TAINTED INNOCENCE

Chapter 15

The moment na sinabi niyang “You’re mine. Always.”—parang may sumabog sa loob ni Bella. O baka sumuko na lang siya.

Hindi na siya lumaban nang igapos ni Dominic ang baywang niya at isandal siya sa pader. Hindi sobrang lakas, pero sapat para mapasinghap siya.

“Dom—”

Hindi pa siya natatapos, hinalikan na siya nito. Walang pasintabi. Galit. Gahaman. Gutom. Parang gusto nitong lamunin siya ng buo. His tongue pushed into her mouth, demanding, dominating.

Pumalo ang kamao niya sa dibdib nito. “I hate you—”

“Then hate me naked,” he growled.

Bigla niyang hinatak pataas ang damit niya, inangat hanggang sa bewang, exposing her soft thighs. Bella gasped.

And without hesitation—pinunit niya ang lace underwear nito.

“Dominic!” she squealed.

“Tumahimik ka,” he snapped before crashing his mouth back onto hers.

Then his fingers—agad niyang hinanap ang gitna niya. Basa. Mainit.

He chuckled darkly. “Tingnan mo ‘to. Basang-basa ka sa galit mo, Bella?”

“F*ck you,” she whispered, pulang-pula ang mukha.

At doon niya siya pinasok—dalawang daliri, mabilis at malalim.

“s**t—Dom—!” napaungol siya, halos mapasandal ulit sa wall.

“That guy from the bar,” he hissed habang walang tigil ang galaw ng kamay niya. “Pinapaungol ka rin ba ng ganito?”

Tahimik si Bella, pero ang ungol niya sagot na.

“Answer me.”

“No,” she moaned, helpless.

He curled his fingers inside her. Her legs gave out—kaya binuhat niya ito papuntang kama. Parang wala lang. Parang laruan lang.

Pagdating sa kama, itinapon siya ni Dom sa gitna.

“On your knees.”

She hesitated.

“Isabella. I said—knees. Now.”

Takot. Init. Sabay. Nanginginig ang kamay niya pero sumunod siya.

Hinubad ni Dominic ang shirt niya. Binuksan ang belt. Mabagal. Intense. Pinapalutang siya sa anticipation.

Nang lumapit siya sa kama, hinila niya ang buhok ni Bella pabalik, exposing her neck.

“Uulit ka pa?” he growled. “Gusto mong ipaalala ko kung sino ka?”

He kissed her throat—then bit her. Sinipsip niya hanggang magmarka. Isa. Dalawa. Ilan pa. Hanggang sa halos buong leeg niya may love bite na.

“Dom—please—”

“Now you beg?” he mocked. “Too late, baby.”

Pinatihaya niya si Bella. He pinned both her wrists sa headboard. Sa isang kamay lang niya, hawak na niya buong galaw niya. Sa kabila, binaba niya ang pants niya—at nang lumabas siya, matigas na matigas na.

He positioned himself at her entrance, leaned down sa tenga niya.

“This is mine,” he whispered darkly, then slammed into her.

Napahiyaw si Bella.

“Agh—f**k, Dom—!”

Walang pasabi. Walang pause. Binayo siya agad. Brutal. Deep. Sunod-sunod.

“Alam mo kung bakit ako galit?” he growled habang mabilis ang kadyot.

“Dahil iniisip mong pwede kang palitan. Na may ibang lalaki na makakalamang sa’kin.”

She whimpered.

He gripped her throat—lightly, controlled—but enough para lumaki ang mata niya. Her breath hitched.

“Feel that?” he growled. “That’s mine. Lahat ng ‘to, akin.”

Her hips rose to meet his thrusts. Wala na siyang pakialam. Sobrang sarap. Sobrang lalim.

“Dominic—please—masyado—ang bilis—”

“Say it,” he growled. “Kanino ka?”

She bit her lip, refusing.

So he slammed deeper, mas malakas pa.

“Say. It.”

“I’m yours!” she screamed. “Sa’yo ako, Dominic—please!”

“That’s right,” he growled.

He let go of her throat and bent down to her chest, sucking her breast hard, leaving purple bruises across her skin.

Napapa-iyak na si Bella sa sobrang overstimulation.

“Wag kang lalabasan,” he suddenly warned.

“W-what?”

“You don’t come until I say,” he said, slowing his thrusts para lalo siyang mabaliw. He grinded deep. Swirling his hips. Finding every damn spot inside her.

“Dom—hindi ko kaya—please—!”

He flipped her over, ass up, face down, pinindot niya sa kama.

He entered her again from behind, slamming in fast, brutal, deep.

“F*ck—Dominic—!”

He gripped her hips, biting her back, even her shoulder. Sobrang daming marka. Pagtingin niya sa salamin—magmumukha siyang minarkahan ng isang hayop.

And she loved it.

He yanked her up, chest to chest habang kinakantot siya. “Say it again.”

“I’m yours,” she moaned, crying.

“Scream it.”

“I’M YOURS!”

