Chapter Five
1779 Words
Chapter Five
Third Person POV
Ilang araw na hindi makatulog si Elora dahil sa mensaheng natanggap niya. Sa tuwing pipikit siya ay ang itsura ni Gina ang nakikita niya. Ang itsura nito na duguan at ang leeg na may tumulong dugo. Ang kanyang asawa na si Castriel naman ay hindi rin nakakatulog dahil sa pag-aalala niya kay Elora. Minsan kasi ay bigla na lang itong nanginginig habang nakahiga sila sa higaan.
"Mahal, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Castriel sa asawa noong naramdaman niya itong nanginginig.
"Hmmmm," tanging sagot lang ni Elora.
"Elora Mahal," tawag muli ni Castriel ngunit hindi na siya sinagot ni Elora.
Sa pag-aakalang tulog na ang asawa ay dahang-dahang tumayo si Castriel mula sa higaan. Lumabas muli siya sa balcony ng kanilang silid ay sinindihan ang isang stick ng sigarilyo na dala niya.
Madaming gumugulo sa isipan ni Castriel ngayon, isa na dito ang mensaheng natatanggap ng kanyang asawa. Sinubukan niya itong ipa-trace sa ngunit walang lumalabas na lokasyon. This frustrates Castriel so much that he canno locate the person threatening his wife.
"What's the sense of my vow to her if hindi ko mahanap kung sino nanakot sa kanya," Castriel said as he blow out the smoke from the cigarette.
On the other hand, Elora is sitting on their bed hugging herself. She's scared knowing that her husband is not beside her. Elora tried to erase Gina's face on her mind but whenever she close her eyes ay ang itsura ni Gina ang nakikita niya.
Elora didn't dream this, all she wanted is to have a peaceful and happy family. She didn't want to be part of this s**t. She's not strong to suffer all these things that happen around her.
"I'm so scared. Bakit nangyayari ang mga ito? gusto ko lang naman magkaroon ng payapang buhay," Elora said in between her sobs. She started crying more as she think about the peaceful life that she wanted.
Days passed and Elora is getting better. She tried to forget what happened and started to focus more on taking care baby Jena. Napagtanto niya na walang maidudulot na ang kanyang takot. Lalo na't unti-unti ng nakakarecover si baby Jena sa injuries niya.
Sa tuwing maalala niya ang tungkol kay Gina ay ginagawa niya ang lahat para maging busy siya. Sa sobrang paglilibang niya sa sarili niya ay ilang besis na niyang na ayos ang mga damit sa walk-in closet. Kulang na nga lang din ay palitang niya ang mga katulong nila sa bahay. She wanted to be preoccupied so much that she's tiring her physical body.
"Miss Elora kami na po diyan," ani ng isa mga katulong, sinusubukan niyang kunin ang walis na hawak nito.
"Hala ako na dito patapos na din namana ko," sambit ni Elora at iniwas ang walis sa katulong.
"Baka po mapagalitan kayo ni Sir Castriel kapag nakita niya kayo," kabadong sabi naman ng katulong.
Ganito lagi ang pangyayari sa bahay nila. Elora is sweaping the flooe while their maid is trying stop her. Napagsabihan kasi sila na huwag hahayaang magtrabaho ng sobra si Elora.
"Miss Elora may naghahanap po sa inyo sa labas," anunsyo naman ng isa sa mga bodyguard.
Kaagad namang nawala ang attensyon ni Elora sa walis at mabilis itong kinuha ng katulong nila.
"Ano daw po pangalan kuya guard?" tanong ni Elora. Hindi kasi makalabas si Elora upang tignan kung sino naghahanap sa kanya. She's not allowed to got out unless wala si Castriel sa tabi nito.
"Esha daw po Miss Elora." Nanlaki ang mata ni Elora noong marinig niya ang pangalan ng kanyang matalik na kaibigan.
"Papasukin niyo po siya kuya guard," masayang ani ni Elora at tumakbo siya sa taas upang magpalit ng damit.
Pag-akyat ni Elora sa taas ay siya naman pagpasok ng isang babae. As she enter the house her eyes roam around. Esha is looking it like she's judging the whole interior design of the house.
Elora’s POV
Mabilis naman akong nag-ayos ng aking damit ang buhok bago ako bumababa. Esha can't see me looking like that, magagalit yun kay Castriel. Ayaw na ayaw ni Esha na nagpapakahirap ako sa gawaing bahay. Isa yun sa mga naging usapan namin, she's would let Castriel as long as hindi ako papahihirapan nito.
Noong matapos ako kay bumababa na ako, I look fresh and feels like wala akong trinabaho kanina. As a reach our living room ay nakita ko si Esha na nakaupo sa isa sa mga sofa.
"Esha," tawag ko sa kanya, napalingon naman siya sa akin at mabilis niya binitawan ang photobook na hawak nito.
"Elora God! I miss you so much!" Esha said with her aussie accent. Nilapitan ko naman siya at niyakap ng mahigpit.
"I miss you too. Kailan kapa bumalik dito?" tanong ko sa kanya noong humiwalay ako sa pagkakayakap ko.
"Like three days ago? I had to fix something kaya di ako kagaad naka dalaw."
Alyva Esha Caruz is one of my best friend, just like Sierra. Nakilala ko si Esha noong mag highschool kami nina Sierra. Noong una ay paminsan minsan ko lang siya nakakasama, but when she meet Sierra ay nag-click silang dalawa and naging magkaibigan din sila. Nagulat nga ako noong nagkasundo silang dalwa because their attitude is literally polar opposite.
Esha is one of the most famous models in Australia, she is also a licensed veterinarian but she choose to model. Ewan ko ba dito mas gusto niya daw mag model sa Australia kesa mag bukas ng vet clinic.
