TAINTED INNOCENCE

Chapter 8

BELLA’S POV

Hindi ko alam kung paano ako napunta ulit dito.

Sa penthouse. Sa sofa niya. Sa piling niya.

Muli.

Pero mas iba ngayon.

Wala nang alcohol sa sistema ko. Wala nang party music sa background. Wala nang ibang tao—kundi kami lang. Tahimik. Malamlam ang ilaw, malamig ang aircon… pero ang katawan ko? Parang nasusunog.

“Mas relaxed ka ngayon,” he murmured habang nakatingin sa akin, one arm draped casually over the backrest ng sofa.

Hindi ako makasagot. Hindi ako makakibo.

Dominic was so close. Masyadong malapit. His scent filled my lungs—woodsy, masculine, sobrang intoxicating. Ramdam ko ang bawat vibration ng boses niya, kahit hindi siya sumisigaw. Parang nakadikit sa balat ko.

“Don’t be scared,” bulong niya habang dahan-dahang inaabot ang isang hibla ng buhok ko at isinuksok sa likod ng tenga ko. “I told you I won’t hurt you, diba?”

Tumango ako, kahit ang lalamunan ko ay tuyo na parang disyerto.

“Pero bakit parang takot ka pa rin?” he teased, eyes boring into mine like he could see everything—lahat ng kinikimkim ko, lahat ng gusto kong itago.

“Hindi ako takot…” I whispered.

“Then tell me to stop. Right now.”

Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Hindi ko rin masabi ang salitang ‘stop.’

Because I didn’t want him to stop.

Lumapit siya nang kaunti. Konting-konti. Just enough para magsalubong ang hininga namin. He reached out slowly, not rushing, parang binibigyan ako ng time to change my mind.

Pero hindi ako umatras.

He gently placed his hand on my knee.

Doon pa lang, parang may kuryenteng dumaloy mula sa balat ko hanggang batok. His palm was warm, sure, and steady. Hindi nagmamadali. Hindi demanding.

“You’re warm,” he whispered. “But your body’s trembling.”

Napakagat ako sa labi ko. “I-I’m nervous.”

“Good,” he chuckled, leaning closer. “That means you care.”

Ang isang kamay niya ay nanatili sa tuhod ko, but his other hand slowly reached for my face—thumb brushing my cheek, his fingers tracing my jaw like he was memorizing the shape of me.

“Dominic…” I breathed out.

“Shh…” bulong niya, halos hindi ko na marinig. “You feel this too, don’t you?”

Tumango ako. Mahina. Halos hindi makita.

He didn’t kiss me. He didn’t even move further.

Instead, hinayaan niyang tumagal ang katahimikan sa pagitan naming dalawa habang dahan-dahan niyang hinihimas ang balat ko, parang inaantig ang bawat parte ng katawan ko na hindi pa naaabot ng ibang lalaki.

No lips. No tongue. Just hands. Just heat.

And still… parang mawawala ako.

Pumikit ako. I could feel his breath ghosting over my temple, then sa gilid ng tenga ko, then bumaba sa leeg ko—hindi humahalik, pero parang pinapainit ang lahat ng skin na malapit sa bibig niya.

I gasped.

Napasinghap talaga ako nang maramdaman kong hinawakan niya ang bewang ko, hinila ako ng bahagya palapit sa kanya.

Hindi pa rin kami naghahalikan. Pero para bang bawat segundo, nag-iipon ng tensyon sa pagitan naming dalawa. Waiting. Building. Burning.

“You want me to touch you more, don’t you?” tanong niya. Calm. Low. Dangerous.

I couldn’t lie.

“Y-yes,” I whispered, eyes still closed.

“Good girl.”

Sa dalawang salitang ‘yon lang, parang nalusaw ako.

His hands moved again—mas mabagal pa sa kanina. Dumaan sa bewang ko, paikot sa baywang, then humawak siya sa gilid ng dress ko. Inangat niya ito ng kaunti—just enough para maramdaman ko ang hangin sa hita ko. Kinilabutan ako. Umangat ang balahibo sa braso ko.

“Open your legs for me,” he said gently, almost a breath against my skin.

Parang automatic ang katawan ko. Dahan-dahan kong ibinuka ang mga hita ko, hanggang sa maramdaman kong nasa pagitan na siya ng mga tuhod ko. Hindi ko na kayang tumingin sa kanya. Masyadong intense. Parang nasusunog ako sa sariling balat ko.

