UNDRESS ME, DADDY - SSPG

Chapter 3: Inosenteng Elona!

ROWAN’S POV

“What the shít!” sambit ko, sabay tingala ko dahil lalong idiniin ni Elona ang pagkahahawak niya sa p*********i ko.

And the heat I felt earlier has become even more intense.

“Ba’t ang tigas ho nito, Sir? Anong ginawa n’yo rito? Akala ko kasi, bola ang nandito, pero parang hindi naman ho,” saad niya at pinisil–pisil pa nito ang hotdóg ko, that's why I try not to moan! “Ang tigas talaga, Sir!” dagdag pa niya.

“Do–Don’t— oh, my díck! What the fúck is she doing?” usal ko dahil hinawakan din niya ang itlóg ko gamit ng isa pa niyang kamay.

“Ito po ang malambot, Sir! Ang ganda pong pisilin!” tuwang aniya at ginawa pa talaga niyang sponge ang manóy ko. “Pero, ito pong isa’y lalong tumitigas. May magic siguro kayo, Sir dahil napatitigas n’yo ang nandito,” komento pa niya.

“Wala akong magic, okay! Alisin mo na kamay mo dahil tutuklawin ka niyan!” asik ko.

“Tutuklawin? Ahas po ba ito, Sir? Makamandag po ba ito?” sunod–sunod na tanong niya sa akin.

“Oo, makamandág ‘yan kaya bitawan mo na! Alisin mo na kamay mo dahil ang hirap magpigil!” gagad ko. ‘Yong galít na tono ng boses ko, pero nagugustuhan ko naman ginagawa niya sa aking sandata. “Dámn it! Relax, Rowan! Relax!” bulong ng isipan ko.

“Heto na ho, Sir dahil nga baka tuklawin ako ng ahas n’yo at matigok ako,” saad niya at binitawan ang pagkalalakí ko, kaya naman nakahinga ako nang maluwag.

“Hindi ka matitigok, kundi’y masasarapan ka pa– I mean, take a seat,” utos ko.

“Ano pong sabi n’yo na masasarapan po ako sa ahas n’yo? Lason po ang ahas, Sir!” segunda niya, kaya hindi ko alam kung matatawa ako.

Ngunit kailangan ko talagang habaan ang pasensya ko sa pagkainosente niya.

“Forget about it. Maupo ka na at sasabihin ko sa ‘yo dapat mong gawin,” saad ko.

Umupo naman siya sa upuhan at nakaawang ang bibig niya habang nakatingin pa rin sa aking pagkalalakí, kaya tinakpan ko na lang ito ng unan.

“Hindi n’yo sana tinakpan ‘yang ahas n’yo, Sir. Kasi, lumalaki rin, eh,” saad niya sa akin.

“Huwag mo na lang itong pansinin, Okay, dahil baka malusaw. Umayos ka na lang ng upo at makinig ka na lang sa akin,” saad ko. Napatitig tuloy ako sa labi niya at dito ko napagtanto na mapula–pula ito. Lumunok ako at iniwas ko na lang paningin ko dito nang tumingin siya sa akin.

“Ahm, mag–uumpisa na tayo para makapag–umpisa ka nang magtrabaho. Since Sabado ngayon, ang gagawin mo’y maglalaba ng mga gamit at uniporme ko dahil may trabaho ako ng Lunes, hanggang Biyernes. Ang oras na igigising mo’y alas singko nang umaga para makapagluto ka.

At dahil hindi naman ako halos umuuwi rito nang tanghali sa bahay ay bahala ka na sa. Sa hapon naman o sa gabi ay alas siyete ako nagdi–dinner. So, dapat nakapagluto ka na before 6pm,” pahayag ko at sinabi ko pa sa kanya ang gagawin niya rito sa bahay. “At ang matatanggap mong suweldo sa akin ay sampung libo. At higit sa lahat, huwag kang magpapapasok ng taong ‘di mo kilala, O kahit kilala ko pa ‘yan, naintindihan mo ba, Elona?” dagdag ko pa.

“Opo, Sir, naiintindihan ko po,” sagot niya.

