Chapter 15
VIOLETTA…
NASIKATAN na kami ng araw nasa biyahe pa rin kaming dalawa, pabalik na nang Manila. Bigla akong tinamaan ng hiya nang hindi na ako kausapin ulit ni Alexander. Nahihiya ako kasi alam kong pagod na siya sa kakamaneho niya. Tapos nagta-trabaho siya kahit na madaling araw na kanina, alam kong pagod na siya tapos iyong inakto ko kanina.
Samantalang ako, nakatulog pa talaga habang nasa biyahe kanina. Tapos ganoon ang ipinakita ko sa kanya, ang sisihin pa talaga siya na nakatulog ako.
Hindi na ako magugulat kung sasabihin ni Alexander na nagbago na ang isip niya at ito na ang huling pagkikita namin. alam kong nakaka-turn off ang ugali na ipinakita ko kanina sa kanya.
Bago pa kami makapasok nang tuluyan sa Manila, nag-stop over pa muna kami para kumain ng agahan.
“Xand