Hinaplos niya ang inner thigh ko—mainit ang palad niya, pero mas mainit ang sensasyon na dulot ng pagdampi ng daliri niya sa balat ko. Paakyat. Paikot. Tila pinipinta ang landas na gusto niyang daanan.

“You're so soft…” he murmured, parang siya na rin ay nai-hypnotize ng katawan ko.

Then—dumampi ang daliri niya sa panty ko.

I gasped. Napakapit ako sa braso niya.

Hindi pa niya ako hinuhubaran. Pinaglaruan niya lang ang ibabaw ng manipis na tela. Paikot. Parang sinisilip kung gaano ako kasabik. Gano ako kabasa.

“F*ck… you're soaked,” he whispered, halos growl. “You’re dripping through your panties, Bella.”

Hiyang-hiya ako, pero hindi ko siya mapigilan. Gusto ko siya. Gusto ko ang ginagawa niya. Kahit nanginginig ako sa kaba.

Hinawi niya ang panty ko sa gilid. Mabilis, pero hindi marahas. Naramdaman kong umangat ang hangin sa pagitan ng mga hita ko—I was bare, exposed.

Then—dumampi ang daliri niya sa hiwa ko.

Direct contact. Skin to skin.

Napasinghap ako. “D-Dom…”

“Shh,” bulong niya habang marahan niyang pinaglaruan ang cl*t ko gamit ang dulo ng daliri. Paikot. Padiin. Paunti-unti.

Parang may kidlat na dumaan sa gulugod ko. Parang ang buong katawan ko ay kinuryente ng sarap.

“Ayan… feel that?” tanong niya habang sinasabayang halikan ang leeg ko.

Tumango ako, hindi na makapagsalita.

He slid his middle finger slowly—sobrang bagal—down to my entrance. Tapos, pinaikot niya. Basang-basa ako. Dumudulas siya.

Then he pushed in.

“Ahh—” napaungol ako. Napakapit ako sa balikat niya, almost digging my nails into his shirt. “Wait…”

Tumigil siya. “Too much?”

“Hindi… just—slow.”

And he did.

He moved his finger deeper. Sinukat niya ako. Minasahe. Tila pinag-aaralan ang loob ng katawan ko. Every stroke—mabagal, makaluno, nakaka-addict.

“You’re tight…” bulong niya. “So f*cking tight.”

Ramdam ko ang daliri niya sa loob ko—mainit, makapal, mabagal na pumapasok at lumalabas.

Nanginginig ang tuhod ko. Nanlalambot ako sa bawat galaw niya.

Then he added pressure sa cl*t ko with his thumb—habang naglalabas-masok ang daliri niya.

“A-Ah! Dominic!” Hindi ko mapigilan. My back arched, hips bucked forward, hanap ang daliri niya, gusto ko pa—gusto ko pa.

“Good girl,” he growled. “Say you want more.”

“Please… more… don’t stop…”

Nag-init lalo ang katawan ko. Dalawang daliri na ngayon ang nasa loob ko. Mabagal pa rin—pero mas malalim, mas masarap.

“Look at you,” he said huskily. “Begging for my fingers.”

I was. I really was. At hindi ko na kayang mahiya.

Tumulo ang luha ko—hindi dahil sa sakit. Kundi dahil sa sobrang sarap. Sobrang bago. Sobrang intimate.

My walls clenched around him.

Malapit na ako.

Parang sasabog na ang katawan ko. Parang may nabubuong init sa tiyan ko, paakyat, palapit—palapit—isang ulos na lang ng daliri niya, baka mawalan na ako ng ulirat.

“Dom… I think I’m… I—”

Tumigil siya.

Hinugot niya ang daliri niya. Bigla.

Parang may bumunot ng plug sa loob ko. Umalpas ang tensyon, pero walang release. Ang katawan ko, nanginginig. Umaapaw. Bitin. Masakit. Frustrated.

“W-What? Bakit ka tumigil?” hingal na hingal ako, gulat, naguguluhan. Hindi ko siya matingnan. Was it something I did?

Naramdaman ko ang init ng kamay niya sa pisngi ko. He tilted my face up gently, pero ang mga mata niya—cold. Intense. Possessive.

“Because I didn’t say you could come,” bulong niya, boses punong-puno ng kontrol.

Parang nalusaw ako sa upuan. Hindi ko alam kung maiiyak ako sa frustration o magmamakaawa.

“You don’t come,” he whispered, “until I say so. Do you understand?”

Hindi ako makapagsalita. Tumango lang ako. Mabagal. Parang trance.

He brought his fingers to his lips—my wetness glistening under the warm light. Tiningnan niya muna, then dinilaan niya, deliberately, habang nakatingin sa akin.

My thighs clenched on instinct. Sht.*

“Your body reacts so beautifully,” he murmured. “But it’s mine now.”

Napakapit ako sa gilid ng sofa. Hindi ko alam kung gusto kong sumigaw, magmakaawa, o umiyak. Naiwan akong nanginginig, bitin, at sobrang gutom para sa bagay na hindi ko pa lubusang nauunawaan.

Umalis siya sa tabi ko.

Tumayo si Dominic, parang wala lang nangyari. Tahimik. Kalma. As if he didn’t just leave me trembling, aching, unfinished.

Ako?

Nakaupo pa rin. Nakaawang ang mga hita. Lumuluhod ang dibdib. Naglalaban ang hininga ko. Basang-basa pa rin ako. Nanginginig. Bitin na bitin.

“Dominic…” I called out, almost desperate.

Pero hindi siya lumingon agad. Pumunta siya sa bar, nagbuhos ng tubig, uminom. Habang ako—ako'y naiwan sa sofa, nasusunog ang kaluluwa ko.

My thighs rubbed together, trying to relieve the pulsing between my legs. Walang kwenta. Hindi sapat. I needed him. Kailangan ko ‘yung kaninang ginagawa niya—ulit, tapusin.

Pero wala. Wala siyang balak ituloy.

Napakagat ako sa labi, frustration building in my chest. Parang gusto kong umiyak—pero hindi dahil sa sakit. Dahil sa hindi niya ako tinapos.

“Bitin ako,” bulong ko, halos hindi ko naririnig ang sarili ko.

Bumalik siya, dala ang baso. Tumayo sa harapan ko. I looked up at him, eyes wide, still dazed.

“You look wrecked,” he said with a small smirk. “And I didn’t even f*ck you.”

Napakagat ako sa labi. Napayuko.

“You’re mad?” tanong niya, calm pero may nakatagong challenge sa tono.

Hindi ako sumagot.

He crouched down sa harap ko, two fingers under my chin, lifting my face up. “I told you. You don’t get to come unless I say so.”

“Why?” I asked, halos pabulong. “Bakit mo ako iniwan nang ganun?”

His eyes darkened. “Because I wanted you to remember how this feels. This ache. This need. Me.”

Lumunok ako. My body still throbbed. My panties were soaked. Heart pounding.

“Kahit umuwi ka ngayong gabi,” he whispered, “kahit matulog ka mag-isa… your body will still be begging for me.”

Gusto ko siyang murahin. Sampalin. Yakapin. Sabihan ng ituloy mo na, please.

Pero wala akong nasabi.

He leaned closer, lips brushing the shell of my ear.

“You’ll be thinking of my fingers inside you… every time you touch yourself.”

Namilog ang mata ko. Napasinghap ako.

“I-I don’t—”

“You will,” he said, cutting me off. “And when you do… you’ll remember who left you aching.”

Tahimik pa rin ako habang nakaupo sa sofa.

Basang panty. Nanginginig pa rin ang hita ko. Halos hindi ako makahinga. Pero mas matindi pa sa init ng katawan ko ang tingin niya sa akin.

Dominic sat beside me again. Masyadong close. Ang katawan ko, automatic na lumapit sa kanya — parang hinihigop ng presensya niya.

“I don’t like the way they look at you,” he suddenly said, eyes locked on mine.

Napakunot ang noo ko. “Sino?”

“Yung lalaking sa office mo. Yung barista. Even your driver. They all look at you like they want a taste.”

“Hindi ko naman sila—”

“Hindi mo kailangang gawin anything, Bella.” His voice was low. Dangerous. “They’ll look anyway. You’re… f*cking beautiful.”

Nag-init ang pisngi ko.

“But they need to learn you’re off-limits.”

Napalingon ako sa kanya. “Dom…”

“Starting tomorrow,” he said, cutting me off, “ipapasundo na kita sa tao ko. Hindi na driver ng parents mo.”

