**CHAPTER 6**
1614 Words
NATALIA'S POV:
"Ouch.. my head hurts" i said and touch my head.
Pumunta agad ako sa baba para kumuha ng tubig sa ref, i need to drink water so my hangover will lessen..
After i drink water... Then suddenly i remember what happened last night...
"Sh*t..." i suddenly stand-up so my head hurt again. "What did he say?!! he likes me too? AHHH!! I don't know what to do?!!"
"What are you doing?" he laugh.
"Wait,what?!! Why are you still here?!" i said.
"Ohh Natalia... did you forget? last night?.." he said and smirk.
"u-uh...No!"
"Then what we do last night? what we talked about?" he ask
"I-i don't know.. All i remember is we talk about Nathan and if im going home or not.."
"hm? that's all?" with serious face.
"yea,nothing more" i said.
And after that he laugh so hard so di ko alam kung nababaliw na ba sya o may mali ba kong nasabi?
"Di mo ba naalala na sinabi kong gusto kita?" still smiling stopping himself to laugh again.
"What?"
"huh?!" he scoff "Come on natalia,stop playing. i know you remember it. But i know you didn't remember the part i said i was joking about that"
"Alright... Pero thankGod it was a joke. Di ko na nga maharap si Nathan tapos dadagdag ka pa pagnagkataon" i rolled my eyes.
"E pano mangyayari yun, Nakababatang kapatid na turing ko sayo e" sabi nya.
"Yea, im thankful in that part"
"Anyway i need to go, i'll be back here sasamahan parin kita dito kaya update moko" and he left to go upstairs, siguro kukunin mga gamit nya.
After that pumunta narin ako sa taas para magshower. I also need to go home para naman alam ni mommy na andito lang ako sa dati naming bahay.
I just wear a simple hoodie top, short and a pair of rubber shoes. I just put necklace, powder and also lipgloss.
Nang malapit nako matapos biglang may kumatok sa pinto..
"Hey natalia, i'll go now..Wait, Where are you going?" he ask.
"Pupuntahan ko lang si mama para naman alam niyang andito lang ako. You need to go,right?" i ask and tumango sya. "Okay, you can go now" i laugh because it's sound like im pushing him to leave quickly.
After he left. Kinuha ko na yung phone ko at tinawagan si kuya manong so he can pick me na cause i don't have my car in here.
Chineck ko muna socmeds ko habang naghihintay. But biglang may nagpop-out in my messenger kaya tinignan ko but i don't know who is this and ang weird pa ng name nya Reminders for you?!! ano ako di nakakaalala sa mga gagawin ko at kailangan ko?!!
Reminders for you: Eat your breakfast :)
Ang weird naman ng taong to..
:Baket sino ka ba? tanong ko pabalik
Reminders for you: reminder for you at your service
:kaya ko palalahanan sarili ko.l
Di ko alam kung nagreply pa ba yung weirdo na yun after i send my message.
Mga ilang minuto ren ang lumipas bago dumating si kuya manong,okay lang den naman saken kasi di naman ako nagmamadali.
~~Ringing~~
••ONCALL••
"Hey mom?"
"Owh,hey sweetie?"
"Nasa bahay kaba rn?"
"Actually no, why?"
"May sasabihin sana ako sayo, but i think you're busy"
"Owh,no no.. I'll be always free for you sweetie, i have breaktime this afternoon"
"We will having a lunch?"
"Yes, if it's important or not and you want to tell that in personal, i'll always be there for you sweetie"
"Owh. uh-Thankyouu mom, iloveyouu see you.."
"Alright, iloveyoutoo see you, keep safe"
••ENDED••
Habang bumabyahe nakatingin lang ako sa bintana, iniisip kung paano ko ipalaliwanag ka mama ang mga nangyare.
"Sh*t, muntik tuloy ako mabunggo" bulong ko pero mukhang medj napalakas ata..
"Pasencia na ho,maam. May humarang po kase e" sabi nya.
"It's fine, baket may aso o pusa ba? O ano ba yung humarang?" tanong ko.
"Ay maam,si nathan po pala to e" masiglang sabi ni kuya manong.
"What?"
"Si nathan po yung kaibigan nyo" nakangiti pa sya.
"Uh-ahh kuya mauna na po kayo sa loob" napapikit na lamang ako dahil kailangan ko na naman siyang harapin.
"sige po"
Bumaba nako at masayang-masaya si nathan ng makita nya ko at mukhang kanina pa sya nag-aantay dahil tinitignan nya pa pasilip kung nasa loob bako.
"Amara!" nakangiti pa sya habag tinatawag ako.
"Heyy." at ngumiti akong pilit.
Nang makita kong nasa loob na si kuya manong..
"Alam mo masaya ako at ligtas ka bigla ka nalang kasi nawala kagabii at sa alam ko wala masyadong sasak—"
"I'll talk to you for a minute but not here.." sabi ko at hindi sya pinatapos sa sinabe nya.
"Saan naman?"
"Sa coffee shop nalang,dun sa malapit sa park" sabi ko.
"Oo,sige ba. Kukuhanin ko lang sasakyan ko at sabay na tay—"
"No, Pumunta ka dun. Susunod ako"
"Ah. sige²,pwede naman yun" aalis na sana sya. "I'll wait for you" sabi nya at tumango lang ako.
Alam kong doble ang meaning nang sinabe nya sa pang hule.
