HER SUGAR DADDY

Chapter 15: Galit

Mabilis lang lumipas ang araw at ngayon ay nandito ako ngayon sa sofa naka upo at iniintay ang pagdating ni ivan galing sa trabaho maya maya pa ay bumukas na ang pinto at iniluwa si ivan na seryosong naglalakad kaya tumakbo ako at akmang dadambahan ko itong ng yakap ngunit umiwas ito na ikinataka ko....

"daddy"tawag ko dito ngunit tuloy tuloy lang itong lumakad at hindi ako pinag aksayahang lingunin kaya sumunod na lang din ako...

"daddy,galit kaba sakin,may nagawa ba ko,bat dimo ko pinapansin"sunod sunod kong tanong dito at saka lang ito lumingon saakin na blangko ang mukha

"san ka galing kanina"tanong nito saakin gamit ang malamig na boses

"wala"sagot ko

"bullshit,wala eh ano tong nalaman kong lumabas ka daw"sigaw nito saakin at sinuntok ang pader kaya napahagulgul na lang ako

"kanina lumabas ako kase bumili ako ng gamot" sigaw ko din dito ng makita niya akong umiiyak ay agad nagbago ang kanyang ekspresyon kung kanina ay para ako nitong papatayin sa titig ngayon naman ay may halo nang pag aalala pero agad ding bumalik at sumigaw ito

"bumili nga ba talaga o lumandi" ani nito saakin

para naman akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa huling sinabi nito kaya agad ko itong nasampal

"kapal naman ng mukha mo para sabihan akong lumalandi,sasabihin ko lang sayo ha hindi ako lumalandi at wala akong nilalandi"sigaw ko dito at saka tumakbo palabas ng kwarto

ang kapal niya para sabihan akong lumalandi,ngayong siya ang nakauna sakin at walang ng iba

malandi.....ako

malandi.....ako

malandi....ako

dito nako tumuloy sa dressing room at napahagulgul nalang ako dahil sa nga pinag sasabi nito saakin at wala din akong planong lumabas dahil ayoko mo nang makita ito

POV:Ivan

Fuck

what do you do now ivan pakiki usap ko saaking sarili dahil sa mga nasabi ko kay anya

masyado ka kasing nagpapadala sa galit ni hindi mo man lang inisip ang mararamdaman ng baby mo sabay sabunot sa buhok

my baby is crying right now

Bumaba nalang ako para makapag luto ng aming hapunan dahil panigurado akong kanina pa ito gutom

At nang matapos ay agad akong nag hain ngunit tapos nako't lahat ay di parin ito bumababa kaya napag desisyonan kong puntahan na ito para makakain na pero di pako nakalapit ay rinig na rinig ko na ang paghagulgul nito marahil ay simula kanina ay di pa rin ito tumitigil kaka iyak paniguradong mugtong mugto na ang mga mata nito kaya kumatok na ko

tok..tok..tok

ngunit walang sumasagot,alangan ivan galit nya sayo

"baby,lets eat na po"tawag ko dito sa malambing na boses ngunit wala parin sumasagot

baby

baby

kaya kinuha ko nalang ang susi saaming kwarto at binuksa ito pero diko nakita si anya ka agad ngunit nakarinig ako ng iyak sa loob ng drawer kaya nilapitan ko ito at binuksan bumungad saaking si anya na naka yuko habang umiiyak kaya tinawag ko ito

"baby,stop crying napo,im sorry"ani ko dito at nang hahawaka ko ito ay agad din siyang umiwas

"baby,let's eat na" sabi ko dito pero di talaga ako pinapansin alam kong nagtatampo ito saakin kaya sa pagkakataong ito ay binuhat ko na agad ding umatungal "dont touche me" ani nito pero diko pinansin at pinaupo saaking kandungan

"baby,stop crying na po"sabi ko dito at inangat ang kanyang mukha punong puno ng luha at may naka dikit ding buhok sa kanyang pisngi kaya pinunasan ko ito

"stop na mugtong mugto na ang iyong mata"ani ko dito at saka hinalikan

"dont touche me"ani nito saakin ng utal utal

"di ako malandi,bad ka ha"sabi nito at saka umiling iling

"hindi po baby,hindi,im sorry if i say that"ani ko dito at hinaplos ang kanyang buhok

"kakain napo tayo ha"ani ko ulit dito pero umiling lang ito

"ayaw....ayaw ko"ani nito sa akin habang humihikbi parin

bumaba na ito saakin at lumabas alam kong pupunta na ito sa kwarto dahil pag sinabi nito ayaw niya ay ayaw talaga...kaya bumaba nalang ako at niligpit ang aking mga hinain