Chapter 4: We found ways (Amber)
2065 Words
"Wala namang lindol eh. Ikaw talaga, Carina. Sinisira mo lang ang tulog namin. Mukhang naparami ka na namanng nainom kaya kung ano na lamang ang iyong naiisip," narinig kong maktol ng isa naming kapitbahay kay Inay.
"Eh sa may naramdaman akong umuuga ang bahay. Alangan namang hindi ko 'yon pansinin. Hala, magsitulog na uli kayo at hindi ko na kayo tatawagin pa kahit gumuho pa ang mga bahay n'yo," inis na turan ni Inay at padabog na isinara ang pinto.
Hindi kami umimik nang katukin kami ni Inay. Nagpanggap kaming natutulog kahit sa totoo lang ay gising na gising kami pati mga katawang laman namin. Ano nga naman ang sasabihin namin? Saka wala kaming mga saplot. Ayaw din namin magpakita sa mga kapitbahay at baka magka-ideya pa sila tungkol sa lindol na sinasabi ni Inay. Ilang saglit lang ay nagsitahimik na ang lahat kaya pareho kaming nakahinga ng maluwag ni Darwin.
"Anong gagawin natin? Siguradong uuga uli ang bahay kapag itinuloy pa natin ito," pabulong kong tanong ko kay Darwin.
"Kakamayin na lamang kita at iyon din ang gawin mo sa akin, Babe. Masakit sa puson kapag pinigilan natin ito. Babawi na lamang tayo bukas kapag walang tao rito sa bahay."
Hindi pa ako sumasang-ayon sa kaniyang sinabi ay kaagad niya akong hinalikan sa labi. Naging maalab iyon at muli na namang bumalik ang init na aming naramdaman kanina. Naging mapusok na si Darwin. Habang hinahalikan ako ay gumagapang din ang kaniyang mga kamay hanggang sa dumako iyon sa aking kuweba. Hinaplos-haplos niya muna iyon at tuluyan nang ipinasok niya ang panggitnang daliri. Muli kong naramdaman ang hapdi ngunit saglit lang iyon. Mas nanaig ang sarap na dulot ng ginagawa ni Darwin.
"Oh yeah! F*ck!" sabi ko na lamang sa aking isipan.
Ipinikit ko ang aking mga mata at dinadama ang sarap na dulot ng ginagawa sa akin ng aking asawa. Iniisip kong napapaungol ako ngunit nananatiling sa isipan na lamang. Binilisan ni Darwin ang paglabas-masok ng kaniyang daliri sa p*ki ko. Sinasabay pa niya ang paglaro sa aking mani. Hindi ko tuloy alam kung ano ang aking gagawin. Napapaliyad ako at patuloy na pinipigilan ang mapahiyaw. Muling lumuhod si Darwin at sinunggaban ang aking dibdib. Panay ang sipsip niya sa u***g ko habang nasa loob pa rin ng aking kuweba ang kaniyang daliri.
"f**k! Ang sarap kahit daliri lang pala. Lumalabas na ang katas ko," sabi ko sa aking isipan.
Dumudulas na ang daliri ni Darwin dahil sa namamasa na ang aking monay. Lalo ko pang ibinuka ang aking mga hita para malaya si Darwin sa kaniyang ginagawa. Nahihirapan na akong pigilan ang aking ungol.
"Babe, lalabasan na ako. Aaahhh..." Bulong ko kay Darwin. Lalo naman niyang binilisan ang pagsundot at ilang saglit lang ay itinaas ko na ang aking aking balakang hudyat na narating ko na ang rurok ng kaligayahan.
Hinugot ni Darwin ang kaniyang daliri at naramdaman kong bumulwak ang aking katas. Para naman akong nawalan ng lakas. Hinahabol ko ang aking pahinga kahit na nakahiga lang naman ako. Nahiga si Darwin sa aking tabi at kahit na nanghihina ay wala akong sinayang na oras. Muli kong dinakma ang kaniyang jumbo hotdog at isinubo iyon. Napabilib ako sa kaniya dahil sa hindi man lang iyon lumambot kahit na natigil ang ginagawa naming pagtatalik kanina. Buhay na buhay pa rin iyon at handa pa ring manuklaw.
Ang suwerte ko talaga dahil sa hindi lang guwapo ang asawa ko. Malaki pa ang pag-aari kaya sobrang satisfied ako lalo na siguro kapag nasa isang private place kami. Siguradong matinding labanan ang mangyayari gayong pareho na kaming may karanasan. At iyon ang inaasam ko. Na sana ay makapag-motel man lang kami para magawa namin ng husto ang nais namin.
"Kapag nagkatrabaho na siya ay sasabihin ko sa kaniyang mag-check-in kami," sabi ko sa aking sarili. Sa ngayon ay magtiyaga muna kami na pigilan ang aming pag-ungol.
Muling napasabunot sa akin si Darwin. Tulad ng ginawa niya kanina ay binilisan ko rin ang paglabas-masok ng kaniyang hotdog sa aking bibig. Magkasalitan ang bibig ko at kamay sa paglalaro sa kaniyang alaga. Dinidilaan ko pa ang ulo ng kaniyang hotdog na parang ice cream na natutunaw. Maging ang dalawa niyang itlog ay hindi ko rin pinalagpas.
Ilang sandali lang ay naramdaman ko na lang na bumulwak na ang katas ni Darwin sa aking bibig. Sinahod ko iyon na para bang takot akong matapon ang kaniyang katas kahit na hindi ko maintindihan ang amoy. Hindi ako nandiri bagkus ay nag-enjoy pa ako sa aking ginagawa. Nais ko rin kasing mapasaya ang aking asawa. Ngunit dahil sa madilim ay naramdaman kong nagtalsikan iyon sa aking mukha.
Nang wala ng tumutulo ay tumayo ako at kinapa ko ang aking bag. Kumuha ako ng wet wipes at pinunasan ang mukha ko maging ang aking monay.
"Babe, asan ang cellphone mo?" tanong ko sa kaniya.
"Bakit?"
"Ilawan mo muna ako at dadamputin ko lang ang mga damit natin," sagot ko.
Bumangon na rin aiya at tumayo saka KInapa ang kaniyang cellphone. Binuksan niya ang flashlight. Ingat na ingat kaming hindi makalikha ng ano mang ingay para hindi na uli magising si inay. Ngunit hindi pa rin maiwasan at lumalangitngit ang kawayang sahig sa tuwing gumagalaw kaming dalawa.
Pagkatapos makapagbihis ay muli kaming nahiga para matulog. Tiningnan ko ang oras sa cellphone ni Darwin. Mag-aalas singko pa lamang ng umaga. Nang makita kong nakapikit na si Darwin sa aking tabi ay bumangon ako para kunin ang aking cellphone sa bag. Binuksan ko iyon saka muli akong nahiga sa tabi ng aking asawa. Simula kasi ng umalis ako sa aming mansiyon ay sinadya ko iyong i-turned-off para hindi ako makontak nina Mommy at Daddy.
Napatawa na lamang ako nang mapakla. Nakita ko kasi ang twelve new messages at lahat iyon ay galing kay Mommy. Muli tuloy nanariwa sa aking isipan ang aming pagtatalo nang komprontahin niya ako. Nalaman niya kasi na may boyfriend ako ngunit isang mahirap lang.
"Hiwalayan mo ang Darwin na iyon dahil hindi mo magustuhan ang gagawin ko kapag ipinagpatuloy mo pa ang pakikipagrelasyon sa kaniya," galit na sabi ni Mommy na may kasama pang pagbabanta.
"Mom, how many times do I need to tell you na mahal ko po si Darwin? Hindi ko po kayang hiwalayan siya, Mommy. Bakit hindi na lamang po kayo maging masaya para sa amin?" pangangatwiran ko sa kaniya.
Ngunit isang malakas na sampal sa pisngi ang naging tugon ni Mommy. Sa lakas ng kaniyang sampal ay parang namanhid pa ang mukha ko kaya mabilis akong napahawak sa aking pisngi.
"Kailangan mong matikman ang sampal para matauhan, Amber. Kahit kailan ay hindi ko lubos maisip na isang hampaslupa ang mamahalin mo. Nasaan na ang talino mo, ha? Bakit hindi mo gamitin?" bulyaw sa akin ni Mommy.
"I don't care kung hampaslupa man ang tingin mo sa kaniya, Mommy. Mahal ko siya at walang makakapigil sa pagmamahal ko po sa kaniya kahit na pigilan niyo pa ako," muli kong sagot.
Hindi man lang ako nagdalawang-isip na gawin iyon kahit na nasampal na niya ako. Nais ko kasing ipaalam sa kaniya na meron akong paninindiganan sa sarili kong nararamdaman.
"Gan'on? Sige, tingnan na lamang natin kung mapanindiganan mo ang sinabi mong iyan kapag nakita mo ang gagawin ko sa kaniya," muling banta sa akin ni Mommy.
Bigla akong nakaramdam ng takot sa sinabi ni Mommy. Ngunit nagpakatatag ako at hindi ko pinahalata iyon sa kaniya. Iyon kasi ang kinakatakutan ko. Ang balikan niya si Darwin.
"Huwag niyo pong subukan na saktan si Darwin, Mommy. Dahil gagawin ko po ang lahat maprotektahan lamang siya sa inyo. Kaya kung sasakyan niyo siya ay ako ang uannag masasaktan."
Kita ko kung paano nanginig ang mukha ni Mommy sa labis na galit. Sa tanang buhay ko ay hindi ko pa siya nasagot ng gano'n. Napakamasunurin kong anak. Kaya hindi ko rin siya masisisi sa kaniyang nararamdaman.
"Listen to me, Amber hanggat binibigyan pa kita ng pagkakataon," aniya at tumalikod na siya.
Ngunit nagmatigas pa rin ako at nagpatuloy pa rin sa pakikipagrelasyon kay Darwin. Akala ko ay sumuko na si Mommy dahil sa wala na akong narinig sa kaniya ng ilang araw. Iyon pala ay may iba siyang plano. At nalaman ko nga na pumunta si Mommy sa University para maipatanggal ang scholarship ni Darwin. Ngunit hindi siya nanaig dahil bago pa man iyon nangyari ay nagpasya na kaming magtanan ni Darwin.
