Mayor Rayven's Hidden Desire

CHAPTER 10

RAYVEN

Matapos ang pagtatalo namin ni Marie ay iniwasan ko munang magalit sa kanya. Ilang linggo na lang ay magtatapos na siya ng kanyang pag aaral at ilang buwan na lang din ay mag bibirthday na siya. Sa araw araw na nakakasama ko siya dito sa bahay ay nakikita ko kung gaano siya kapasaway and at the same time kung gaano siya kabait sa ibang tao.

Wala akong pasok ngayon sa munisipyo kaya mas pinili ko muna na dumito sa bahay at mag relax. Nandito ako ngayon sa aking kwarto at hindi pa bumabangon, maaga pa naman kaya wala pa akong balak tumayo ng bigla na lang bumukas ang pinto. Pumasok si Marie at sumampa sa kama ko.

"Anong ginagawa mo?" gulat kong tanong. "Bakit ka nandito?" muli kong tanong.

"Mayor, magpapaalam po sana ako sayo, pwede ba akong sumama sa mga kaibigan ko na mag night swimming mamayang gabi?" malambing niyang tanong sa akin.

"Sino ang mga kasama 'nyo?" tanong ko na nanginginig ang boses ko. Bakit ba kasi kailangan niyang mahiga dito sa kama ko, hindi ako makatayo dahil naka boxer lang ako at ang alaga ko ay kanina pa nagagalit sa loob ng boxer ko.

"Mga kaibigan ko po,"

"All girls ba?"

"Hmm... May mga boys din na kasama syempre, ang boring naman kung all girls lang." maarte niyang sagot na ikinainis ko.

"No! Kung may mga lalaki kayong kasama mas mabuting dito ka na lang sa bahay. I will not allow you to go, wala akong tiwala sa mga lalaking makakasama 'nyo lalo na ung player ng volleyball." inis kong sabi.

"Mayor, naman eh, payagan muna ako, please! Promise po, mag papakabait ako," pakiusap niya sa akin.

"Okay, I will allow you to go but in one condition. Isasama mo si Manang sa night swimming 'nyo and swimsuit is not allowed." sabi ko sa kanya na ikinalaki nang mata niya.

"What? Seriously? Mayor, naman matanda na si Manang Fe baka di na siya mag enjoy at aantukin lang sya doon. Maawa ka naman sa matanda. Please! Payagan muna ako, kahit ngayon lang po. Malapit na ang graduation namin at maghihiwa - hiwalay na kami ng mga friend ko." naiiyak niyang pakiusap sa akin.

Totoo naman na malapit na silang grumaduate kaya naman nakaramdam ako ng awa sa kanya. Pero hindi ibig sabihin noon na papayag na ako na wala siyang kasama.

"Kailan ang night swimming ninyo? At saan resort kayo pupunta?" nakita ko na napangiti sya kaya sumaya naman agad ang puso ko.

"Sa Highland Bali kami nag pareserve and next saturday ang reservation date namin." masaya niyang kwento.

"Okay papayagan kita, but please no alcohol and no cigarettes, okay!" bilin ko sa kanya, " and ofcourse no swimsuit allowed specially may mga boys kayong kasama." bilin ko sa kanya but knowing her, malamang hindi siya susunod sa akin.

Sa sobrang saya niya ay bigla niya na lang ako nilundag at niyakap ng padaba. Hindi maintindihan ang nararamdaman ko, gusto ko siyang itulak dahil naka maramdaman niya ang kanina ko pang galit na galit na alaga na nakatago sa ilalim ng comforter.

"Thank you po! Mayor, sobrang bat mo po talaga. Promise ihahanap kita ng mapapangasawa mo para maging happy kana." masayang masayang sabi niya. Bago siya tuluyang bumaba sa kama ko ay bigla niya na lang ako hinalikan sa pisngi ko na ikinagulat ko.

Malamig ang buong silid ko, pero bigla akong nakaramdam ng pag iinit. Matindi ang pagpipigil ko sa batang ito hindi niya alam kung gaano niya ako pinahihirapan.

"Mayor, stand up na let's eat breakfast na po. Ipagtitimpla kita ng coffee mo dahil super bait mo sa akin." malambing niya sabi habang nakahiga kami at yakap niya ako.

I clean my throat, pakiramdam ko ang daming nakabarang phlegm sa lalamunan ko.