Pumasok muna ako sa loob at sinabe kay yayi (Sya yung namamahala sa mga maids. Matagal na sya samin ang tratrabaho kaya, sya rin yung parang ikalawa kong mama) na may pupuntahan muna ako.
"Heyy yayi" masiglang bati ko
"Hayy jusq kang bata ka oh, nakakagulat ka!" hayy..napagalitan tuloy. "San ka ba nanggaling? bat di ka umuwi kagabi, alam mo bang hinahanap ka ng nanay mo. Jusq, kung hindi ka uuwi magpasabi ka man lang sana" ayan naaaaa..
"E pasencia na po kaya nga umuwi ako ngayon para magpaliwanag. Sabi pala mo mommy dito kami mag lalunch kaya kapag una syang naka uwi pakisabe may pinuntahan po muna ako." paliwanag ko.
"O'sya sige,mag-iingat ka ha. At maghahanda muna kami para meron nang naka handa mamaya" sabi nya at tumango lamang.
.
Pagkatapos nun ay lumabas na ako at kinuha ko yung bike ko para yun nalang gagamitin ko total malapit lang naman yun.
Pagkadating na pagkadating ko dun ay naka upo lamang sya sa may bench sa park.
Akala ko papasok sya sa coffee shop...
"Oh? Amara, andito kana pala. Kanina ka pa dyan?" sabi nya. Ang dali nya napansin presensya ko ah.
"Kakarating ko lang.."
"Ano yung pag-uusapan naten? Tsaka san ka pa kagabi? Di na kita na abutan sa labas, teka sa pagkakaalam ko wala masyadong sasakyan dun kaya pano?"
"Pwede bang... hindi na muna tayo magkita" sabi ko at di pinansin yung mga sinabe nya kanina.
"Ba-baket? May nagawa ba ko?" pilit nya kong tinitignan sa mata,umaasang may makikitang sagot saking mata. "Tungkol ba yun kagabi...A-amara?" pero di rin tumagal ang pagtitig nya saken ng tingnan ko den sya na parang wala lang saken yun lahat kaya umiwas sya.
"I just want to think..." pangrarason ko. "At kung maaari gusto kong panatilihin ang pagkakaibigan naten nathan.." kalmadong pagpapaliwanag ko..
"Pero baket amara? Hindii naman kita sasaktan e" sabi nya. Nakikita ko sa kanyang mata na pinipigilan lamang niyang umiyak sa harap ko.
"Alam ko yun nathan..Ayaw ko lang talaga mawala yung pagkakaibigan naten,hindi mo ba na iintindihan yun?" pilit kong pinapaliwanag yun sa kanya.
"Alam kong may mabigat ka pang dahilan,amara. Ayaw mo lang sabihin.." malapit na syang bumigay..nasasaktan den naman ako sa mga ginagawa nya..
"You can go now,if you want.." aalis na sana talaga ako. "Pero pwede bang malaman ko kung mga hanggang kailan moko lalayuan?.." sabi nya
"Hindi ko alam nathan.." sabi ko at ngumiti sya ng pilit. "Aalis nako.." Sabi ko ulet.
.
.
.
.
.
.
"Mag-iingat ka,iloveyou..." sabi niya bago ako umalis. Nagkunware na lamang akong walang narinig at umalis...
Pagka-uwi ko sa bahay andun na si mommy kaya pumunta nako sa kanya.
"Hey sweetie" mom said.
"Hey mom, Uh-kanina pa po ba kayo? baka may mga na cancel na po kayo g appointments.."
"Uh... Nooo, Let's eat na?" she said at tumango lamang ako.
"So,what do you want to say?" mom ask.
"Uhh-mom do you know nathan naman diba?" sabi ko at tango lang sagot nya.
"He likes me..." di ako matingin sa kanya sa hiya, even tho i open naman kami sa isa't-isa. "Kahapon yun nangyare,nung nagdate kami para sa friendshipsary namin...But suddenly he said he likes me and he wanted to court me,and do anything para mapasagot ako..and,and i—" i stop talking because i mom smiling.
"Whatt???" she chuckled
"Why are u smilingg??" i said
"I did'nt expect nathan likes you and then both of you are cute together but hindi kita pinipilit." paliwanag nya.
"What should i do,mom?" i ask.
"What do you want to do?... I mean it depends on you. You can say yes if you want him to court you but if you did'nt want you need to accept bad happenings..."
"I dont want to say yes." i said.
"At baket naman,natalia?" mom ask.
Di ako makasagot dun,ayoko den magsinungaling..
"alright,i get it. You can't say it now. You can think what you want to do sweetie,don't stress your self to much about that" she said.
"Yes,thanks mom" i smile
Nagpatuloy na kaming kumain,oo napatigil si mama kumain pati ako, mom is listening to me,she was focus on me.
After ilang oras,pagkatapos din magpahinga saglet namin ni mama.
"Hey sweetie,i need to go now" she said. "Are you okay now?"
"Yes mom, btw mom, i'm not staying here pala. Dun muna ako sa old house naten.." nagdadalawang isip pako dahil si mama lang ang andito sa bahay.
"Its fine,sweetie. I have a business trip den tom, so it's alright" she said and smile.
"Okay mom,iloveyou keep safe" i said and she smile to me.
"Iloveyoutoo,sweetie"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Writer
