Chapter 4
1333 Words
"Good morning kuya, ate." bati ko sa dalawa, lumapit si kuya sa ako para halikan ako sa pisnge kaya agaran ko siyang tinulak.
"Kadiri ka" naiiritang sambit ko sakanya, tumawa naman ito ng malakas kaya inirapan ko siya.
"As usual, my not so sweet sister, happy birthday, Yalena." naka ngising sambit ni kuya, sumimangot ako sakanya.
"Thank you, kuya. Regalo ko, asan?" nakataas ang kilay na tanong ko sakanya, may kinuha siya sa gilid niya, parihabang kahon na hula ko ay cellphone.
"Thank you" naka ngising sambit ko nang makita ang kaparehong model ng phone ko noon na kinailangan ko ibenta.
"Happy birthday, Maelis." naka ngiting bati sa akin ni ate Serena.
"Thank you ate" naka ngising sagot ko pagka tapos kong makuha ang paperbag na inabot niya sa akin.
"Let's eat na" nakangiting sambit niya, tumango ako sa sinabi ni ate Serena at tinabi ang mga regalo nila sa katabing upuan ko at nag simula ng kumain, ate Serena is a well-known chef, apprentice of miss Solstice.
"The foods are great, ate" naka ngiting sambit ko pagka tapos namin kumain.
"I am glad you liked the foods, Maelis." naka ngising sambit niya, naka ngiti akong nag paalam sakanila dahil pupunta ako sa kwarto para tignan ang mga regalo nila sa akin, kay kuya iphone ang niregalo niya, and here I though iphone 11 'to, which is the same of my old phone pero 13 pro max pala.
"Seriously? hindi ko naman need ng mamahaling phone" naiiling kong sambit sa sarili ko habang sine set up ang phone ko, living here in Limawasa Island made me experience how life really is, mahirap pa sa mahirap. Kaya natuto ako maging grateful sa kung anong meron ako ngayon.
"Wow" naka ngising sambit ko nang makita ang mga niregalo sa akin n i ate Serena, maraming mga sundress ang narito sa paperbag, may mga make up din na galing sa kilalang brand.
"I miss dressing up, my old clothes got sold from the people here in our island." naiiling na sambit ko sa sarili ko, kinuha ko ang kulay pink na floral sundress at nag palit ng damit, napa ngiti ako nang makita ang repleksyon ko sa salamin.
"I will make myself even more beautiful" naka ngising sambit ko sa sarili ko at nilabas ang mga makeup na nasa paper bag at sinimulang mag ayos, napa ngisi ako nang makita ang kabuuan kong itsura, ang tagal na noong huling ayos ko sa sarili ko, I was forced to try my old life because of our sudden change of lifestyle.
Bumaba na ako galing sa kwarto ko at nag paalam sa dalawa, I think kuya will pursue his studies, matalino naman siya, habang ako ay next school year na mag aaral, baka sasabay nalang din si kuya sa akin.
Kinuha ko ang mga ibebenta namin ni Sorin at tuluyan na akong lumabas ng resthouse. Ngumisi ako nang madatnan ko si Sorin na nasa gazebo, hinihintay ako.
"Ang ganda mo, ang ganda mo na noon, pero mas gumanda ka ngayon na nasa ayos ka" naka ngising sambit ni Sorin habang tinutulungan niya akong ayusin ang mga ibebenta namin.
"I know right, I was just forced to throw my old life, though, I am a bit grateful kasi nakilala kita" nakangiting sambit ko sakanya, ngumisi si Sorin at umayos ng upo matapos namin mag ayos ng mga paninda.
May mga lumapit na foreigner sa stall namin kaya ako ang nag entertain sa mga ito, grupo sila na halos mga ka edaran namin ni Sorin.
"Hi, how may I help you sir?" naka ngiting tanong ko sakanya, imbes na sa paninda namin siya naka tuon ay sa akin siya naka titig.
"Oh sorry, you're so pretty" naka ngiting sambit niya, nag pasalamat ako sa sinabi niya at sinagot ko ang tanong nila kung magkano ba ang binebenta namin, bumili sila ng tig iisang bracelet.
"Thank you so much, have a great day ahead, and please enjoy your stay" nakangiting sambit ko sakanila, naka ngiti silang umalis sa harapan ng stall namin.
"Hi!" bati ng isang lalaki, siningkitan ko siya ng mata dahil pamilyar siya sa akin.