That’s when he allowed it.

“Come,” he whispered.

Her orgasm hit like an explosion. Parang sinabugan siya ng init. Tumirik ang mata. Nanginig ang buong katawan niya habang nanginginig pa rin ang binti niya sa sobrang climax.

He didn’t stop. He followed a few more thrusts, then spilled deep inside her with a groan, collapsing onto the bed beside her.

They lay there—naked, bruised, basang-basa ng pawis at damdamin.

Then, after a long pause, he pulled her close, possessive. Mahigpit. Parang hindi na niya ito papakawalan.

At bumulong siya.

“’Di mo na ako matatakasan, Bella.”

Tumigil ang mundo para kay Bella.

Humihingal siya, buong katawan nanginginig. Basang-basa ang balat niya sa pawis, leeg niya puno ng marka, hita niya nanlalambot.

Pero higit sa lahat… ang puso niya. Parang sasabog.

Anong ginawa niya?

Anong ginawa nila?

Nakahiga si Dominic sa tabi niya, mata nakapikit, parang walang nangyari. Isa lang ‘to sa maraming gabi para sa kanya. Isa lang siyang babae sa mahabang listahan.

Pero siya?

Hindi lang katawan niya ang binuksan niya. Pati ‘yung damdamin niya na pilit niyang tinatago.

She pulled the sheets up to her chest, hindi makatingin sa kanya.

Pero ang mas kinagigimbal niya?

Basang-basa pa rin siya.

Ang init pa rin ng katawan niya.

At kahit sobrang rough, kahit parang binura niya ang sarili niya—gustong-gusto niya ‘to.

Kinagat niya ang labi niya, pinipigilan ang sarili.

“You liked that,” Dominic’s voice came low and smug, kahit nakapikit pa rin siya.

“Hindi,” she snapped, pero mahina ang boses niya. Lutang.

He chuckled.

“Liar.”

“Dom… sobra ka.”

“Hindi mo sinabi ‘wag.”

Her breath caught.

“Sobrang… intense. Wala kang awa.”

He opened his eyes, and turned to face her slowly. Para siyang predator na alam na ang biktima niya ay di na tatakas.

“Exactly,” he whispered, brushing her hair off her face. “Because you don’t want mercy. You want me.”

She flinched—because it was true.

Her thighs clenched involuntarily.

Napansin niya iyon.

He smirked.

“You're still wet.”

Namula siya, nagtakip agad ng kumot.

“Don’t hide from me now, baby. Not after I’ve had you like that.”

He leaned in close, lips brushing her ear.

“Sabihin mo nga sa’kin… sinong lalaking makakagawa niyan sa’yo maliban sa’kin?”

Napapikit siya. Nangingilid ang luha niya, hindi dahil nasaktan siya—kundi dahil sa totoo ang sinabi niya.

She wanted to deny it. To scream. To run.

Pero ang katawan niya, ang hininga niya, ang puso niya—lahat sinasabi na siya nga ‘yon.

That she loved being his.

Even if it terrified her.

Even if it felt like she was losing herself in the process.

“I hate you,” she whispered.

He chuckled again, dark and deep.

“Good,” he said, pulling her close. “Then you’ll never forget me.”

Nakahiga pa rin sila, magkadikit ang katawan. Dominic’s hand trailed down Bella’s bare waist, then over the bruises he left on her hips—ang mga markang sinadya niyang gawin.

“Ganda ng tingin mo,” he murmured, fingers gently tracing one of the purple-red bites. “Para kang sining.”

Bella bit her lip, tulala pa rin. Ang puso niya parang binabanat ng sabay—between guilt and raw need.

“Dom…” she whispered.

Huminto ang daliri niya sa tyan nito, then umakyat ulit sa dibdib, pababa sa gitna ng hita.

“Nakikinig ako.”

“Hindi ko alam kung anong ginagawa natin.”

“You do,” he said simply. “Ayaw mo lang aminin.”

He rolled over on top of her, caging her beneath his body. His gaze bore into hers. Walang ngiti. Walang laro.

Just him. And the dangerous, unrelenting truth between them.

“Say it.”

“Say what?” bulong niya, kahit alam na niya.

His hand slipped between her thighs—she gasped, still sensitive, but her hips lifted anyway.

“Say you belong to me.”

She shook her head, eyes wide. “Dom… wag.”

“You already do,” he said, rubbing slow circles on her aching center. “Pero gusto kong marinig. Sa bibig mo. Ngayon.”

“Hindi kita pag-aari—”

Bigla siyang pinasok ng daliri, at napakapit siya sa balikat niya, isang halinghing ang lumabas sa labi niya.

“Dominic—please…”

“Say it,” he growled, lips brushing against hers. “O hindi kita patatapusin. Kahit ilang oras pa tayo dito.”

She whimpered, buong katawan niya namumuo na naman sa libog. Sa need. Sa pagnanasang ayaw niyang aminin.

“S-sayo ako,” she whispered.

“Mas malakas.”

