I MARRIED THE MAFIA TWINS

THE HOSTAGE

THE PAST… THE CONTINUATION…

KRISTINA’s POV:

Agad akong pumara ng taxi pagkalabas ko ng bar, pero ni isa walang huminto. Dinig ko rin ang kulog. Nagbabadya ang pagbuhos ng malakas na ulan. Parang sinasakmal ang puso ko sa sobrang sakit, dahil paulit-ulit lumilitaw sa utak ko ang tagpong iyon. Gusto ko na lang sana iumpog ang ulo ko sa pader, para magkaroon ako ng amnesia. Kung sana gano’n kadali. Mahihinang patak ng ulan ang tumatama sa aking mukha. Tumingala ako. Nakiki-simpatya ang ulan sa mabigat kong nararamdaman. Hindi ko mapigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga nakapikit na mata. Dalangin ko sana hindi ko na lang iyon nasaksihan.

Bakit gano’n kadali para kay Darius na talikuran ang ilang taon naming relasyon. Nilalandi ko naman, halos nga ipagduldulan ko na ang sarili kong angkinin niya ako pero siya itong madalas tumanggi. Why was it so easy with Elizabeth?

“Argghhh!” Malakas kong sigaw. Kasabay ang malakas na kulog kasunod pagguhit ng matalim na kidlat sa kalangitan.

“Hon?” Mahinang tawag ni Darius sa akin. Hindi ako nagmulat ng aking mga mata. I tremble in rage. Anumang oras baka bubuga na lang ako ng apoy kung pwede lang.

“Taxi!” Malakas kong tawag.

“Kristina please let me explain hon,” nagmamakaawa niyang pakiusap. For the first time for the last two years na naging boyfriend ko siya, ngayon niya lang ako tinawag sa pangalan ko. Sinalubong ko ang pagsusumamo ng mga mata niya. Nang matalim na tingin.

“About what? f*****g my best friend while you’re moaning my name? Ano iyon? Siya ang kaulayaw mo pero ako iniisip? Nilalandi naman kita ah, pero anong madalas mong sabihin sa akin? Kasal muna? We are this f*****g close Darius, ilang buwan na lang mag asawa na tayo. Pero buti na ito, nalaman ko ang pagkatao mo. Grabe dalang- dala ako sa matamis mong salita. Impressive, isn't it?” Halos hindi ako huminga sa mahabang sumbat kong iyon.

Walang anu-ano lumuhod na siya sa harapan ko. “I was drugged.” Halos hindi ko narinig ang sinabi niya.

“Do you expect me to believe you? How can you justify f*****g my friend with that lame excuse? Kumita na ‘yan. Hindi ko akalain na gagamitin mo ang ganyang linya. Nasa kabilang VIP lang ako, kung gusto mo pa lang makipag s*x, aba Darius open naman ako, fiancée mo ako! Let me rephrase that. Ex-fiancée”

"Please don't do this to me, hon, and this wasn't what you think it was. Please.” Kita ko na rin ang luha sa mga mata niya. Gusto ko siyang yakapin at sabihin na okay lang but I can't. Sobrang sakit ang ginawa niya, nila sa akin.

Unti-unti nang lumakas ang buhos ng ulan. Sumasabay sa pagdadalamhati ng puso ko. “Sis?” Napatingin ako kay Kendra, lasing na siya kaya namumula na ang mga mata niya. “What happened?” Nagtataka niyang tanong. Hindi na rin ito makatayo ng diretso. Sa dami ng alak na ininom nito.

“The wedding is off. Darius and I were done.” Kita ko ang paglaki ng mata ni Kendra.

“Hon, no hindi ako papayag. Let me prove to you that they've planned this to ruin us.” Patuyang ngumisi ako sa sagot niya.

“Talaga ba? Kusa bang nalaglag ang boxer mo at pumasok yang p*********i mo sa kay Elizabeth?” Kendra’s face was shocked. Masyadong bastos na ang bibig ko.

“Seriously, what the hell is going on, you two?” Bulalas ni Kendra.

“The mighty Darius had s*x with Elizabeth.” Biglang may humintong sasakyan hindi ko alam kung kanino at pumasok ako doon ng wala sa oras.

“Drive!” Galit kong utos. Nang umusad iyon, saka ko narealize na hindi taxi ang sinakyan ko.

“Drive, Damian.” Napalingon ako sa gilid ko. Romulo?

“Mang Damian itigil niyo ang sasakyan bababa ako.” Agad tinakpan ni Romulo ang aking ilong ng panyo na may kemikal. Nagpupumiglas ako. Ngunit unti-unting akong tinakasan ng lakas, at namimigat ang talukap ng aking mga mata.

“I’m sorry, Kristina, but you’re mine.”

***

Unti-unting bumabalik ang diwa ko. Ramdam ko ang malambot na kama sa aking likuran. Hindi ako kumilos. Sinuri ko ang aking sarili. Wala naman masakit maliban sa bigat ng aking ulo dahil siguro sa kemikal na iyon.

Ilang sandali pa bumangon ako, paglapat ng aking mga paa sa malamig na semento, huminga ako ng malalim at iginala ko ang aking paningin sa buong silid. It was elegant and minimalist, with a flat screen TV. Agad kong tinungo ang pintuan ng mahimasmasan ako. Pinihit ko ang seradura, bukas iyon. Dali-dali akong lumabas. Napakalaki ng bahay na ito. I was disoriented by the time and place. I don’t know where I am.

“Romulo! Romulo!” Malakas kong sigaw. Sinasalakay na ako ng kaba at takot.

“There you are, glad you're awake,” Lumapit siya sa akin at isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha niya.

“I guess I deserve that.” Kalmado niyang sagot.

“Of course, you did. Gusto ko nang umuwi ngayon na!” Akmang bubuksan ko ang pintuan ng may bakal doon. Napalingon ako sa kanya.

“Anong ibig sabihin nito Romulo?” Tanong ko sa kanya.

“You’re here because I want you here, ayokong makasal ka sa Darius na iyon Kristina.” Tinalikuran niya ako at tinungo niya ang komedor. Sinugod ko siya ng suntok sa kanyang likuran. He stops and stares at me with a dead-eye glare.

“That’s the last time you will lay your hands on me, h’wag mong sagarin ang pasensya ko Kristina.” That serious conviction made me stiff. Parang naninigas ang buong katawan ko. This place was a prison.

“You don't need to scream for help because no one will hear you.” Dugtong pa niya. Nabasa niya ang laman ng utak ko.

“Utang na loob Romulo iuwi mo na ako sa amin nag-aalala na ang mga magulang ko.” Pakiusap ko sa kanya. Baka magbago ang isip niya at payagan niya akong bumalik sa amin.

“No!”

“Anong NO na sinasabi mo?! This is kidnapping Romulo!”

“So? How likely will they find out where you are? I will keep you here for the rest of your life, be my wife! ”

“What? Nahihibang ka ba Romulo? Hindi kita mahal! At kahit kailan hindi kita mamahalin. Kahit pagbaliktarin mo ang mundo hindi ikaw ang mahal ko!”

“Sino? Si Darius na niloko ka? Ipinagpalit sa best friend mo? Siya ba ang pinagmamalaki mo? Halos mahirap pa iyon sa daga? Alam mo bang ang Island na ipinagmamalaki niya sayo ako ang bumili? Ang engagement party niyo ako ang gumastos? Isang kahig, isang tuka ang fiancé mo!” Natulos ako sa aking kinatatayuan.

“As you know tinanggalan ng mana ang fiancé mo, dahil nalulong siya sa sugal dahil akala niya sa sugal mabibili niya ang island na gusto mo. Here you are on the island you dreamed of!"

“Hindi totoo yan! Sinisiraan mo lang siya sa akin?!”

Sa maniwala ka’t hindi, iyan ang totoo. Ano ang nakita mo sa gagong iyon?” Hindi ako makasagot.

“I love him, kahit isang kahig isang tuka ang lalaking minahal ko siya at siya pa rin Romulo. Hindi ako masisilaw sa yaman na mayro’n ka!”

“Oh, I don’t need to flex my wealth, Kristina, dahil sa ayaw at gusto mo dito ka, akin ka!” Naging blangko ang aking isip sa mga nalaman ko…

Bumalik ako sa kwarto na pinanggalingan ko, sumampa ako sa kama at umiyak ng umiyak. Napatingin ako sa relo na nasa pader, mag aalas nuebe na ng gabi. Siniyasat ko ang buong silid, pumasok ako sa walk-in closet. Nalula ako dami ng damit, sapatos at alahas na naririto. Kumuha ako ang ng damit pantulog. Wala akong pakialam kung kanino ito.

Itinapat ko ang aking mukha sa maligamgam na dutsa. Lumitaw sa balintataw ko ang nagsusumamong mukha ni Darius habang nakaluhod sa labas ng bar. Sising-sisi ako ng hindi man lang sinuri ang sasakyan na tumigil sa harapan ko.

