Chapter 1

1801 Words
Cassandra POV "I didn't expect that you're prosecutor Mr. Valejo." he gave me smirk not just a simple smirk but a playful one. "I told you we will meet on your trial didn't I?" I tucked a lock of hair behind my ear then I give him a smile. "Yeah you told me that but...you? I really didn't expect that you lack on your skill Mr. Valejo. We both know that my client is innocent ohh in anycases did you fabricate the evidence?" I look at him in the eyes but he just laugh. "Frist don't be too formal we have a relationship back then so you can call me by my name or you can call me on our endearment. Second I didn't fabricate the evidence Criminal Procedure Act Article 307, Fact  finding shall be base on evidence and all the evidence was pointing on your client Valerie." I walk closer to him but not enough to touch our body. "Then I will find the evidence you wanted just wait a little longer." I tap his shoulder before I left in the court. For now I don't have any evidence to prove that my client is innocent but I'll make sure that I'll do anything just to prove it.  I decided to visit the victim to asked some question, I drove at Delatera Medical Hospital. It takes a half hour when I arrived, I took out my seatbelt and open my car. I walk chin up with a authority on my face, I've been like this walking like a brat that no one can handle. I can break a wall without destroying it. "Where's the room of Vindy Gramosa?" I asked at the head nurse in the nurse table. "Wait a minute ma'am I will check it." she tap on the computer to check the name of the patient I mention. "fourth floor, room 501." I didn't bother to thank her because I immediately leave. I keep thinking about my Client told to me when I asked him why he assault that girl but he said he didn't assult her, he was tryinh to save that girl from the man who beating her. I was wondering why did she told to the pulis that my client did that to him. There was a cctv footage have caught the scenes but because it was too dark day can't identify the person. When the elevator stop I walk towards the hallway finding the room number was told to me. When I find it I went inside without knocking at the door. "Sino ka?" a man asked me while giving me a glare in his eyes I can see a glint of nervous in hid voices. I raise my eyebrow. "I'm attorney Cassandra Valerie Nichí, I'm here to talk about the case you have file to my Client Miss Vincy Gramosa." I directly told to the both of them. "Kung andito ka para magkipag-ariglo hindi mangyayari yun—" I cut him off. "Hindi yan ang ipinunta ko dito," I looked at Vincy but she just look away she looks afraid since I enter this room. "You look scared Miss Vincy... are you threaten?" Naglakad ako papalapit sa hospital bed pero hinarangan ako ng lalaking kausap ni Vincy kanina. "Magpapatawag ako ng pulis kung hindi ka pa aalis." tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. "Then do it, pero bago pa makarating yung mga pulis dito nalaman ko na ang kailangan kung malaman." he grab my arms with force. "Sabing umalis ka eh!" Itutulak na sana ako pero mabilis kung natanggal ang kamay nito gamit ang kamay ko. "See this?" pinakita ko sa kanya ang braso ko na namaga dahil sa lakas ng pagkakahawak niya sa akin. My skin is too sensitive, lalo na kung mariin ang pagkakahawak sa akin ay mamamaga agad. "Ano naman ngayon?" matapang niyang sabi sa akin, tumawa naman ako ng mahina. "I can sue you with this." I took out my cellphone and take a photo with my face seeing my arms. I even took a picture of the man who's standing in front of me. "You will be in prison because of what you have done now." Tumingin ako ng diretsyo sa kanya. "Kung ayaw mong magfill ako ng kaso sayo mas mabuti umalis ka na sa kwartong to." "Anong akala mo sa akin? Hindi ako matatakot sayo isa ka lang abogado—" "Na kaya kang ipasok sa selda at habang buhay ka doon..." lumapit ako sa kanya para bumulong. "Sisiguraduhin ko yan sa oras na hindi ka pa lumabas ng kwartong to." Nakita ko kung paano siya napalunok kaya naman umayos na ako ng tayo at nagtungo sa witness ng walang pag-aalinlangan pero napansin ko na hindi pa nakakaabas ang lalaking kausap kanina ng biktima. "Should I call to my secretary to prepare my file against you?" I raise my eyebrow at him, dali-dali naman siyang lumabas ng kwarto kaya kami na lang ang naiwan ng biktima. "Wala na akong dapat sabihin sayo dahil nasabi ko na lahat sa mga pulis." bumaling pa siya sa ibang diretsyon pero inilabas ko ang laman ng envelop na hawak ko at inilahad ko iyon sa kanya. "Alam ko na nagsinungaling ka sa mga pulis tungkol sa nangyari sayo," napatingin siya sa hawak kung litrato ng isang batang babae. "Ang lalaking itinuro mo may nag-iisa siyang anak namatay ang asawa niya dahil sa panganganak at siya na lang ang inaasahan ng anak niya. Dahil siya ang itinuro mo nasa pangangalaga ko ang batang yan." inilabas ko ang recording tape ko at pinindot ko ang play. "Asaan ang papa ko?! Gusto ko na pong makita ang papa ko pleasee! Hindi po masamang tao ang papa koo! Maawa po kayo sa papa ko wala po siyang ginawang masama—" tinigil ko ang tape recorder ko ng mag-umpisa na siyang umiyak. Isinet ko ang recording tape ko sa record. "As you can see nakasira ka ng buhay dahil sa maling desisyon mo. Hanggang kailan mo itatago ang totoo? Pag nasira na ang buhay ng batang babaeng yan—" "Ang anak ko..." napatuptop siya ng bibig. "Siya ang may gawa nito sa akin humihingi ito ng pera para sa pagsusugal nito pero wala akong mabigay sa kanya. Akala niya may tinatago ako sa kanya kaya binugbog niya ako... Pasensya na! Pasenysa na hindi ko a-alam." iyak niyang sabi sa akin. "Salamat dahil sinabi mo ang totoo sa akin." kinuha ko ang tape recorder ko. "You need to rest I will take my leave now." Naglakad ako papalabas ng kwarto at nakita ko ang lalaking nag-aabang sa labas napansin ko ang singsing nito sa kamay kaya tinignan ko siya. "Alagaan mo ang asawa mo hindi kita masisisi kung mahal mo ang anak mo pero dapat inisip mo din ang nangyari sa asawa mo." sabi ko sa kanya bago ko ito iwan ng nakatulala. I detail the number ko of my secretary. "Yes Ms. Nichí?" agad na sagot nito. "Tell to Mr. Martin that he need to wait a little longer I have a evidence that he didn't commit any assult." pagkasabi ko nun ay agad kung pinatay ang tawag. Tinagawan ko naman ang police officer na may hawak ng kaso ng klayente ko. "Hello I'm attorney Cassandra Valerie Nichí and I want you to know that I visit earlier the victim. I will suggest that you should hear her testimony." "Attorney Nichí? Hinarass mo ba biktima para sa klayente mo—" I cut him off. "You know me police officer I just want the truth to be exposed thats all. Kasalanan niyo din ng teame niyo dahil hindi kayo nag imbestiga ng maayos sa kaso na to dahil lang sa testimonya ng biktima. I also have the evidence that the son of the victim commit the assult you accuse to my client and to tell you I have the memory of dash cam near at the place where the victim abducted." "Anong ibig mong sabihin? Na ang anak niya ang bumugbog dito?" hindi makapaniwalang tanong niya sa kabilang linya. "Yes, I will send you via email the video I got." pagkasabi ko nun ay pinatayan ko siya ng tawag. I work hard for this case kahit na isang attorney lang ako ay naging instant detective din ako dahil sa mga klayente ko. Pagkapasok ko sa loob ng kotse ko ay agad kung hinilot ang sentido ko dahil biglang sumakit iyon. Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog ito tinignan ko naman kung sino ang tumatawag pero unregister ang number kaya hindi na ako nag abala pang sagutin iyon. Sinuot ko ang seat belt at nagtungo na ako sa law firm. Madami pa akong kailangang gawin ngayon kaya hindi ko magawang magpahinga kahit saglit man lang pagkadating na pagkadating ko ay agad akong nagtungo sa opisina ko ng harangin ako ng secretary kong si Lily. "What's the matter?" diretsyo kung tanong sa kanya ng mahalata kung may pag-aalala ang mga mata nito. "Mr. Valejo have been waiting for you Miss I keep on telling him that you're not here but he insist fo stay at your office." pagod na pagod man ay ipinagsawalang bahala ko iyon. Sinigurado ko din na hindi ako mababakasan ng kahit na anong pagod. "It's ok I'll take care of this." I said before I enter my office. Pagpasok ko pa lang ay naumoot na sa ilong ko ang pabango na ngayon ko na lamanv ulit naamoy. "What is it?! I don't like you visit me here often." umupo ako sa office chair ko at binuksan ang laptop ko. "I'm here to talk about us Valerie." he's voice was too serious that I can't  even think properly. Ipinakita ko sa kanya na hindi ako apektado sa sinabi nito. "Matagal na tayong wala Gray so please stop this already." hindi ako tumingin sa kanya dahil inabala ko ang sarili ko sa pagtatype sa laptop ko. "That's why we need to talk—" hindi niya natapos ang pagsasalita ng tumunog ang cellphone niya. "What?!" iritado niyang sabi sa nasa kabilang linya. "Okay I'll be there." tumingin siya sa akin bago niya binaba ang tawag. "Valerie—" "You need to go right? Hindi mo na kailangan magpaalam dahil wala naman tayong relasyon para gawin mo yun. Let's be professional lalo na sa trabaho natin ayokong mag personalan tayo dahil lang nagkaroon tayo ng relasyon." sabi ko sa kanya. Nakita ko naman siyang nag buntong hininga tumayo na siya mula sa pagkakaupo. "Babalik ako at sisiguraduhin ko na makakapag-usap tayo sa araw na yun." hindi na ako nag-abalang magsalita o tignan man lang siya. Nang marinig ko ang pagbukas at pag-sara ng pintuan ay saka ako napasandal sa upuan ko. "Bakit ba pumupunta na naman siya dito? Bumabalik lang lahat ng masasakit na salita na sinabi niya sa akin." Sana lang kaya ko pa siyang ipagtabuyan sa mga susunod pang mga araw.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD