Ibang klase ang atmosphere nang makarating si Amira sa tea farm ng Lola Celestina niya. Nang ibaba pa lang siya sa harap ng maliit na arko na gawa sa kahoy at kahoy din na gate na parang bibigay na ay parang mas di iisipin na pag-aari iyon ng mga Banal.
Ang katiwalang si Paeng ang namamahala doon kasama ang pamilya nito. Limang ektarya ang tsaahan pero parang kasukalan iyon. Di organized ang farm. Nakatanim doon ay mountain tea na noon pa iniinom ng taga-Sagada. Sa dami ng negosyo ng pamilya ay di na daw naaasikaso pa iyon. Nabebenta naman ang mga tsaa doon pero sa mura lang halaga.
Bumuntong-hininga siya. Sayang ang potential ng tsaahan. Kung mamanahin niya ang lugar na iyon, she would turn it into paradise.
Natanaw niya ang rice terraces na nasa kabila ng mga pine trees. “Ma’am, iya
