My extra-ordinary imagination

Part two

My Extra Ordinary Imagination

Pero nung unti unti itong paparating sa akin ay bigla itong naging isang...

"Oh! sh8t!...isang?.... Eraser?" Bakit naging eraser ang bola? Matatamaan ako panigurado. Oh!my!gosh! Anong nangyayari?

And then *bogsh*plak*"

"Oh my! Maria Donna ayos kalang?" My friend Jeralyn asked.

Napahawak ako sa noo ko tapos sa balakang ko.

"Grabi ang sakit---"

"Kanina kapa tinatawag ni ma'am para sa attendance 'no ba yang iniisip mo?" Jeralyn.

"Mabuti naman at gising kana sa imahenasyon mo Maria Donna!"

....."ouch! It really hurts ang magmahal ng ganiti... Char! Joke lang, it really hurts ang magising ka sa katotohanan na akala mo totoo na... Kung wala sanang istorbo!

Nakakainis! I stand up by myself and look at my teacher then... I scream loudly.

"Ahhhhhhhh....waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!" Napatigil ako sa pagsigaw ng sumabay din si ma'am sa pagsigaw ko kaya sumigaw ulit ako.

"Wahhhhhhhhhhhh.... Bakittttttt kaaaaa sumisigawwww dinnnn maaammmmm?!"

"Eh, sumisigaw ka rin eh!"

"Wahhhhhh...busit paasang imahenasyon!"

"Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!"

Napatigil kami sa pagsigaw ni ma'am at napatakip kami sa tenga namin dahil sa sobrang tinis ng boses ni Jeralyn.

"Bakit ka sumisigaw?" Sabay na tanong namin ni ma'am kay Jeralyn.

"Eh? Sumisigaw kayo eh!"

"Maria Donna?" Napatigil kami sa pag-uusap ng tawagin ako ni Raven ang Captain ng basketball.

"Ahmm...yes?" Nagpapa-cute kong sagot.

~kinakabahan ako... Oh my gosh! Ibibigay ba nya sa akin ang mga bulaklak na iyon?

~oh meeee! Kinikilig akoooo mukhang magkatotoo ang imahenasyon ko kanina!

➡️To be continued