Sierra
Sa paglipas ng mga araw, magkahalong kalungkutan at kawalan ng laman ang naninirahan sa puso at isipan ko. Bawat sandaling lumilipas ay tila umaalingawngaw at patuloy ako ginagambala sa pagkawala ng dalawang taong mahalaga sa akin. Bakit kailangan pang magkasunod? Bakit sila pa? Masama ba akong anak at ina?
Gusto kong sisihin ang diyos sa pagbibigay niya ng parusa sa akin. Para bang isang piraso ng pinaghabi sa tela ang puso ko sa tuwing naiisip ko ang aking anak na kahit hindi pa isinisilang ay nakarananas na ng malupit na tadhana.
Natagpuan ko ang kapanatagan sa mga sandaling tahimik, na naghahanap ng kanlungan sa aking sariling mga saloobin. Sinusubukang kong magkaroon ng kahulugan ng lahat ng ito. Marahil kagustuhan ng diyos na hindi pa siya maisilang sa mundong ito.
Para a