"Sana ay hindi mo pagsisisihan ang ginawa mo. Tandaan mo na simula sa araw na ito ay itinuturing ka na naming patay."
Hindi ko mapigilan ang aking sarili na umiyak nang mabasa ang text na iyon ni Mommy. Masakit din naman sa akin na iwan sila. Hindi ko naman sana iyon gagawin ngunit wala na kaming choice ni Darwin. Baka kasi tuluyan na akong mamatay kapag naghiwalay kaming dalawa. Maging si Darwin ay lumuhod sa harapan ko para magmakaawa na 'wag ko siyang iiwan.
"Andito na ito. Hindi ko na maibabalik man ang dati kaya papatunayan ko na lamang sa kanila na hindi ako nagkamali sa desisyon ko. I'll show you, Mom na kaya ko ang buhay na pinasok ko. At gagawin ko ang lahat para hindi mangyari ang sinabi mong gagapang ako pabalik sa inyo. Mamahalin ko ang pamilyang bubuuin namin ni Darwin. Magsusumikap kami para makaahon sa kahirapan. Wala rin naman akong balak na iparanas sa magiging anak ko ang ganitong buhay," sabi ko sa sarili habang patuloy na binabasa ang masasakit na text ni Mommy.
Hindi ko alam kung papaano gagawin ang mga bagay na iyon. Pero isa lang ang sigurado ako. Hindi ako susuko kahit gaano pa kahirap ang maranasan ko.
Muli kong pinatay ang aking cellphone. Naisip kong ibenta na lamang iyon para makabili ako ng mumurahin at ng makapagpalit na rin ng numero. Pinahid ko ang aking mga luha at muling nahiga sa tabi ni Darwin. Niyakap ko siya nang mahigpit. Nais ko kasing maramdaman na hindi ako nagsisisi sa aking ginawa. At hindi rin ako nag-iisa. Inilatag naman ni Darwin ang kaniyang braso at doon niya ako pinaunan hanggang sa makatulog na kaming dalawa.
"Darwin... Amber... Magsigising na kayo. Aba, tanghali na."
Naalimpungatan ako nang marinig ang katok sa pinto at tawag ni Inay. Sinulyapan ko ang aking asawa dahil sa maliwanag na sa loob ng silid. Nakita kong mahimbing pa rin siyang natutulog.
"Babe, gising na. Tawag na tayo ni Inay."
Niyugyog ko si Darwin hanggang sa magising siya.
"Bakit daw?" tanong niya pero nakapikit pa rin ang mga mata.
"Tanghali na raw."
"Inaantok pa ako."
Tiningnan ko ang kaniyang cellphone at nakita kong alas nueve na ng umaga. Nakaramdam na rin ako ng hapdi sa aking sikmura.
"Nagugutom na ako, Babe."
Mabilis na bumangon si Darwin nang marinig ang sinabi ko.
"Kawawa naman ang Babe ko at nagugutom na. Halika at titingin tayo ng makakain sa labas," malambing niyang sabi sa akin.
Napangiti naman ako ng ubod tamis sa kaniya. Tumayo na rin ako at hinalikan niya muna ako sa labi bago kami tuluyang lumabas ng kuwarto.
"Kayong dalawa, hindi niyo ba naramdaman ang lindol kaninang madaling araw?" tanong ni Inay pagkalabas namin. Nagkatinginan muna kami ni Darwin at pinigilan na matawa.
"Lindol? Wala naman po akong naramdaman. Ikaw, Babe? May naramdaman ka ba?" tanong ni Darwin sabay kindat sa akin.
"W-wala po! Napahimbing po ata ang tulog ko, Inay. Malakas po ba ang lindol?" patay-malisya kong tanong.
"Ay Ewan! Lahat na lang kayo ay hindi iyon naramdaman. Pero umuga talaga ang higaan ko kanina," ani Inay sabay higop ng kape. "Magluto na nga kayo ng almusal at nagugutom na ako."
Nagtungo kami ni Darwin sa kusina para magluto ng almusal habang pinipigilan ang aming mga sarili na matawa.
"Kung alam lang ni Inay," bulong sa akin ni Darwin. Hinampas ko naman siya sa braso saka nagkatawanan na kaming dalawa.
Isinangag na lamang ni Darwin ang tirang kanin saka nagluto siya ng scrambled eggs. Dahil sa wala akong alam sa gawaing bahay ay pinaupo niya na lamang ako habang pinagmamasdan siyang nagluluto.
"Hindi ka ba marunong magluto, Amber?" tanong sa akin ni Inay.
"H-hindi po, Inay."
"Aba, hindi puwedeng ganiyan dito. Dapat matuto ka ring gumawa dahil sa wala ka na sa inyo."
Nakaramdam ako ng pagkapahiya sa sinabing iyon ni Inay. Nilapitan naman ako ni Darwin at hinaplos ang aking likuran.
"Matututo rin po ako, Inay. At gagawin ko po ang lahat para matuto," sabi ko sabay tingin sa aking asawa.
- Writer
