Salubong ang kilay ni Luna habang nakatingin sa daan. Napansin niyang iba na ang mga dinadaanan nila—wala nang traffic lights, wala nang buildings, puro puno ng niyog at tahimik na kalsada. Buong akala niya pauwi na sila ng makita na ulit niya ang mga normal na kalsada at maraming sasakyan pero ngayon back to nowhere nanaman sila.
“Red…” twag niya sa binata, medyo may halong kaba nanaman.
“Saan tayo papunta nanaman?” Hindi sumagot si Red agad. Lumingon lang ito sa kanya at isang misteryosong ngiti lang ang binigay nito habang patuloy sa pagmamaneho.
“Red Ortega,” ulit ni Luna, napapakunot na ang noo na nakasimangot na nilingon ang binata.
“’Wag mong sabihing naliligaw na tayo naku sinasabi ko sa'yo kokota ka na talaga sa akin."
“Can you please Relax,” sabi pa nito na nanatiling nakang