Napakunot noo ko. “What? Bakit?”

“Because I don’t trust them.”

“Hindi mo sila kilala—”

“I don’t need to. Basta alam kong may lalaki na tumingin sa’yo ng mas matagal sa dapat, that’s enough.”

Nag-init ang sikmura ko. Hindi ko alam kung matutuwa ako o matatakot. Parang may mabigat sa dibdib ko. Nakakabaliw ‘yung paraan ng pananalita niya — commanding, sure, walang pasintabi.

“And another thing,” he added, turning slightly to face me. “Don’t wear skirts that short around other men again.”

Napatingin ako sa legs ko. Hindi naman maiksi. Above the knee, sure — pero hindi bastos. “You’re being unfair—”

“Maybe.” He smirked. “But I don’t care. Mine ka na, Bella. What you wear, who you talk to, where you go — lahat ‘yan, may say ako now.”

Nanigas ang katawan ko.

“Too much for you?” he asked, leaning close, hand once again brushing my knee.

Hindi ako sumagot. Hindi ko alam kung anong isasagot. Pero ang puso ko — umaalon. Hindi sa takot. Kundi sa kakaibang kilig at kaba.

Ang dami niyang binabago. Sa akin. Sa paligid ko. Sa buhay ko. Pero bakit… bakit parang gusto ko pa?

“Don’t fight me on this,” he whispered, lips barely touching my temple. “Because if I see another man even thinking about touching you, I won’t be this calm next time.”

Nag-init ang batok ko.

At kahit anong pilit kong itanggi, isang bagay lang ang malinaw:

Gusto ko ‘yung ganitong Dominic. Yung mapanganib. Mapang-angkin. Yung pinipilit akong maging kanya — buong-buo.

Akala ko tapos na. Akala ko 'yung bitin sa katawan ko na lang ang pinakamalalang mararamdaman ko ngayong gabi.

Pero hindi pa pala.

Kasi habang nakaupo ako sa sofa niya—basang panty, nanlalambot ang tuhod, kulang na lang ay umiyak ako sa frustration—he leaned back, arms crossed, and said the words that made my heart drop:

“Ayoko ng ibang lalaking tumitingin sa’yo.”

Napalingon ako sa kanya. “Ano?”

“I’m serious,” he said, eyes dark. “Yung mga lalaking kausap mo sa opisina. Yung guard sa lobby. Yung kaibigan mong lalaki na pinapadala ka ng memes gabi-gabi—”

“How do you know about that?” I blinked, gulat. “Dom…”

“Don’t act surprised,” he cut me off. “You gave me access. I’m just using it.”

My chest tightened. “Hindi sila ganun ka—”

“Doesn’t matter.” He stood, towering over me. “Ang mahalaga, nakikita ko kung paano ka tinitingnan.”

Umiwas ako ng tingin. “You’re being paranoid.”

“No, I’m being possessive, Bella,” he snapped, crouching down again until we were face-to-face. “At wala akong balak mag-sorry dahil doon.”

“Hindi mo sila pwedeng kontrolin—”

“Pero ikaw, puwede.”

Nanigas ang katawan ko.

“You think I’ll let another man even fantasize about touching what’s mine?” he hissed, eyes blazing. “Try me.”

“Dom…”

“You think you can wear a short skirt sa office and not have them undressing you with their eyes?” His jaw clenched. “I f*cking see it.”

“Hindi ko kasalanan kung—”

“Exactly,” he interrupted. “Kaya ako na ang gagawa ng paraan.”

He cupped my jaw firmly, not roughly, but tight enough to make me feel claimed. Controlled.

“Ayoko ng lalaking tumitingin sa’yo na parang kaya ka nilang angkinin,” he whispered, forehead pressed against mine. “Because they can’t. They won’t.”

Huminga ako nang malalim, pero hindi na ako makapagsalita. Kasi kahit natatakot ako sa intensity niya… mas malakas ang pagka-uhaw ko sa atensyon niya.

“Sabihin mo,” he murmured, brushing his thumb over my lips. “Are you theirs?”

I shook my head. “No.”

“Say it.”

“I’m not theirs.”

“Whose are you, Bella?”

“Yours,” I whispered, broken and breathless.

“Louder.”

“I’m yours, Dominic.”