan kong ilabas ang sperm cells ko ngayong gabi at kasalanan ito ni Elona!

ELONA’S POV

Pakiramdam ko kanina ay parang hinalikan ako ni Sir Rowan sa aking labi at hinahaplos niya ang katawan ko patungo sa pagkababaé ko.

Narinig ko noon kay nanay na kapag nahawakan na raw ng lalaki ang maselang parte ng katawan ko ay marumi na ako.

Kaya, hindi ko dapat ito ipahawak sa kahit sinong lalaki.

Tumayo ako at pumasok ako sa banyo dahil naiihi ako. Pagkaihi ko ay sumabay ang pag–utot ko nang malakas.

“Napaaga ang pagsabog ng bulkan sa Zambales. Kaso, amoy adobo, hindi amoy abo,” sambit ko. Natawa tuloy ako sa sarili ko.

Lumabas ako dahil naiinom ako, nang marinig ko ang tila parang ungol ng lalaki. At alam kong si Sir Rowan ‘yon.

Uminom ako saglit ng tubig. At mabilis kong tinungo ang kuwarto ni Sir Rowan. Nakaawang ang pinto, kaya agad ko siyang nakita.

“Oh, f**k! Súck it! Súck it!” narinig kong sabi niya habang hawak–hawak niya ang ahas niya at hindi ko alam kung anong ginagawa niya. Mabuti na lang at hindi siya tinatuklaw ng ahas niya.

“Pero, ba’t nakadikit? Saka, may pak pak ba ahas niya? Dalawang itlog nakita ko, eh,” tanong ng isipan ko.

“Blow my díck, Honey! Blow it hard!” sambit pa niya, kaya naman nagsalubong ang kilay ko.

“Sino si Honey? Wala naman siyang kasama. Nababaliw na ba si Sir Rowan? Pero, baka may nakikita siyang mumo rito,” pabulong na kausap ko sa sarili ko.

“Faster, Honey! Faster! Oohh, whatta shít! Oh, Shít! I’m cúmming! Oh, yeah! Oh, yeah! Uhhh!” usal niya at nakita kong hinigpitan pa niya lalo ang pagkahahawak n’ya sa ahas niya.

‘Kita ko ring kumuha siya ng tissue at pinampunas niya ‘yon dahil may lumabas sa kanya.

Totoo nga na may lumalabas sa ahas niya. At talagang totoong kakaiba ang ahas na mayro’n si Sir Rowan. Kaya, kailangan ko pa lang mag–ingat sa ahas niya dahil baka may gawin masama ‘yon sa akin,” wika ko nang. . .

“What the f**k did you do in my door’s room? Sinisilip mo ba ‘ko, ha? Nakita mo ba ginawa ko?” matigas na tanong ni Sir Rowan sa akin dahilan upang umatras ako.

“Opo, Sir. Nakita ko po ginawa ninyo. Sinasákal n’yo po ‘yang ahas ninyo. Buhay pa po ba ‘yan? Check n’yo baka patáy na ‘yan at kuha kayo ng ahas sa kagubatan. Ilibing n’yo na ‘yan bukas, Sir at tabunan n’yo ng lupa nang ‘di umamoy,” suhestyon ko dahilan upang kumunot ang noó niya.

“Buhay pa ‘tong ahas ko. Binigyan ko lang ng leksyon dahil nakagawa siya ng mali. Pero, okay na ‘to bukas. Pasok ka na sa kuwarto mo at huwag mo na ‘kong silipin dahil baka makita ka ng ahas ko’y hindi ka niya titigilang kagatin. Dahil kahit iisa ang mata nito, bullseye ka rito,” pananakot niya, kaya naman kumaripas ako nang takbo.

“Lock mo ‘yang pinto dahil baka pasukin ka niya dahil sinilip mo siya. Hirap nito kapag wasakin niya ‘yang pinto. At huwag ka nang lumabas dahil sasabihin ko rito sa ahas ko na aabangan ka niya. Gumising ka na lang kapag may narinig kang ingay,” mahabang pahayag niya sa akin.

Ni–lock ko naman ang pinto at at nilagyan ko pa ito ng upuhan dahil baka hindi nagbibiro si Sir Rowan. Ang lakas naman ng ahas niya dahil kayang gumiba ng pinto. Sabagay, para siyang may muscle.

“Baka, naman boksingero trabaho ni Sir Rowan. Parang ‘yong pinanood namin ni Aina dati sa bundok,” sambit ko.

Natulog na lang ulit ako at nasa kasarapan pa ako ng tulog nang marinig ko ang ingay, kaya dala na naman ng takot ko ay lumabas ako at kinatok ko si Sir Rowan.

“Sir Rowan, gising na po kayo! Sir!” katok ko nang biglang bumukas ang pinto at nasubsob ako sa basang dibdib niya. At lumayo naman agad ako.

“Ano na naman ba at sir ka nang sir? Baka, akala ng kapitbahay ay nasusunugan tayo,” sermon niya sa akin.

“May maingay po sa kuwarto ko,” imporma ko.

“That was the alarm clock. In–alarm ko ‘yan para magising ka talaga. At kusang titigil din naman ‘yon. Magtoothbrush ka muna dahil amoy laway ka at may puti–puti pa sa gilid ng bibig mo,” saad niya sa akin, at binagsakan ako ng pinto.