"Ehem....ehem....You go ahead; I’ll follow. Also, prepare some coffee for me. I’ll just freshen up and then come down to have breakfast with you." medyo hasky ang boses ko dahil nanginginig ang laman ko.

Ayaw kong magkasala pero ang batang ito pinanginginig ang buong katawan. I don't know if i can handle this until she turn the right age. Mabuti na lang at nakinig siya sa akin at bumaba na ng kama ko. Pag labas niya ng pinto ay agad akong pumasok sa banyo at sinindihan ang shower mabilis ang kilos ko na tumapat sa shower para mahimasmasan ang init ng katawan ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero sa tuwing didikit sa akin si Marie ay kakaiba ang nararamdaman ko. Alam kong bata pa siya at ipinagkatiwala siya sa akin ng mga magulang niya at ayaw kong samantalahin ang pagkakataon na ito. Madaming babae na pwede kong gamitin, pero hindi kay Marie ko ilalabas ang init ng katawan ko. Dahil ayaw kumalma ng alaga ko ay napilitan akong gamitin ang kamay ko para paligayahin ang aking sarili. Hindi ako makapaniwala na aabot ako sa puntong maliligayahan ako sa aking kamay.

Matapos kong gawin ang pinagbabawal na teknik at linisin ang sarili ko ay lumabas na ako ng banyo, nagsuot lang ako ng jogger at white shirt na madalas kong suot kapag nasa bahay lang ako. Lumabas na ako ng silid ko at dumiretso sa dining, inabutan ko doon si Marie na masayang nakikipag usap kay manang.

"Good morning po! Mayor," bati sa akin ni Manang Fe.

"Good morning po! Manang Fe, nag almusal na po ba kayo?" tanong ko sa kanila.

"Naku Mayor , huwag niyo po kaming alalahanin at maaga po kami nag kakape." ani ni Manang.

"Mayor, here's your coffee, I hope you like it!" malambing naman na sabi ni Marie.

Nginitian ko lang siya at tinanggap ang kapeng ibinigay niya sa akin, napangiti naman ako dahil sakto lang sa tamis ang kapeng tinipla niya sa akin. Nagustuhan ko naman mali pala mas tamang sabihin ko na nasarapan ako sa kapeng tinimpla niya sa akin.

Umupo na sya sa tabi ko at magana naman kaming kumain na dalawa, mula noong ako na ang nag aalaga sa kanya ay ngayon ko lang siya nakitang maganang kumain.

"Mayor, pwede po ba akong magpaalam sayo? Gusto ko po kasing dalawin sila mommy at daddy, namimiss ko na po kasi sila."

"Okay, finish your food at sasamahan kitang dalawin sila."

"Seryoso po! Wala po ba kayong ibang lakad ngayon? As in, wala po ba kayong date?" sunod - sunod na tanong niya sa akin.

"Wala naman akong date at wala din akong gagawin dito sa bahay kaya sasamahan kita." sagot ko sa kanya.

"Thank you po! Mayor, super bait mo po today meron po bang masakit sa iyo? May sakit ka po ba ngayon?" hindi makapaniwalang tanong.

"Kailangan ko ba munang magkasakit bago kita samahan na bumisita sa mga magulang mo? I'm sorry kung pakiramdam mo mahigpit ako sayo. Pinoprotektahan lang kita at ayaw kong mapahamak ka." sagot ko sa kanya.

"Eh, kasi naman po hindi na nga ako bata, mag 18 na ako in 2 months meaning adult na po ako and I can take care of my self na po." sagot niya sa akin.

Ang hirap lang ipaliwanag sa kanya kung bakit ako nagiging mahigpit sa kanya na kahit ako hindi ko din alam kung bakit.

Matapos namin kumain ay pumanhik na siya sa silid ako naman ay umakyat na din para mag bihis at sa garden ko na lang siya hihintayin. Nakaupo ako ngayon dito sa garden ng lumapit sa akin si Jay.

"Bro, may sakit kaba?"

"Wala! Bakit mo naman natanong?" naguguluhang sagot ko, muka ba talaga akong may sakit at kahit si jay ay nagtatanong na din sa akin.

"Kanina pa kasi kita pinagmamasdan mula doon sa garahe, kanina pa kita nakikitang pangiti ngiti jan. Namatanda kaba? Baka kailangan kitang ipaalbularyo?" natatawang sabi niya.