Matapos akong maligo, tinuyo ko ang aking buhok ng blow dry. Ramdam ko ang pagkalam ng aking sikmura. Hindi ko na alam kung anong oras ako huling kumain. Nang maka pagbihis ako, isinabit ko ang towel na aking ginamit sa likod ng pintuan at lumabas.

Bumungad sa akin si Romulo na nakaupo sa kama. Takot ang naramdaman ko ng hagudin ako ng tingin ni Romulo, mula ulo hanggang paa. “Anong ginagawa mo dito?” Matapang kong tanong sa kanya para itago ang takot na nararamdaman ko. He stood up, walked towards me. Paatras ako ng paatras hanggang sa tumama ang likod sa pintuan, agad kong ipinihit iyon at papasok doon sana para magtago ng hinablot ni Romulo ang braso ko at kinaladkad ako sa kama. Agad niya akong dinaganan.

“No please don’t do this Romulo, parang awa mo na!” Nangilid ang luha sa aking mga mata. Nakikiusap sa kanya. Ngunit bingi siya. Malakas siya kaysa sa akin. Sinira niya ang damit kong pantulog. “No!” Nagpupumiglas ako pero bigla niyang sinuntok ang aking sikmura para akong panawan ng ulirat sa sobrang sakit. Biglang nanghina ang buong katawan ko.

“You’re mine Kristina; you will bear my children!” Ilang beses ko man siyang itinulak halos wala ng lakas iyon. Sa laking tao ni Romulo, walang akong nagawa. Bawat paglapat ng labi niya sa katawan ko diring-diri ako. Parang hayok na hayok ito sa tawag ng laman lalo pa ng lumantad ang dibdib ko sa harapan niya.

“Look at me Kristina, I love you. Matutunan mo rin akong mahalin.” Hindi na ako sumagot. Sukang-suka ako sa bawat haplos niya sa katawan ko. Ang dalawang kamay ko nasa aking ulunan. Wala akong nagawa. Nang sirain ni Romulo ang pajama na suot ko ikinipo ko ang aking dalawang hita ngunit wala rin akong nagawa.

Walang anu-ano parang biniyak ang aking p********e ng maharas na pinasok ni Romulo p*********i niya sa akin. Hindi ako sumigaw. Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi para walang tunog na lumabas doon.

“s**t! You’re a virgin?”

“Tapusin mo na! Iyan naman ang kailangan mo diba?” Painsultong tanong ko. Sagad na sagad ang bawat pag-ulos niya. Parang biniyak ang aking katawan sa sobrang sakit. Naging blangko ang isip ko. Wala akong ibang nararamdaman kundi pagkamuhi sa lalaking nagpakasasa sa kandungan ko. Dinig ko ang bawat ungol ni Romulo.

Tahimik akong umiyak, habang walang tigil ang pag papaligaya niya sa kanyang sarili. Oo nga at ginamit niya ako pero maibsan ang libog sa katawan niya.

“Kristina, please look at me.” Hindi ko siya sinunod. Nakatagilid lang ang mukha ko. Walang ampat ang luha sa aking mga mata. Wala na ang isang bagay na pinakaiingatan ko. Na dapat kay Darius ko lang ibibigay. Ilang hugot-baon pa ang ginawa ni Romulo hanggang sa maramdaman ko ang mainit na likidong iyon sa aking sinapupunan. Gusto niya akong buntisin.

Nang hinugot niya alaga niya sa akin, hingal na hingal ito. Namaluktot akong tumalikod sa kanya. Patuloy lang ang pag tulo ng luha ko. Winasak ni Romulo ang buhay ko. Habang buhay ko siyang kakasusuklaman. Nakatulog na akong walang laman ang tiyan ko.

Naalimpungatan ako ng gumalaw si Romulo at dinaganan ulit ako. Hindi ko alam kung anong oras pero isa lang naman ang pakay niya ang katawan ko. Hindi na ako nanlaban pa. Hinayaan ko siya sa gusto niya. Mga ungol lang niya ang naririnig ko. Gusto kong takpan ang aking tainga ngunit madiin ang dalawang kamay niya sa aking pulsuhan habang walang tigil kakabayo sa aking p********e. Ilang beses ko man itikom iyon sapilitan itong binubuka ni Romulo ang hita ko at bumaon ang alaga nito sa aking b****a. Ito ang simula ng aking kalbaryo. Gagawin niya akong parausan. Isa siyang Halimaw!