“Ang suplado!” bulong na gagad ko. Bumalik ako sa kuwarto ko at kusa ngang huminto ang ingay. Tumapat ang maliit na kamay sa five at ang malaki rin ay sa five. “Ala singko na pala. At ganito pala siya,” saad ko.

Hindi ko na lang pinahirapan ang sarili ko sa alarm na ito dahil naligo na ako.

Nagbihis na ako ng may mga butas ang suot ko, lalo na ang palda sa dulo. Ito lang kasi mayro’n ako.

Maluluwang na garter na rin ang bra ko, lalong–lalo na ang panty ko gawa nang hindi kami nakabibili ng bago dahil nga sa hirap ng buhay.

Pero, hindi naman ito nakikita, kaya okay lang na isuot ko ito. Siguro, makabibili rin ako kapag nagkasuweldo na ako rito sa trabaho ko.

At dahil sa natatakot ako sa ahas ni Sir Rowan at butas din itong kasuotan ko’y ibinalabal ko ang makapal na kumot sa katawan ko.

Lumabas na ako at nagluto na ako ng almusal. Kahit ano na lang niluto ko dahil itlog lang naman kilala ko ritong ulam. Naalaala ko tuloy ang itlog ng ahas ni Sir Rowan. Kailan kaya mabibiyak ‘yon?

“To—ci—no. Ha—Ham—mo—en. Hamon,” pagpapantig ko at narinig kong may pumalakpak sa akin at si Sir Rowan 'yon. “Ka–Kayo pala, Sir. Pasensya na po talaga kayo dahil hindi ko po talaga natapos ang elementarya. Ang hirap po kasi ng buhay sa bundok kaya tinulungan ko na lang po magulang ko.

Saka, maaga po kasi akong naulila, kaya mas pinili ko na lang na magkainingin, magtanim, at mag–alaga ng mga hayop para may ibenta ako,” nakangiti na pahayag ko. Hindi ko na lang sinabi na may kapatid ako at kasama kami ni Uncle Mario. Baka, magtanong siya sa akin.

Lumapit sa akin si Sir Rowan. Kinuha niya ang hawak kong hamon, kaya naman nagdikit ang kamay naming dalawa. Tila, para akong nakuryente, ngunit siya agad nag–alis ng kamay niya.

“Pardon. Saka, ang mahalaga naman ay alam mong isulat ang pangalan mo. Saka, nakapagpapantig ka na, kaya hindi ka na niyan mahihirapan,” komento niya.

“Pero, nakahihiya po. Dahil ilang taon na po ako, pero hindi pa rin diretso ang pagbabasa ko. Lagi po kasi akong lumiliban sa eskuwelahan noon dahil kung hindi ako mag–aalaga ng kapatid ko’y sinasamahan ko si tatay na magkaingin po para ibenta sa bayan,” pahayag ko.

“Ako na lang magluto at kuwentuhan mo na lang ako tungkol sa buhay mo sa bundok,” saad niya sa akin.

“Nakahihiya po, Sir. Ako na lang po magluluto habang kinukuwentuhan kayo,” wika ko at binawi ang hamon sa kanya. “Hihiwahin ko na lang po ito ng ganito,” dagdag ko. Binuksan ko ang plastic ng hamon at inilagay ko ito sa sangkalan.

“Ba’t ka nga pala nakagan’yan? Alisin mo ‘yang kumot sa katawan mo,” utos niya sa akin.

“Eh, baka kasi pumasok ‘yang ahas n’yo kaya mabuti nang sigurado. Butas–butas kasi ‘tong suot ko, kaya nahihiya rin ako,” depensa ko.

“Gano’n? Aywan ko, sa ‘yo. Pero, alisin mo na dahil nagluluto ka. Boss mo ‘ko rito kaya sundin mo ‘ko,” matigas na sambit niya.

Naghugas naman ako ng kamay ko at inalis ko ang kumot na nakabalabal sa akin. At binalikan ko ang trabaho ko.

Nahihiya talaga ako kay Sir Rowan dahil mas matino pa ang basahan niya kaysa sa suot ko at kupas–kupas din ito, lalo na at nakatingin siya sa akin.

“Pasensya na kayo sa suot ko, Sir dahil wala talaga akong matinong damit. Wa–Wala po kasing pambili,” kiming sambit ko.

“It’s okay. Pabalihin na lang kita ng suweldo at punta tayo bukas sa bayan,” aniya sa akin dahilan upang mapangiti ako.

“Talaga po, Sir?” hindi makapaniwalang sambit ko.

“Oo,” sagot niya. Kaya sa tuwa ko’y niyakap ko siya. “Wait, wait, wait dahil naipit ako,” saad niya, kaya naman kumalas ako.

“Pasensya na po, Sir at natuwa lang po ako. Ituloy ko na po ito,” wika ko.

Kinuha ko ang kutsilyo at hiniwa ko na ang ham. Ngunit sa bilis ko’y nahiwa ko ang daliri ko.

“f**k!” sambit ni Sir Rowan at mabilis pa sa hangin na lumapit sa akin at walang sabi–sabing kinuha niya ang duguhan kong daliri at sinipsip niya ito, dahilan upang mapaawang ang labi ko.