KABANATA 4

911 Words
Kabanata 4: NAPABALING si Riley sa bumukas na pinto nang pumasok si Trigger doon habang nakapamulsa at deretsyo ang tingin sakaniya. Kanina ay umalis ito kaya naman wala siyang nagawa kundi umupo at hintayin nalang ang binata. Agad siyang napaayos ng upo at bahagyang kinalma ang sarili hindi pa 'din siya sanay dito bakit ba kase ganito ito makatingin sakaniya? Kahit nga sabihin niyang gusto na niyang umuwe ay hindi niya magawa dahil natatakot siyang bigla nalang itong sumigaw. She saw him shouting to his guards and maids lalo na siguro sakaniya baka mahimatay nalang siya bigla. "Come, you need to eat.." anito pagkatapos ay tumalikod na pabalik sa pintuang nilabasan nito kaya wala siyang nagawa kundi sundan ito. He looked so calm yet he maintained his serious face. Napamaang si Riley at bahagya pang napaawang ang bibig ng makita ang isang mahabang mesa. Napakurap kurap 'din siya dahil sa dami ng pagkain na nakahain doon. Hindi siya makapaniwalang may ganito sa buong opisina ng CEO, parang bahay na 'din ito. Hindi na sya mag tataka siguro ay buong floor ay sakop ng CEO kaya naman parang may bahay na 'din ito doon. Inilibot niya ang paningin, mas malake pa ito sa tinutuluyan siyang apartment. "Aren't you hungry? Come. It's a dinner." napabaling siya sa binata dahil sa sinabi nito. Hindi niya alam na matagal pala siyang nakatulog. Nahihiyang lumapit siya sa lamesa he guided her. Doon niya napansin ang butler tom na tinawag nito kanina nakatayo lang ito sa gilid. Si Trigger naman ay umupo din sa harapan niya. "Ako na, kaya ko naman." nahihiyang aniya ng akmang paghahainan pa siya nito. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o ano. Just thinking that the CEO of Gustamano company serving her. Nakita niyang kumunot ang nuo nito pagkatapos ay bumaba ang tingin sa mga braso niyang hindi naman na ganon kapula talagang mabilis lang makita ito dahil hindi naman siya maitim. "Your hand is injured can you eat properly in your situation?" Pagkuwan nito animong malalang malala na ang sakit niya hindi niya maiwasan mapataas ang kilay hindi niya alam kung matatawa siya dito o ano. "Namula lang naman ang braso ko, hindi naman ako naputulan ng daliri o ano." pahina ng pahina ang boses niya habang sinasabe iyon. She just heard him let a hard breathe and let her feed herself. Nagsimula na siyang kumain talaga naman napakasarap nito, Ganito ba talaga ang pang mayaman na pagkain? Hindi na niya napansin ang nakakaintimidang tingin ni Trigger nagutom na 'din naman na siya. Sumubo ulet siya bago tumingin kay Trigger na nakakrus ang mga braso habang pinapanuod siyang kumain. Napakurap kurap siya at napainom ng tubig dahil 'don. "Hindi ka ba kakaen?" takang tanong niya dito dahil wala pa man itong pagkain sa pinggan. Bahagya itong umiling habang nakatitig pa 'din sakaniya. "I'm full." anito kaya tumango tango nalang siya bago may naalala. "Nakita mo ba yung bag ko kanina?" Nagdadalawang isip siya kung paano ito kausapin lalo at mataas na tao ito pero kailangan niya iyong itanong lalo't nandoon ang mga gamit niya. Bumaling naman si Trigger sa lalaking nakatayo lamang sa gilid. "Don't worry Señorita your bag left in the room." anito ngumiti siya dito. "Thanks!" masayang aniya at bumalik na sa pagkaen. HINDI namalayan ni Trigger na nakatulala lang siya habang pinapanuod na kumain si Riley. Of course he made sure na magugustuhan nito ang pinadeliver niya. It's Riley's favorite food. Dahil nasa gilid niya ang butler ay bahagya itong yumukod para bulungan siya habang deretsyo pa 'din ang kaniyang tingin sa dalaga. She looks so simple and gorgeous wala itong arte sa pagkain. "Master, you're smiling." Mahinang bulong ni Butler tom at halatang nagulat itong nakatingin sa mukha niya. "Oh. Is that so?" aniya hindi maalis ang ngiti sa labi. Alam niyang hindi sanay ang butler na makita siyang ganito. After a long year ngayon lang ata siya ulet napangiti pagkatapos ng lahat ng nangyare. Pagkatapos nang ilang sandali ay natapos ng kumain si Riley. "Salamat sa pagkain." masuyong aniya. PUMUNTA sila sa living room, magkatapat sila sa sofa hindi makatingin ng deretsyo si Riley sa binata. Nakaupo ito at nakadekwatro habang nakatingin sakaniya siya naman ay sa sahig nakatuon ang mga mata. "You're here to interview me right?" napatingin siya kay Trigger ng magsalita pagkatapos ng mahabang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Mabilis siyang tumango rito. "But why are you not asking me now?" nagtaas pa ng kilay ang binata habang titig na titig sa mata niya kitang kita niya ang pagbaba ng mata nito mula sa mata niya papunta sa kaniyang mga labi. "Because your maids said that you are not accepting any interview. O-Okay lang naman sakin sasabihin ko nalang sa boss ko hindi ko kayo naabutan." Aniya dahil totoo iyon tinanong niya ang mga kasama niya sa paliligo kanina at nasabi ng mga ito na wala pang pinahintulutan ang kanilang master na reporter na makapasok sa kompanya tanging siya palang. Kaya naman tinanggap na niya ang katotohanan na uuwe siya ng walang interview dito. "I change my mind. I accepting interviews now." anito kaya napakurap kurap siya pakiramdam niya ay sasabog ang puso niya sa kasiyahan. This is her goal papayag na ang CEO pag nagkataon ay makukuha na niya ang promotion. "S-So, Can I interview you?" Please say yes. Pipi'ng dasal niya sa isipin at bahagyang umawang ang labi niya ng ngumiti si Trigger. Damn those smile. "Of course." anito. ***
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD