THE UNBELIEVABLE NERD (WSGTNLY)

Chapter 3: Quiet Time

Kim POV

It is, exactly 5 o'clock in the afternoon nang tuluyan nang matapos ang aming klase.

But until now ay hindi pa rin masyadong ma-process ng isip ko ang nangyari samin ni candice.

Si Candice, ang mortal kong ka-away, ang pinaka bully sa Vergold University, isang babae at mahilig maki-paglaro sa mga lalaki, ay unang nang angkin sa aking labi..Hindi lang isa, kung hindi dalawa...Pero ang mas masaklap pa doon ay...hindi lang ito isang normal na halik! Kung hindi isang naka-kaloko na halik!

Isipin pa lang yun ay sobrang naka-kapang gigil. Bukod kasi sa nasira nito ang aking puri, ay pati first kiss ko hindi nya pinalagpas!

Akin pang dugtong, pero hindi ko rin maita-tanggi na imbis na dapat ay mainis o mandiri ako, ay hindi ko pa rin mapigilan na mag init ang aking katawan sa tuwing ito'y aking na a-alala.

Na hanggang ngayon, imbis na mag madali at umiyak, ay ito ni tila'y hindi pa rin buma-balik ang aking lakas, simula pa kanina, at lutang pa rin habang nag la-lakad.

Ni hindi ko na rin kasi mawari kung ano na mang-yayari sa mga susunod na araw.

'Paano na lang kung sa bukas o makalawa, ay mas malala pa doon ang gawin nya? May mukha pa ba akong maiha-harap?'

Beep!*

Kuha saking ulirat, nang isang kotse sa harapan nang bumusina ito. Hindi ko namalayan na nasa labas na pala ako, at kita na ako ni kuya ken na syang nag hihintay sakin.

Mabilis naman ako pumasok sa kotse, but as usual ni hindi ko kaya ibuka ang aking bibig, upang batiin man lang ito pabalik.

Basta ang gusto ko lang ngayon ay umuwi na ng condo at mapag-isa.

Gosh, its first day of school. Pero hindi na agad maganda ang bungad nito sakin.

************

Kina-bukasan, ay maaga ulit akong naihatid ni kuya sa school. Subalit, unlike nung una na tahimik lang nag lalakad.

Ay ngayon para akong spy kung mag libot nang tingin, upang maiwasan lang ang taong hindi ako pinatulog kagabi.

Matagumpay naman akong nakarating sa room. Pero yun nga lang, nang maka pasok ako dito.

Akala ko safe na ako, pero hindi pala. Dahil mas maaga lang pala dumating ang tao na tina-taguan ko at abala makipag-usap sa mga lalaki.

But at least kahit pa-paano, ay hindi nya ako tinapunan nang tingin. kaya't mabilis na ako nag lakad papunta saking pwesto.

Ang akala ko nga ay isa nya lang yun patibong, pero hanggang sa mag simula at matapos na lang ang aming lesson ay wala itong ginawa.

'That's great then, maka-kauwi ako nang mapayapa.'

Litanya ko saking sarili habang na-isipan ko muna pumunta ng library para doon mag spare ng oras.

Maaga kasi natapos ang klase, kaya meron pa akong 3 hours para tuluyan makarating ang aking sundo.

Hindi nag tagal ay may nahanap na akong libro na ba-basahin.

Mabuti na nga lang ay hindi puro academic books ang available sa library. Dahil meron rin silang mga mythological novel, fictions, at comics sections.

Kaya nang ako'y makapili, agad na rin akong pumwesto sa sulok. Mas pinili ko na dito pumwesto, para hindi ako gaano ma-distract sa paligid ko.

Sinalpak ko na rin ang aking earphones nang maayos ko na ang aking pag-upo, bago sinimulan ang pag ba-basa.

Makalipas ang dalawang oras, ay naisipan ko na muna mag pahinga at i-unat ang aking katawan.

Akin rin sanang na-isipan na dito na lang tapusin ang aking pag babasa, sapagkat kalahating pahina na lang din ang aking natira.

Subalit, isang oras na lang din pala ay malapit na pumunta si kuya ken.

kaya't napag desisyunan ko na lang na iuwi na lang ito at mag dagdag pa nang hi-hiramin.

Ngunit, sa aking pag tayo ay agad din ulit ako napa-upo. Dahil sa unexpected na masilayan ko ang aking ini-iwasan na tao, na ka-kalabas lang sa madilim na parte ng bookshelf at may kasama itong lalaki.

Tsk, kung mina-malas ka nga naman!

Litanya ko sa aking isip at yamot na pinag masdan ang mga ito na umalis. Well, mabuti naman at hindi pa rin kami nag landas.

Kung kaya't, nang aking mapansin na lumabas na sila, ay doon na ako nag simulang lumapit sa bookshelf na pinag labasan nila.

Nandito kasi ang novel section, kaya dito ako mag hahanap.

"sparrow 2, sparrow 2"

Bulong ko sakin sarili, habang hinanap ang title na yun. Napansin ko kasi na may 2nd book ang libro na binasa ko, kaya't ito sana ang aking hi-hiramin.

Subalit, ilang bookshelf na ata ang aking nilibot ay wala pa rin ito. Kaya ang akala ko ay hindi ito available.

Pero bago pa man ako mag hanap ng panibago, ay unexpected may nakita akong libro sa lamesa, at nang matignan ito.

'Sparrow 2!'

Ito agad ang litanya nang aking isip. Kaya pala, may nanghiram lang at hindi naibalik.

Akin pang dugtong sabay kuha na sana dito para tuluyan na maka-alis.

bzzzt*

bzzzttt**

Ngunit, bago ko pa man ito mahawakan, ay kasabay nun may isang tunog ang nag kuha sakin atensyon.

At nang akin itong malingon, galing pala sya sa cellphone na hindi ko man lang napansin na katabi pala ito ng libro.

'hmm? lost and found?'

Anas ko ulit. ito lang kasi bigla ang option na pumasok sa utak ko, since di ko naman kilala ang may-ari nito.

"Oh, there you are."

Subalit kagaya nang una, bago ko pa lang ito mahawakan, ay may isang boses naman ang nag kuha sakin atensyon.

At nang akin itong malingon...Hindi ko alam kung yung cellphone ba ang tinutukoy nya sa words na yun..Pero ang kanyang matalim na tingin ay...na sa akin.

'No..way..'

Ang nasabi ko na lang sakin sarili, sabay nag lakad sa ibang direksyon bago pa nya ako malapitan.

Kaso literal na mali ang aking nadaanan, sapagkat isang kisame ang bumungad sakin at wala nang pag lulusutan.

"hmmn, its a dead end."

Pagkaraan na bulong nito malapit saking tenga, hudyat nang pagtaas nang aking balahibo sa batok at marahas na napatigin dito.

"what's that face, para kang nakakita ng multo."

Nata-tawang asar pa nito, pero imbis na sumagot ay naisipan ko na lang dumaan sa harap nya.

"Hey, are you insulting me?"

But as to my conclusion, hindi nga ako pinadaan nito, bagkus ay tinulak pa nya ako upang mapalapat sa wall.

"That's hurt, Candice! Ano na naman bang atraso ko sayo?"

Banas kong reklamo, habang mariin syang tinignan sa mata. Pero imbis na ako'y kanyang sagutin, ay walang permiso na nilapit nya lang ang mukha nya sakin.

"Why? do you think na magiging peaceful ang araw mo today? And yeah may atraso ka sakin."

"As far as I know, wala akong ginawang masama sayo."

"Oh really? masyado bang malakas pagkatulak ko kaya hindi mo na ma-alala ang nangyari kahapon?"

Prangka nyang litanya sabay ngisi nito na sakin nag paiwas sa kanyang mata.

Pero hindi iyon nag tagal nang pwersahan nyang nilingon ang aking ulo, habang hawak nya ng mariin ang ibaba kong panga.

"L-leave me alone! ano ba! nasa-saktan ako! "

Pabulong kong daing, ngunit hindi man lang ito natinag. Sapagkat, imbis na lumayo ay ipinwesto pa nya ang isang hita nya, sa pagitan ng dalawang hita ko.

"How dare you treating me like this? ikaw? walang ginawa sakin? really? alam mo ba nang dahil sa ginawa mo hindi ako makapag laro nang maayos sa laruan ko."

"The hell! ako pa ang nasisi mo na kung tu-tuusin you harass me too!"

"harass you? Hah! look at my lips, nerdy. Pansin mo, may sugat diba?"

Turo nya sa gilid ng ibabang labi nito na akin naman napansin.

"How can you say na harassment yun, if ako ang nagkaruon ng sugat sa ginawa natin kahapon? don't act like a victim here nerdy, You pervert."

Mariin nyang bulong, na sakin nagpatahimik...Wait, did I make that??

"S-stop accusing me, n-nakuha mo yan sa mga lalaki mo."

"oh..really? ang galing mo talaga painitin ang ulo ko...Ginawa mo pa akong sinungaling."

"H-hindi naman malabo iyon—"

"Shut the fck up! Na take advantage mo na nga ang pag punishment sa sarili ko. Ikaw pa may gana mag ma-ang maangan!"

"Pwede ba! Wag mo ko itulad sa mga lalaki mo na may pag nanasa sayo. Kung sino man dapat may karapatan magalit, ako dapat iyon. Hindi na tama itong ginagawa mo!"

"Enough! I don't give a damn about you! make responsibility for this!"

"what!? You're too much, no way!"

"You stup*d! wala kang karapatan humindi, heal this damn wound or else!"

Sabay higit nito sa uniform ko, kaya wala sa oras, ako'y napa tiptoe at nakaramdam nang kuryente banda saking ibaba, nang bigla ba naman matamaan nang kanyang hita ang aking private part.

This brat! anong bang akala nya sakin, clinic? may dala ba akong first aid kit dito? At isa pa, the heck nakaka ubos energy na naman itong ginagawa nya.

"Fine! but I have no equipment here, nasa clinic."

"what are you talking about?"

"huh? ang akala ko ba gagamutin, then nasa clinic ang first aid ki—"

"Lick it."

Putol nya sakin sasabihin kasabay nun ang pagkunot nang aking noo.

"are you lost your mind, bakit ko didilaan yan, baka ma infection pa ya—"

"Do I need your advice? I said take responsibility on it!"

"No way—"

"Gagawin mo o mas gagawin ko pang miserable ang buhay mo?"

Kanyang pag banta habang wala sa oras na hinila ako nito nang sya'y pumaupo sa mesa at ngayon ay naka corner na ako sa bisig nya habang uncomfortable na nakatayo. Sapagkat, ang mukha nito ay magkapantay na saking mukha.

"do i really need—"

"Do it ."

mariin nyang anas, na akin na lang ikina-ingos at mangiyak-ngiyak sa kanyang harapan. Bakit ba kasi ang lakas nang topak ng bruhang ito.

Ano rin ba ang dapat kong gawin? Susundin ko ba sya, o mag matigas din. Pero kasi, sure rin ako kung susundan ko ang pangalawa kong choice ay hindi rin naman ako makaka-alis dito nang maayos.

Kung kaya't Kahit kina-kabahan at nagu-guluhan, marahan ko na lang din nilabas ang aking dila at sinimulan dilaan ang sugat nya.

Habang, humihiling na sanay lumala ito, kabayaran sa pagiging pervert nya.

'Bwisit! tama ba talaga ito, tama ba talaga??'

Paulit-ulit kong tanong saking isipan habang nakaka dalawang lick na ako sa sugat nya, at habang tumatagal ang tila'y parang kalawang na lasa ay napa-palitan na nang mala, strawberry at malambot na pakiramdam.

Pero bakit ganito!? Alam kong hindi tama, subalit bakit, bakit!? Bakit hindi ko rin kaya mapigilan ang aking sarili!?

Akin pang dugtong nang mapansin kong nag iiba na rin ang aking pakiramdam, dahil imbis na mandiri ay tila nag iinit pa ang aking sarili.

"H-hmn—"

Pagkaraan ko pang reaksyo nang maramdaman ko ang kanyang palad na nasakin ng pwet-an at walang permiso na pinisil ito.

Dahilan din yun upang magising ako saking ulirat at mapatingin sa kanya. Subalit, ang mga mata nito tila ay nag iba rin, kasabay pa ang mabigat nyang pag hinga.

Na literal nagpa-pahitawig na may gusto itong makamit...

'Alam kong mali, a-alam ko...Pero bakit ganito? mismong ang katawan ko na ang gustong bumigay sa mga titig nya.

At tila'y naging determinado na gusto ulit matikman ang labi ni candice sa pangatlong pagka-kataon.'

Akin pang litanya habang tahimik na hini-hintay ang pag lapit nang mukha ni candice sakin.

Ringggg!!**—

Mai-pi-pikit ko na rin sana ang aking dalawang mata, pero bago pa mangyari yun ay agad akong nagising saking ulirat nang marinig ko ang tunog ng bell.

Dahilan rin upang kumalas sa kanya nang mabilis at kinuha ang aking mga bitbit, bago tuluyan tumakbo palayo sa kanya, na pinamulahan ng mukha.

'wwaaaaahhhhh!!!!'

************

"Kim, you really sure you're okay?"

Pang apat na beses na tanong sakin ni kuya ken, but as usual pag tango lang ang naisagot ko dito.

Matapos kasi kami makauwi, ay agad na akong dumiretso saking kwarto at nag talukbong ng kumot, at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako umaalis dito.

'say, paano ko ba masasabi kay kuya na hindi? Dahil as of now masyado pa rin na occupied ng bruha na yun ang isip ko.

Na kahit ang katawan ko ay hindi mapigilan mag react kapag nag p-pop out sa aking isip ang mga nangyari.'

What now? pano na? kung hinayaan ko na lang ba sya na sabunutan ako that time hindi mangyayari ito?

And what's wrong with me? Seryoso ba na nag agree ako kanina sa gagawin ng bruha na yun?

Damn it! Ano pala magiging pinagkaiba ko sa kanya kung mang-yayari nga yun!?