“Okay, sign this,” sambit ko at ibinigay ko ang ballpen at ang dalawang dokumento sa kanya. “Isulat mo lang pangalan mo rito,” saad ko pa at isinulat din naman niya ang buong pangalan niya.

“Tapos na po, Sir,” wika niya at ibinalik sa akin ang documents.

“Good. So, sa labas ka na at hintayin mo ‘ko para turuan kita kung pa’no gumamit ng kalan,” pahayag ko. Tumayo na ako nang muli niyang hawakan ang sandata ko.

ELONA’S POV

Pagpasok ko pa lang kanina sa kuwarto ni Sir Rowan ay ang namumukol na agad sa loob ng boxer shorts niya ang hinawakan ko. At natuwa ako dahil parang laruan lang ‘yon, pero ang tigas at naramdaman ko na parang gumalaw ito.

Muli ko itong hinawakan ngayon dahil hindi ako naniniwalang ahas ‘yon dahil hindi naman lumalabas sa loob ng boxer shorts niya at hanggang ngayon ay matigas pa rin ito.

“Ano bang ginagawa mo? I told you na makamandag ito!” gagad niya sa akin.

“Kung makamandag ‘yan, Sir, patayin n’yo na ito! Kuha ako ng bambo tapos papaluin ko. Baka, tuklawin pa kayo niyan!” gagad ko at binitawan ko ang malaki niyang bukol at mabilis akong lumabas.

“No, huwag ka nang kumuha ng bambo, okay! Baka ako ang mamatay! Hayaan mo na at maghintay ka na lang dito dahil magbibihis lang ako,” saad niya. Bumalik si Sir Rowan sa loob ng kuwarto niya at paglabas niya’y nakasando at pajama na siya. “Hindi na namumukol, Sir. Tinanggal n’yo na po ba, ha?” tanong ko at inikutan ko pa ito.

“Oo, tinanggal ko kaya magsimula na tayo,” sambit niya sa akin. Tinungo namin ang kusina. “Ganito ang paggamit sa kalan,” pagtuturo niya sa akin at pinihit siya at lumabas ang apoy dahilan upang matakot ako.

“Sir, patayin n’yo! Patayin n’yo dahil baka masunog dito sa bahay ninyo dahil bumuga ang dragon!” natatakot na sambit ko. Kinuha ko ang basahan at binato ko ang apoy.

“Hindi ito dragon. Try this nang ‘di ka matakot,” ani Sir Rowan na hinawakan ang kamay ko. Tumingin ako sa kanya dahil nanginginig ang kamay niya. “Ganito ulit ang paggamit ng kalan,” turo ulit niya at ilang beses niyang ipinihit ito. “Ikaw naman ngayon ang gumawa,” dagdag pa niya at binitawan ang kamay ko. Pinihit ko ‘yon, hanggang matuto ako. “Nice! So, sa next naman ang washing para hindi ka mahirapang maglaba,” wika pa niya na hinawakan ang kamay ko at iginiya ako sa labas.

“Sir, ang kamay ko po,” saad ko, kaya naman inalis agad niya ang kamay niya.

“Pardon,” sambit niya at nauna siyang lumabas sa akin. “Ganito naman ang paggamit nito,” sambit na naman niya na itinuro sa akin ang paggamit ng washing.

“Ba’t, umiikot ‘yan, Sir? Hindi ba ‘yan lilipad?” takang tanong ko.

“Nope,” sagot niya at tinuruan din niya ako, kung paano ito gamitin. Sa una ay nahirapan ako, pero sa pang–apat ay hindi na. “Mahirap bang matuto, Elona?” ngiti na tanong niya.

“Hindi ho, Sir,” nakangiti na tugon ko.

“Then, sa loob na tayo at magluto ka na,” aniya at bumalik kami sa loob. “Kuhanin mo sa loob ng ref ang iuluto mo at bahala ka na at sa opisina na ‘ko,” turo niya sa nakatayong gamit. At tinungo niya na ang katabing kuwarto niya.

Binuksan ko naman ang pinto na itinuro niyang pagkukuhanan ko ng pagkain at nagulat ako sa lamig.

