“I don’t fuckíng need any massage therapist, or a nanny, Mama. Kaya paalisin n’yo na ang babaeng ‘yan dahil pahihirapan ko lang siya tulad sa mga naunang ni–hire ninyo,” matigas na wika ni Alas na matalim na tingin ang ipinukol sa kin. At pinaandar na nito ang wheelchair palayo sa amin ni Madam Luz.
“Um, pagpasensyahan mo na ang aking anak, pero mabait ‘yon. Ikaw na bahala sa kanya dahil nagmadadali ako’t umpisahan mo na siyang i–therapy dahil isang linggo na siyang wlang session. At bahala na si manang dahil binilin ko na siya kung saan ang magiging kuwarto mo. Sige at mauna na ‘ko,” pagpapaalam ni Madam Luz sa akin, at tinawag nito si Manang Helen, saka na ito tuluyang umalis.
“Jenie ba pangalan mo, Hija?” ngiti na tanong ni Manang Helen sa akin.
“Opo,” ngiti na tugon ko.
“Kung gano’n ay rito tayo sa kuwarto mo’t harap lang ng kuwarto ni Sir Alas upang sa gayon ay malapitan mo agad siya kapag may kailangan siya sa ‘yo. Alam mo naman ang batang ‘yon,” imporma nito sa akin.
Tanging tango lang ang sagot ko’t sinamahan ako nito sa magiging kuwarto ko. Nakita kong nakatanaw si Alas sa binatana nang sumulyap s’ya sa akin, kaya naman agad kong iniwas ang tingin ko sa kanya dahil nakilala kaya niya ako? Sana naman ay hindi dahil hindi naman masyadong maliwanag ang ilaw noong gabi na ‘yon.
“Ilagay mo na lang ‘yang maleta mo riyan. At may uniform ka na rin diyan sa cabinet. Siguro’y kasya ang mga ‘yon sa ‘yo,” dagdag pa ni manang sa akin.
“Um, Manang, ano pong nangyari kay Sir Alas?” kuryosidad na tanong ko.
“Naaksidente siya, Hija, kaya ‘yon ang nangyari sa kanya. Gagaling naman dapat talaga ang batang ‘yan, kaso’y matigas ang ulo niya’t pinalalayas niya mga therapist niya,” pahayag nito sa akin, at tumango–tango lang ako.
“O, pa’no at mamalengke muna ako dahil wala na tayong stock, kaya ikaw na bahala kay Sir Alas, at pagtiyagaan mo na lang dahil talagang mainitin ang ulo dahil nga sa nangyari sa kanya. At sana rin ay makatagal ka sa kanya. ‘Kaw na rin bahalang maghanda ng food mo,” mahabang wika nito sa akin, at lumabas na ito dala ang bayong.
Huminga naman ako ng malalim na hininga, at inamoy ko muna ito kung amoy hangin sa labas, pero okay pa naman.
Tinungo ko ang kuwarto ni Alas, at wala siya rito. Baka nagbabanyo dahil naririnig ko ang lagaslas ng tubig.
Iginiya ko ang paningin ko sa kuwarto niya’t parang pamilyar talaga sa akin ang kuwarto ko na ito. Hindi kaya’y rito kami nag. . .
Napalunok ako dahil ‘di ako puwedeng magkamali na rito nga kami nagtalik noon.
Pinatáy ko ang aircon, at binuksan ko ang bintana. At nag—stretch–stretch pa ako ng katawan ko’t iginiling–giling ko ang balakang ko.
“Anong ginagawa mo?” gagad ni Alas dahilan upang magulat ako.
“Na–Nag–e–exercise ako, Sir,” sagot ko, kasabay ng pagharap ko sa kanya dahilan upang manlaki ang dalawang mata ko dahil nakalantad ang walang kalatoy–latoy na sandata niya’t naka–vow ito, kaya naman tumalikod ako. “Shít!” mahinang sambit ko’t nagkrus pa ‘ko dahil sa nakikita ko.
“Humarap ka nga sa ‘kin,” matigas niyang utos.
“Pa–Pa’no ako haharap sa ‘yo, Sir? Hu–Hubad ka’t nakikita ko ‘yang ano mo—iyang alam mo na,” kinakabahan na wika ko.
“Hindi ba’t tinanggap mo ang trabahong ito, Ms. Ortega, kaya ba’t kailangan mo pang mag–inarte, ha? Feeling mo na naman ay napaka–inosente mo, samantalang ilang beses kitang inángkin no’ng gabing ‘yon,” mariin na saad niya, kaya naman napalunok ako. At ‘yon ang linyahan n’ya noong may nangyari sa aming dalawa.
“Hi–Hindi ko alam ‘yang sinasabi mo, Sir dahil ‘di kita kilala,” pagsisinungaling ko dahilan upang matawa siya.
“Kung ‘di mo ‘ko kilala, then face me. At suotan mo ‘ko ng brief,” maawtoridad na sambit niya.
Ilang beses akong humugot ng malalim na hininga. Humarap na ‘ko sa kanya, at ‘di ko talaga maiwasang hindi kabahan ng sobra. Hindi lang pala ako private therapist niya, kundi ay nanny rin.
“Faster! Hindi ‘yong ang tagal mong kumilos,” iritableng sabi niya.
“I–Ito na, Sir,” nauutal na sambit ko’t nangialam na ‘ko sa cabinet niya, at nakita ako ang ilang séx toys dito.
Hindi ko na lang ito pinansin, bagkus ay kumuha na lang ako ng brief niya’t isinarado ito. Lumapit na ‘ko sa kanya, at hindi ko talaga maiwasang ‘di mapalunok.
“What the héll are you waiting for? Isuot mo na sa ‘kin ‘yang brief, hindi ‘yong nakatunganga ka riyan,” sermon niya sa akin.
Lumuhod ako sa harapan niya. At nakatitig lang ko ako sa paa niya habang isinusuot ang brief niya.
Milyang–milyang kaba ko nang itaas ko na ito patungo sa hita niya. Napapikit pa ‘ko dahil inangat ko ang puwetan niya upang sa gayon ay maisuot ko na ito sa kanya.
Ngunit nagulat ako dahil nasagi ko ang sandata niya, dahilan upang mabitawan ko ang brief niya’t napatayo ako.
“Shít!” sigaw ng isipan ko.
“What the fúck is going on with you, Ms. Ortega? Don’t tell me na natatakot ka sa ano ko, ha? Akala ko ba’y matapang ka dahil tinanggap mo ang trabahong ito. Pero ba’t nasagi mo lang ang sandata ko’y natakot ka na, samantalang inungulan mo ito noon,” inis na saad niya sa akin.
“I–Iba kasi noon, Sir. At iba rin ‘yon dahil ka—”
“Anong iba!” asik niya.
“Dahil kinailangan ko ng malaking halaga noon, kaya—”
“That’s why you sold your body to me!” agaw niya sa akin. “At ngayon ay kailangan mo na naman ng malaking halaga, kaya nandito ka, ha?” gagad niya, dahilan upang marahan akong tumango.
“So pera na lang talaga nagpatatakbo sa ‘yo? ‘Táng ína! Dapat pala, in–offer—an na kita ng malaking halaga para hindi mo na ‘ko tinaguhan pa’t hindi na ‘ko nagpabalik–balik pa sa club. At dahil sa paghahanap ko sa ‘yo’y naaksidente ako, kaya naging imbalido ako!” bulalas pa niya, kaya naman napalunók ako.
“Hi–Hindi ko naman sinabing hanapin mo ‘ko, Sir. At hindi ko na kasalanan na—”
“Fuckíng shut up!” galit na sigaw niya dahilan upang tumahimik ako. “Ituloy mo na lang ginagawa mo dahil baka ‘di ako makapagtimpi,” gagad niya.
Humugot naman ako ng malalim na hininga. Muli ko siyang nilapitan kahit na masama ang tingin niya sa akin.
Subalit nanlaki ang dalawang mata ko dahil kinuha niya ang kamay ko’t ipinahawak ang malambot niyang sandatá.