"How are you? You look so gorgeous now. Nakakaganda pala lalo ang pagiging model," kantiyaw ko sa kanya. Ngumiti naman siya sa akin habang hinahawi hawi ang kanyang buhok.
"Alam naman nating maganda talaga ko," ani nito sabay tawa ng malakas.
"Never ata akong masasanay sa pagiging confident mo although it's a good thing."
Esha in the past is really different from Esha now. She's more confident now but still, her attitude is the same.
"By the way, bakit ka umuwi?" takang tanong ko. Usually kasi ay January lang ito umuuwi, pero it's may and she's here.
"Well I have some things to settle," ngiting sambit nito sa akin.
"Are you getting married?" nanlaking mata ko na tanong sa kanya.
"Gaga anong getting married ayaw ko ikasal noh!" parang nandidiring ani nito sa akin. Natawa naman ako sa reaction nito sa aking itinanong. Napaka allergic talaga nito matali sa isang relasyon parang baliw.
"Ay diring diri ka naman diyan."
"Para kasing baliw kasal kaagad sinasabi."
Sasagot pa sana ako sa kanya ngunit bigla naman akong tinawag ni Manang. Umiiyak daw si baby Jena, kaya dali dali akong tumayo at tumakbo paakayat sa kanyang silid.
"Manang what happened bakit umiiyak?" tanong ko kay manang habang pinapatahan ko si baby Jena.
"Hindi ko po alam Ma'am Elora bigla na lang umiyak noong pumasok ako sa silid niya," sagot ni manang sa akin.
"Sige po manang ako na lang bahala dito. Pwede pa check na lang po kay Esha sa baba?"
Patuloy parin ako sa pagaalo at pagpapatahan kay baby Jena. Parang mas lalo kasing lumakas ang pag-iyak nito ngayon. Sinubukan ko naman siyang painumin ng gatas sa kanyng bote at tumahan ito. Gutom lang pala ito, para naman akong nakahinga ng maluwag noong tumahan siya.
"Baby you want to meet Tita Esha?" tanong ko sa kanya habang palabas ng kanyang silid.
Esha never meet baby Jena dahil nasa Australia pa ito noong pinanganak ko si baby Jena. For sure matutuwa ito kapag nakita niya si baby Jena. Esha doesn't like the idea of getting married but she really like kids, kaya siguro akong magugustohan niya si baby Jena.
Nagtaka naman ako noong makarating ako sa sala ngunit wala siya doon. Sinubukan kong pumunta sa kusina ngunit wala din siya.
"Manang si Esha nasaan?" tanong ko kay manang noong mapadaan siya sa harap ko.
"Sino po Ma'am? Wala naman po akong nakita pagbaba ko kanina dito," sagot naman ni manang sa akin. Nagtaka naman ako dahil kausap ko lang ito kanina tas biglang nawala.
"Ha? Sure ka po ba manang?" tanong ko muli sa kanya.
Tumango naman si Manang sa akin at sinundan niya ang tinitignan ko ngayon. Pati yung pinagkainan namin na meryenda kanina ay wala sa sala. Nakakapagtaka talaga kausap ko lang siya kanina dito eh.
Habang hinahanap ko si Esha ay sakto naman tumunog ang phone ko. Binigay ko muna kay manang si baby Jena at pinakyat na sila sa taas bago ko sinagot ang tawag. It was from the unknown caller again.
"Did you like my gift for you?" a distorted voice from the other line asked me.
"What are you talking about?" nagtatakang tanong ko sa kanya. I tried to calm myself, I'm so scared sa pwedeng isagot nito sa akin. I know na kapag tumawag ito ay may masamang magyayari.
"Oh I guess di mo pa balitaan no? anyways i hope magustohan mo ang balita," ani nito at naputol ang tawag.
Sakto naman na nagring ulit ang phone ko at si Sierra ang tumatawag.
"Hello?" kabadong sagot ko sa tawag niya. Ngunit iyak niya lang nag naririnig ko mulansa kabilang linya.
"Sierra what happened?" nag-aalala kong tanong sa kanya.
"Elora.... si Esha na aksidente," Sierra said in between her sobs. Para naman akong nabuhusan ng malamig na tubig. My heart clenched with what she said.
"Wh-what?"
"Yeah... dead on the spot... da-dahil biglang nagliyab ang kotse niya," umiiyak na ani Sierra.
Naramdaman ko naman ako mabilis na pagtulo ng mga luha ko at ang panlalambot ng aking tuhod. Nandito lang kanina si Esha kausap ko siya.
"No! hindi yan totoo kausap ko lang siya kanina dito!" sigaw ko sa kanya habang umiiyak ako.
Hindi ko na narinig ang sinabi ni Sierra dahil nabitawan ko ang aking telepono. Nanginig ang buong katawan ko sa balitang natanggap ko. Yun ba ang regalong sinasabi nung tumawag sa akin.
"KUNG GALIT KA SA AKIN AKO NALANG SAKTAN MO!!!! HUWAG ANG MGA TAONG NAKAPALIGID SA AKIN!!" sigaw ko at hinampas hampas ko ang dibdib ko sa sobrang sakit ng puso ko ngayon.
Bakit si Esha pa? She's like a little sister to me. Hinding hindi ko mapapatawad kung sino man ang nasalikod nito.
Unknown POV
Hindi mawala sa labi ko ang ngiti ngayon habang naririnig ko umiyak si Elora. That's right sweetie cry more, it feel so good to hear you cry your heart out. You deserve the pain Elora, you deserve to suffer more.
"Uubusin ko ang mga mahahalagang tao sa'yo then isusunod kita," I said before sipping my win and continues to watch her cry on their living room in my monitor.
Elora, get ready because it will be more bloody and brutal next time.
~~
- Writer