“Sir! Sir! Ang lamig! Nasa ibang bansa na ba tayo? Baka, maging yelo ako rito! Sir!” tawag ko at muling lumabas si Sir Rowan.

“What’s going on? I mean, anong nangyari?” tanong niya.

“Ito po, O! Ang lamig!” gagad ko.

“Shít! I slip my mind to teach you that. Refrigerator ‘yan at diyan inilalagay ang mga pagkain na iimbakin at para ‘di mapanis,” pahayag niya. So, okay na at may gagawin pa ako,” dagdag pa niya at bumalik sa loob.

Kumuha na lang ako ng iluluto ko at manok ang nakita ko dahil ito madalas kong makita sa bundok. Alam ko namang magluto at inadobo ko na lang ito. Pagkatapos ay tinawag ko na si Sir Rowan at ipinaghain ko na siya.

“Sumabay ka na para maaga kang makapaghinga,” aniya sa akin. Sumabay naman ako dahil gutom na gutom ako. At ako ang nakaubos ng ulam. “Hindi halatang hindi ka gutom. Pero, masarap ang luto mo,” puri niya.

“May kanin kayo sa labi, Sir,” saad ko at tinanggal ko ang kanin sa labi niya.

“Salamat. Um, bahala ka na ulit dito,” aniya na tumayo na at dire–diretso sa kuwarto niya.

Niligpit ko na ang mga ito at pumasok na rin ako sa kuwarto ko. Nagtoothbrush ako at muli akong naligo dahil ang sarap maligo. Kung puwede lang ay magbabad ako.

Lumabas na ako at nagsuot ako ng manipis na bestida. Hindi na ako nagsuot ng bra ko dahil hindi naman talaga ako nagsusuot niyon sa gabi.

Napukaw ng paningin ko ang TV na pangalan. Isinaksak ko ‘yon at kung ano–ano na ang pinagpipindot ko nang sumindi ito at may tao sa loob na nagbabarilan, kaya sa takot ko na naman ay tinawag ko si Sir Rowan.

“Sir!” malakas na tawag ko at kumatok ako sa pinto. “Sir!” muling tawag ko nang bumukas ang pinto.

“What do you— anong kailangan mo?” matigas niyang tanong. Bagong ligo rin siya tulad ko at nakatapis siya ng tuwalya.

“Maraming tao sa loob ng kuwarto ko! Babarilin nila ako, Sir, kaya magtago na tayo!” gagad ko at hinila ko siya.

“Ano ba! Ano ba! Anong maraming tao? Tayong dalawa lang nandito, kaya anong sinasabi mong maraming tao at babarilin tayo?” asik niya.

“Halika, Sir para maniwala ka sa akin!” segunda ko at hinila ko siya patungo sa kuwarto ko at narinig ko ang nagbabarilan. “Magtago tayo, Sir dahil nagbabarilan na! Baka nandito na sina Cardo Talisay!” dagdag ko. At hinila ko siya sa pinto. “Kapag matamaan tayo, Sir, tiyak kong wala na tayong kawala pa at—”

“Shut up, okay! Baka, matuluyan ako, sa ‘yo! Palabas lang ‘yan, kaya ‘di sila lalabas sa TV, kaya matulog ka na, mabuti pa at huwag mo na ‘kong kakatukin dahil sabi ko naman, sa ‘yo na moment ko ang gabi. At kung mangungulit ka pa, baka hindi mo magugustuhan ang susunod na gagawin ko,” matigas na sambit niya at lumabas na siya sa kuwarto ko.

Subalit, talagang natatakot ako, lalo na nang makita kong nagtatabukhan na ang mga tao na nasa TV.

“Sir, nandiyan na sila! Sir!” kabadong sambit ko at hinabol ko si Sir Rowan, ngunit na–out of balance ako at nahila ko ang nakatapis na tuwalya sa katawan niya, kaya naman bumagsak kaming dalawa sa sahig, sabay subsob niya malulusog kong súso. At naramdaman ko ang mabukól niyang ahas na tumusók sa aking pagkababaé.