Lihim

Kabanata 19

"Lihim"

Kabanata 19

Pero talagang iniiwasan ako ni Anna..

Sa tuwing pupunta sya sa kung saan ay nagpapasama sya sa kapatid kong si Ysa o di kaya sa mga pinsan namin..

Naiinis ako dahil d ako makakuha ng tyempo..

Napabuntong hininga ako habang mag isa na nakaupo sa upuan sa labas..

Tulalang nakatingin sa mga nakaparadang sasakyan sa harap ko..

"dahil ba to sa sinabi ni Anna?", tanong ni Mama..

Di ko sya napansin na nakaupo na pla sa tabi ko...

Malungkot akong tumingin kay Mama..

"Ma.. Alam nyo nman pong mahal na mahal ko si Anna db? Oo alam ko pong mali pero Ma...nsasaktan po ako ngayon ", pag amin ko kay Mama at ramdam ko ang pag init ng gilid ng mata ko..

Tinapik ni Mama ang balikat ko..

"Anak.. Mahirap nga yan pero sana piliin mo kung ano sa tingin mo ang tama.. Dahil mahirap ipaglaban ang pagmamahal mo para sa pinsan mo dahil maraming maaapektuhan. ", wika nito bago pa nagpakawala ng isang buntong hininga..

Ramdam kong malungkot din si Mama para sa akin..

"Ma..magpinsan po ba talaga kme ni Anna?kse iba kse yung nararamdaman ko sa kanya e. Mahal na mahal ko sya at d ko kayang makasal sya kay Jovan. ",

"pero Anak wag. Mali ang ----

"alam ko po yun.. Ang gusto ko lng ay magkausap kme ni Anna ",

"pero bakit? ", takang tanong ni Mama..

"dahil gusto kong malaman kung bakit sya uuwe ng probensya at magpapakasal kay Jovan ..alam ko namang ako parin ang mahal nya pero bakit sya magpapakasal sa lalaking yun? ",

"dahil baka yun lang ang naisip na paraan ni Anna para ----

"bakit nman eh d ko nman sya ginugulo?", tanong ko kay Mama "please Ma. Tulungan mo ko.. Gusto kong makausap si Anna ",

"Ok. Sige ", sabi ni Mama at tumayo na "basta pagkatapos ng pag uusap nyo ipangako mong tatapusin nyo na ang anumang meron sa inyong dalawa. ! ",sabi pa nito bago umalis.

Malungkot akong sinundan ng tingin si Mama.

Alam ko nman sa sarili ko na pagkatapos ng pag uusap namin ni Anna ay talagang kakalimutan na nya ko dahil uuwe na sya sa kanila at bubuo ng pamilya kasama si Jovan at hindi Ako.

-----

Nauna ng umuwe sina tito Jojo at ang pamilya nito.. At dahil nakatulog si Anna habang nag aalaga kay Ysa ay d na muna ito ginising..

"Asan na po sila? ", pupungas pungas na tanong ni Anna ng magising.

Nasa sala kame ni Mama at nanonood ng tv.. Samantalang si Papa ay nauna ng natulog..

"nauna ng umuwe ", sagot ni Mama. "dito ka na matulog ",

Pero sunod sunod ang pag iling ni Anna..

"maaga po ang pasok ko bukas Ma.. ",

"ok..,Ron ihatid mo na ang pinsan mo ", wika ni Mama sa akin.

"mag ko commute nlng po ako ", sabat ni Anna ..

"ihahatid ka na ni Ron at kailangan nyong mag usap ", sabi ni Mama bago umalis at pumasok na sa kwarto..

Nang makaalis si Mama ay naiwan kmeng dalawa ni Anna sa sala ..

Namagitan ang katahimikan sa aming dalawa ..

"siguro nman ngayon.. Pwede na tayong mag usap ", wika ko kay Anna na nakatayo parin sa harap ko.

"sge .pero wag dito ", sabi nito at naglakas na palabas ng bahay.. "baka magising si Papa ",

Agad kong inabot ang susi ng sasakyan ko at mabilis na sinundan si Anna.

Tahimik kme habang nsa sasakyan..

Alas dyes na ng gabi ng makarating kme sa bahay na saksi ng lahat sa amin ni Anna..

Saksi ng bawal at lihim naming pagmamahalan..

Umupo si Anna sa upuan sa sala..

"kung may sasabhin ka.. Bilisan mo lng at gusto ko ng umuwe ", inip na wika nito na tila di man lng intresado..

Nagpakawala muna ako ng isang buntong hininga bago umupo sa tabi nya pero umatras sya ng kunti na tila may isa akong malalang sakit.

"totoo bang magpapakasal ka kay Jovan? ", seryusong tanong ko habang nakatingin sa mata nya.

"Oo ", agad na sagot nya.

"pero bakit? ",

"tinatanong pa ba yan? Mahal ko sya at gusto ko syang makasama habang buhay kaya pumayag akong magpak------

"Sinong nilul*ko mo? ", wika ko sabay hablot ng braso nya "parang nung isang buwan lng paulit ulit mong sinabi sa akin na mahal mo ko habang nagsisip-----

D ko na natapos ang sasabhin ko ng sampal*n ako ni Anna dahilan para mabitawan ko ang braso nyang hawak ko...

"kalimutan mo na yun! At kung totoo man yun o hindi.. Wala din nmang magbabago... D parin tayo pwedeng dalawa dahil MAGPINSAN TAYO!!! ", sigaw ni Anna habang pigil ang mga luha sa mata..

"mahal mo ba sya? ", tanong ko

Nakita ko ang pagtango ni Anna pero alam kong nagsisinungaling sya ..

"Wag kang magsinungaling Anna!! Alam kong di mo mahal si Jovan! Wag mo ng lukuhin pa ang sarili mo para lang -----

"kaya kong lukuhin ang sarili ko Ron at paniwalain ang sarili ko na mahal ko si Jovan para lang makalimutan ka ..gagawin ko ", at umiiyak na nga ito...

Ramdam ko ang paghihirap ng kalooban ni Anna.. Pareho kameng dalawa ..

Nang makita kong isinubsob ni Anna ang mukha nya sa dalawang palad nya ay agad ko syang niyakap...

"akala mo ba madali lang para sa akin to? Ang makasal sa taong di ko gusto? Ikaw ang mahal ko Ron pero kailangan kong magpakasal kay Jovan dahil ----",di na itinuloy ni Anna ang sasabhin..

"dahil ano? ", tanong ko pagkatapos ko syang yakapin..

Umiling iling si Anna..

"Dahil Ano Anna? ", ulit na tanong ko at hinawakan sya sa dalawang balikat "ano ang dahilan? Bkit kailangan mong magpaksal kay Jovan? ",

"basta!!! ", sigaw nya at umiwas ng tingin " ginagawa ko to para sa ating dalawa.. Ito ang magandang paraan na naisip ko para sa maiwasan ang malaking kahihiyang nagawa natin pareho ", pahina ng mahina ang boses nito..

Naguguluhan ako sa sinasabi Anna.. Anong kahihiyan ang sinasabi nya?

"Ano bang kahihiyan ang sinasabi mo Anna? ", naguguluhang tanong ko .."itinigil narin naman natin e.. Panong kahihiyan ?",

Tumingin ako kay Anna at d nakalagpas sa paningin ko ang paghaplos nya sa p*son nya habang patuloy sa pag iyak.

"Buntis ka ba? ", tanong ko..

Naalala ko kse na wala akong gamit na proteksyon ng huling may nangyare sa amin..

"Hindi.. ", agad na sagot ni Anna..

"tumingin ka sa mata ko ",utos ko sa kanya. "sabihin mo sa akin.. Buntis ka ba? ", tanong ko dito habang nakatingin sa mata nya..

"Hindi ", matapang na sinalubong ni Anna ang titig ko..

Mga isang minuto kmeng nagtitigan at talagang d man lang to kumurap ni umiwas ng tingin.

"Sumama ka sa akin... Magpapakalayo layo tayo dito.. Titira tayo sa lugar kong saan walang nakakakilala sa ating dalawa ",

"pero Ron.. ----

"please Anna.. Alam kong maiintindihan tayo ng mga magulang natin... Balang araw mapapatawad din niLa tayo ", pagkumbinsi ko pa.at pinunasan ang mga luha nya..

"Ron.. Natatakot ako...", humihikbing saad nito "paano kung di nila tyo maintindihan at d nila tayo mapatawad ?",

"pero nagmamahalan tayo! "wika ko.

"Oo nga pero ----

"please Anna ... Khit ngayon lang ipaglaban mo nman ako ",pakiusap ko..

Napangiti ako ng biglang tumango si Anna..

" Oo Ron.. Khit natatakot ako.. -----

"huwag kang matakot.. Di kita pababayaan ", putol ko sa sasabhin nya.. At agad Na sinakop ang labi nya..

Nang gabing yun ay may nangyare sa amin ni Anna at bago natulog ay napag usapan naming dalawa na kinabukasan mismo ay aalis kme ni Anna para magpakalayo layo...

Pero ang plano naming dalawa ay d nangyare..

Nagising ako kinabukasan sa malakas na suntok..

Kasabay ng tili ni Mama

At ang malakas na iyak ni Anna!

"WALANG H*YA KA RONNEL!!! ", boses ni Papa.. At ang pagdapo ng kamao nito sa mukha ko..

--

Goodnight ❤