“I said—sayo ako,” she gasped, trying to look away.

Pero hinawakan niya ang pisngi niya, forcing her eyes back to his.

“Buong pangalan, Bella.”

She choked on air. “Dom…”

He moved inside her again. Deeper. Slow. Controlled torture.

“Sabihin mo. O titigilan kita ngayon din.”

She closed her eyes. Grit her teeth. And gave in.

“I belong to you, Dominic Valencia.”

He stilled for a second. Tumigas ang panga niya. Parang iyon lang ang kailangan niyang marinig.

Then he thrust into her hard—deep—and her back arched, mouth open in a cry.

“That’s right,” he groaned. “Akin ka. At wala nang iba.”

He kept moving. Claiming. Owning. Until Bella was undone all over again—moaning his name, drowning in surrender.

Humihingal pa rin si Bella, nanginginig ang binti, habang si Dominic ay nakadagan pa sa kanya—parehong pawisan, parehong ubos.

Walang nagsalita agad.

Tahimik lang. Sobrang tahimik, pero parang may ingay pa rin sa pagitan nila—‘yung bulong ng katawan, ‘yung pintig ng damdamin, ‘yung katotohanang wala na silang kawala sa isa’t isa.

Maya-maya, umangat si Dominic, dahan-dahang bumangon, pero hindi tuluyang umalis.

Humiga siya sa tabi ni Bella, at walang sabi-sabi, hinila siya palapit. Inakap siya ng mahigpit, parang hindi na siya papakawalan. Parang kahit sa tulog, gusto niyang siguraduhing sa kanya lang ito.

Bella didn't resist.

Niyakap niya rin ito. Dahan-dahan. Parang tinatanggap na rin niya, kahit hindi niya pa kayang aminin nang buo. Kahit ang dami pa ring tanong. Kahit takot siya.

She buried her face in his chest.

Mainit ang balat nito. Mabigat ang braso na nakapatong sa baywang niya. Pero sa gitna ng lahat ng gulo—iyon ang pakiramdam na pinaka-ligtas.

“Dom…” mahina niyang tawag, halos bulong na lang.

“Hmm?” antok na ang boses nito.

“Bukas… ano tayo?”

Tahimik.

Akala niya hindi na siya sasagutin.

Pero naramdaman niya ang marahang haplos ng kamay nito sa likod niya.

“Sa’kin ka pa rin,” he murmured. “’Yun lang ang kailangan mong tandaan.”

She closed her eyes, biting back everything she wanted to ask. Everything she wanted to feel.

Pero para ngayong gabi… sapat na muna ‘yon.

Sapat na ang init ng balat nito. Sapat na ang t***k ng puso nito sa dibdib niya.

And tangled in his arms, kahit saglit—she allowed herself to feel wanted. To feel his.

And slowly, silently, they both drifted off to sleep—nakapulupot sa isa’t isa, habang ang mundo sa labas ay patuloy na gumagalaw.

Pero sa loob ng kwartong iyon, sa pagitan ng dalawang nilalang na parehong sunog pero sabik sa apoy…

Tumigil muna ang lahat.

Habang mahimbing na natutulog si Bella sa dibdib ni Dominic—magkayakap, magkadikit, magulo ang kumot at puno ng marka ang katawan niya—ang mundo sa labas ng kwartong iyon ay gumagalaw na ulit.

At hindi nila alam… may matang nakamasid.

Outside the half-closed bedroom door, isang aninong dumaan sa tahimik na hallway ng condo. Maingat ang bawat hakbang. Halos walang ingay. Hawak ang cellphone. Nakatanggal ang sapatos. Nakasuot ng designer trench coat.

Celine.

She’d been there all along.

Sinundan niya si Dominic. Hindi siya pinansin ng guards—alam nilang ex ito. Dati-dati, may access siya. At mukhang hindi pa rin inalis ni Dom.

Ngayon, nandito siya. At ngayon… may ebidensya siya.

Celine peeked through the small crack of the door.

And what she saw shattered her.

Dominic—ang lalaking ayaw magpaangkin noon. Ang lalaking laging malamig sa kanya. Ngayon, yakap-yakap ang ibang babae. Hubad. Magulo ang kama. At mas mahalaga…

May ngiti si Dom habang natutulog.

Something she never saw on him before.

Her hands tightened around the phone. Nanginginig. Namumuo na ang luha sa mata niya—pero di siya nagpatinag.

She zoomed in, adjusted the light, and clicked.

One photo.

Then another.

At isa pa.

Bella’s soft sleeping face, Dominic’s arm possessively around her waist, the bruises on her neck, the sheets barely covering their naked bodies.

Celine smirked through her pain.

“Let’s see how long this little virgin fantasy lasts,” she whispered, eyes burning. “Enjoy it while it’s still peaceful, sweetheart.”

Tahimik siyang umalis, iniwan ang unit na parang walang nangyari.

Pero hawak na niya ang isang bagay na pwedeng sumira sa lahat.

And she planned to use it.

Very soon.