"Am I familiar? I bought your remaining stocks yesterday, if you're just wondering" nakangiting sambit niya sa akin, tumango ako dahil naaalala ko na siya.
"Oh yes, I remember you, Do you need anythibg?" tanong ko sakanya.
"Nothing much, I just want to have a little chitchat, a friend perhaps" nakangiting sambit nito, tumango ako at sinenyasan ko siyang pumasok sa gazebo, he looks harmless.
'"Thank you for accepting my request, don't worry, wala akong balak na masama sianyong dalawa, gusto ko lang talaga ng kaibigan" sambit niya pagka harap ko sakanya, tinanguan ko siya tanda na naniniwala ako sakanya.
"It's fine, I am Maelis Yalena Rouge" pagpapa kilala ko sa sarili ko.
"The famous Rouge Legacy" bulong niya sakanyang sarili na hindi nakatakas sa pandinig ko.
"You're right, I am the heir." naka ngising sambit ko sakanya. Gulat itong napa tingin sa akin pero agad niya itong itinago at nagpakilala siya.
"I am Zayden Holt, nice meeting you Maelis." nakangiting sambit niya.
"I am Sorin, nice meeting you too, Zayden." naka ngiting sambit ni Sorin, nag kwentuhan ang dalawa habang ako naman ay patuloy sa pag asikaso ng mga costumers, these are our last stocks, pagka tapos nito ay hindi na kami mag bebenta.
"What is a Rouge doing here in an island?" tanong ni Zayden, lumihis ang paningin ko sakanya.
"Sudden private circumstances" naka ngising sambit ko sakanya, tumango ito, naiintindihan ang sinabi ko.
"Are you here for a vacation?" tanong ko kay Zyden pagka tapos ko pag bentahan ang isang dalaga na bumili.
"Actually yes, trying to unwind away from work" sagot ni Zayden, tumango ako sa sinabi niya.
"Ano ang trabaho mo?" kuryosong tanong ni Sorin kay Zayden.
"I am an actor" sagot niya, tumango naman ako sa sinabi niya, isa ang limawasa island sa mga destinasyong pinupuntahan ng mga actor at actress kapag gusto nila ng pribadong oras para sa mga sarili nila.
"Buti nagkakaroon ka pa ng oras sa sarili mo?" kaswal na tanong ko kay Zayden, naka upo ako sa gilid niya.
"I had to, if I won't make time for myself, mamamatay akong stress" natatawang sambit niya, natawa naman ako sa sinabi niya.
"Tama ka naman, nandyan lang naman ang pera pero ang oras sa sarili mo, ang hirap hagilapin" nakangising sambit ko, tumango naman si Zayden sa sinabi ko.
"You're right, that's why I'm glad I found this island, andami ko ring nakikitang tao na kilala sa indsutriyang ginagalawan ko pero nakakapag bakasyon sila ng matiwasay dito, unlike on boracay, or whatever beach is that" naiiling na sambit ni Zayden.
"Wala naman kasing pakielam ang mga tao rito kahit presidente ka pa ng pilipinas, kuntento sila sa buhay na nararanasan nila sa ngayon, pare pareho lang naman tayong kumakain ng tatlong beses sa isang araw, ang pinagkaiba, payapa ang buhay dito kaysa sa syudad" sambit ko sakanya, nakitaan ko ng panandalian lungkot ang mga mata niya kaya malungkot akong napa ngiti, ang mga personalidad na katulad niya ay para na rin silang tinanggalan ng karapatan sumasaya kapag hindi sakanila naka harap ang kamera, lahat ng galaw nila ay dapat alam ng mga sambayanan.
"Isn't it triring? living on what people wants you to live?" naka ngiting tanong ko sakanya.
"It is, so tiring Mae. Living under the people's expectation, na kung hindi mo nagawa ang gusto nila, you will literally receive lots of backlash" naka ngising sambit ni Zayden.
"Ginusto mo ba maging artista?" tanong ko sakanya.
"Yes, it was my mom long lost dream, palagi kong naririnig sakanya na gusto niyang maging artista simula bata pa ako, but sadly hindi natupad kasi nabuntis siya ni dad, kaya pinangako ko sakanya na ako ang tutupad sa pangarap niya na hindi natupad" nakangiti niyang sagt sa akin, tinapik tapik ko ang balikat niya.
"You're doing well, and you're a good son too." sinserong sambit ko sakanya.
- Writer