"Kim, may masakit ba sa iyo, gusto mo ba mag pacheck up?"

Kuha ulit ni kuya sakin atensyon, at nang malingon ko ito, ay halata nga na nag a-alala na sya.

"I'm really okay kuya, sorry may ini-isip lang ako na mga project."

Akin na lang alibi habang napag desisyunan na lang muna i-set aside ang nagu-guluhan kong pakiramdam.

"Ano pala kailangan mo?"

"W-well you see, gusto lang kasi kita ayain mamaya sa condo may gusto akong ipakilala sayo."

"Hmn? And who might that be?"

"Uhm, its a girl...You see, your brother is finally in love now."

Namumula nyang pahayag, na sakin nag patahimik saglit. Hanggang sa maya-maya lang ay napangiti ako nang malaki sa kanya.

"Really!!? At anong ugali meron sya bakit nabihag nya ang puso ng pinsan ko?"

Asar ko, pero mas lalo lang ito namula at napakamot sa kanyang batok.

"Actually, i don't have an idea too, kung paano nag simula... that's why I also want you to meet her, p-para makilala mo rin."

Kanyang paliwanag na ikinatango ko na lang at binigyan lang sya nang matamis na ngiti.

Nasa tamang edad na rin naman ito para sa mga ganoon bagay, at sigurado ako na swerte ang babaeng yun sa piling ni kuya ken. Kung kaya't hindi na ako nag tanong pa.

Pero ewan ko lang kung ganun din ba ang mara-ranasan nya sa piling nung babae.

"Alright! Mga anong oras ba?"

"Mga 6pm."

"Hmn, I see may 30 minutes pa ako. Alright, susunod na lang ako kuya ken, mag gagayak lang muna ako."

"Alright! Will wait you there."

Ang huling litanya nya, bago ito lumabas sakin unit.

Hindi na rin naman ako nag tagal at sinimulan ko na mag ayos. Pero habang ako ay kumikilos.

Akin rin iniisip kung anong klaseng babae kaya ang naka bihag sa puso ni kuya ken. masyado rin kasi pihikan yun kaya akala ko bakla, tapos ngayon may ipapakilala na.

Siguro masyadong maganda yung babae at mabait.

Sa ganoon isipin ay hindi ko mapigilan mapangiti, dahil may pwede na akong pag kwentuhan sa mga bagay-bagay o kaya kasama gumala.

Saktong 6pm ay nandito na ako sa pintuan ni kuya ken at hindi pa pumapasok, para kasing may ka-kaiba, pero hindi ko ito matansya kung ano yun kaya sinawalang bahala ko na lang muna.

Kumatok na ako sa pintuan at pinag buksan naman ako nito agad, kitang-kita sa paligid na pinag handaan nga nya ang ganitong okasyon,

'Ang swerte naman nung girl.'

Anas sa aking isipan, pina-upo muna ako ni kuya sa sofa dahil hindi pa daw naka-

karating yung babae, na traffic daw yata.

Kaso mga ilang minuto lang din ay nakaramdam ako ng uhaw kaya nag paalam muna ako pumunta sa kusina para kumuha ng tubig, na sakto rin ang pag bell sa labas.

Siguro yung bisita na ni kuya ken yun.

Kaya habang dala-dala ko yung baso na may tubig ay lumabas na ako upang makita ito.

Nang makalapit ako sa kanila, naka talikod sa akin yung babae habang si kuya ken ay kita ko yung saya sa mukha nya, naka-kahawa tuloy.

Napansin na siguro ako ni kuya kaya ipinakilala nya agad ako dito.

"Uhm, candice nandito pala yung pinsan ko na ipa-pakilala ko rin sayo."

Sabi nya at bumaling si kuya sakin.

"At kim ito pala si candice yung babaeng tinutukoy ko."

Litanyan nito habang ako ay napainom lang ng tubig, kahit na ako'y nag simulang mag taka.

Parang pamilyar kasi sakin ang pangalan na candice.

Kaso baka nag kakamali lang ako, dahil marami naman pangalan na candice dito sa mundo.

Kaya bago pa lumingon ang babae at mabungaran nito ang naka kunot kong noo ay ngumiti agad ako upang maramdaman nya na welcome din sya para sakin.

Subalit, yun nga lang ay unti-unti rin nawala ang aking kasiyahan at muntik ko pa mabitawan ang dala kong baso.

Dahil nang tuluyan itong makalingon, ay hindi ko ina-asahan na ang babaeng nasa harap ko ngayon, ay sya rin ang dahilan kung bakit hindi na ako makatulog nang maayos simula pa kahapon.

Si Candice, ang numerong uno bully sa buhay ko, na ngayon ay nakangiti na nang panga-ngasar sa aking harapan.

--------------

mashiro99~