"Gago! Hindi ako ngumingita, baka yang mata mo ang may deperensya. Magpasalamin ka kaya para malinaw yang paningin mo?" paskad kong sagot sa kanya.

"by the way, bro, may lakad ba tayo ngayon? Bihis na bihis ka eh?"

"Wala naman, sasamahan ko lang si Marie, na dalawin ang mga magulang niya sa Sementeryo.

"So, kayo pala ang may date at hindi ako kasama?" muli niyang sabi.

"Sira ulo! Anong date ang pinag sasasabi mo? Hindi mo ba ako narinig ang sabi ko dadalawin ang mga magulang niya. Hindi ko sinabi na mag dadate kami." singhal ko sa kanya.

"Mayor, pupusta ako sayo, si miss Marie ang mapapangasawa mo." natatawa pang sabi ni Jay sa akin. Agad ko siyang binato nang nakita kong basahan na nakalapag sa harapan ko.

"Baka ikaw, akala mo hindi o alam na inaaswang mo ana anak nang may ari ng canteen sa munisipyo. Ano na ba ang pangalan ng babaeng anak ni ate Agnes?" natatawa ko ding sabi kay Jay.

"Mayor, ang hirap mo naman biruin mapag patol ka, huwag kang maingay baka may makarinig sayo." natatawa niyang saway sa akin. "Mayor, ang anak ni aling Agnes ay 20 na hindi na ako makakasuhan. Eh, si yang alaga mo 17 pa lang, child abuse ang labas mo diyan kaya mag ingat ka." natatawang sabi ni jay kay nilapitan ko siya at kunawaring sinakal. "Hahahahaha.....bakit ba asar na siguro totoo talaga ang sapantaha ko? Umamin kana sa akin at tayong dalawa lang ang nakaka alam. Pangako hindi ko sasabihin kay miss marie."

"Kuya Jay, ano po ang hindi mo sasabihin sa akin? Meron po ba akong dapat malaman?

Mula sa likuran namin ay dinig kong sabi ni Marie, hindi man lang namin napansin na dumating na pala siya.

"Wala naman sasabihin si Jay, nagbibiro lang yan. Halika na alis na tayo." pag iiba ko ng usapan. Narinig kong kumanta si Jay na halatang inaasar talaga ako.

Meron akong nalaman,

Hindi ko sasabihin...

Pero pag ako'y pinilit

Aking nang sasabihin....

Ang lakas ng tawa niya habang papalayo sa amin at paulit ulit na kinanta ung kantang inaawit niya. Hinwakan ko na ang kamay ni Marie at dinala na siya sa sasakyan. Pinagbuksan ko siya ng pinto sa front seat bago ako umikot papunta sa driver seat. Nakita kong hindi pa siya naka suot ng seat belt kaya yumuko ako sa harap niya at ikinabit ko ang seat belt. Nanunuot sa ilong ko ang mabango niyang amoy, ang hininga niya na tumatama siya balat ko ang siyang nagpapabilis ng t***k ng puso ko.

Bago sa akin ang lahat ng ito, ilang beses na din naman akong nagkaroon ng kasintahan pero ibang iba ang nararamdaman ko kay Marie. Hindi ko alam kung dahil lang ba sa alaga ko siya o may ibang dahilan pa.

"Mayor, hindi mo ba makita ang butas at hindi mo maikabit ang lock?" sabi niya na nagpabalik ng ulirat ko. Agad kong binawi ang katawan ko at umayos ng upo sa driver seat.

Nasa daan na kami pero ang katahimikan sa pagitan namin ay sadyang nakakabingi.

"Ah, Marie, ano ba ang regalo na gusto mo sa graduation mo?" tanong ko sa kanya.

"Nothing! Ang gusto ko kasi ay hindi na pwedeng mangyari." malungkot niyang sabi.

"How about sa debut mo? Diba next month na yon?" muli kong tanong.

"Wala naman po akong plano, ang gusto ko lang po ay makasama ang parents ko. Pero dahil wala na po sila siguro rather stay in the house and sleep."

"Ayaw mo ba magkaroon ng party, para mainvite mo ang mga friends and teachers mo?"

"Pwede naman po siguro, but as I've said hindi po ako interesado sa party."

Hindi ko siya mapilit sa kung ano ang gusto niya sa graduation at birthday niya. Siguro ako na lang ang magdedecide at isusurprise ko na lang siya. Hindi naman siguro siya magagalit kapag ginawa ko yon. I want her to experience having a grand debut party. I want her to be happy on the most important day of her life, even if her parents aren’t around, so she can still enjoy like other young ladies.

Nakarating kami ng semeteryo at na pumasok na sya sa maosoleo ng kanyang mga magulang. Hindi na ako sumunod sa kanya at hinayaan ko muna siyang kasama ang daddy at mommy niya. Mag dadalawang oras na ako dito sa loob ng sasakyan at hindi ko pa din siya nakikita na lumabas kaya nag decide na ako na puntahan siya sa loob. Nakita ko siya na na nakahiga sa ibabaw ng nitso ng mga magulang niya at may nakita pa akong mga luha sa kanyang mga mata. Alam ko na masakit pa rin sa kanya ang nangyari. Hindi ganun kadali na kalimutan ang pinaka importanteng tao sa buhay mo. Kahit na nakikita ko siyang masaya, alam ko na kapag siya na lang mag isa ay sobrang lungkot ang nararamdaman niya. Kahit anong gawin ko ay hindi mgiging sapat para mapawi ang lungkot na bumabalot sa puso niya.

"Marie, marie, wake up na...." gising ko sa kanya.

"I'm sorry mayor, nakatulog po pala ako."

"It's okay! Magpaalam kana sa parents mo at uuwi na tayo, baka bumagsak na ang malakas na ulan." sabi ko sa kanya.

Palabas na kami ng maosoleo ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Wala kaming dalang payong kaya tumakbo na lang kami papunta sa kotse. Pag pasok namin sa loob ng kotse ay basang basa siya at parang nanginginig pa. Kinuha ko ang bag ko na nasa back seat at kinuha ang t-shirt ko saka ko ito ibinigay sa kanya.

"Change your clothes" utos ko. Natulala ako ng bigla na lamang siyang nag hubad ng damit niya sa harapan ko at nakita ko pa ang dibdib niya na sobrang perpekto ng pagkakatayo. Agad akong nakaramdam ng pag iinit pero pilit ko itong nilalabanan. Tumalikod na lang ako at ipinikit ang akin mata kahit na bugal bugal na ang pawis na lumalabas sa aking noo.

"Are you done?" tanong ko. Agad naman siyang sumagot kaya muli akong humarap sa kanya at kinuha ang basang damit sa kamay niya ibinalot ko ito sa plastic at inilagay sa back seat.

Nang makita ko na okay na siya ay pinaandar ko na ang sasakyan at hininaan ang aircon para hindi siya ginawin. Dahil sa lakas ng ulan ay hirap na akong makita ang kalsada dumaan ako sa shortcut para mapabilis ang pag uwi namin pero bigla na lng kaming nabalahaw. Dahil sa liblib ang lugar ay wala akong mahingian ng tulong. Nakita kong nakapikit si Marie at mukang tulog na. Nang hawakan ko siya para gisingin ay naramdaman ko na mainit na mainit siya, ang taas ng lagnat niya kaya pala wala siyang imik. Kinakabahan na ako dahil sobrang lakas ng ulan. Nakakita ako ng bahay sa di kalayuan kay binitbit ko ang aking bag na may lamang damit at kinuha ang payong. Lumabas ako ng sasakyan at umikot sa pweseto ni Marie pinasan ko siya sa aking likod at pumunta kami sa kubo.

"Tao po! Tao po! May tao po ba......" malakas na tawag ko pero walang sumasagot. Binuksan ko ang pinto at pumasok kami sa loob. Wala akong nakitang tao, kaya pinahiga ko si Marie sa papag saka ko siya hinubarang ng suot niyang pantalon at pinalitang muli ng tshirt. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kaya humiga ako sa tabi niya at niyakap siya ng mahigpit.

Balewala ang lamig ng panahon sa init na pilit kong pinaglalabanan sa tuwing madidikit ako sa kanyang katawan..........

"Mommy, daddy, isama nyo na po ako." paulit ulit niyang sabi habang ang taas ng kanyang lagnat at nanginginig pa. Kaya wala akong ibang choice kundi ang yakapin siya ng buong higpit at pagdikitin ang amin mga katawan ganggang sa humupa na ang panginginig niya.