I'm Not Her (Completed)

Chapter 2

Nandito kami ngayon sa garden ni nanay Rosing

"Anak, kamusta kana? Siguro mayroon ka nang maraming manliligaw na Chinese noh?"

"Naku nay yan ang wala sa akin" natatawang sabi ko sa kanya kahit na mayroon naman talaga pero hindi KO naman pinapansin. Wala kasi akong oras sa ganyang mga bagay.

"Talaga lang ha. Parang hirap yatang paniwalaan yan nak" nakangiting sabi nito

"Totoo po yon nay...... Ahm btw, nay napansin KO lang ba't ka unti ang mga katulong na nakita KO? Diba 25 kayo dito dati kasama na ang limang guard? Ba't ngayon parang 15 na lang kayo?"

"Alam mo nak Simula nang umalis ka dito marami na ang nag bago. Ang kambal mo naging bugnutin at palaging galit. Natuto din itong uminom ng alak ng 14 years old sya. At palaging nasasangkot sa gulo." maLungkot na pahayag nito.

"Umalis ang ibang katulong dahil kapag Hindi nagustuhan ni Vira ang kanilang ginagawa at magkaroon lang sila nang kahit kunting mali sinasaktan nya ito at sinasabihan ng mga salita na Hindi maganda."

I can't explain the feelings that I felt right now. Is it my fault that these things happened to my twin? Kung sinamahan KO lang sya sana noon Sana hindi sya napahamak at nag kaganito.

"Mira, wala kang kasalanan sa nangyari noon. Alam kong sinisisi mo ang iyong sarili Hanggang ngayon. Huwag kang mag alala kahit ganoon ang kapatid mo alam Kong may natira pang pagmamahal sa puso nya."

"Nay nawawala sya ngayon at Hindi pa sya mahanap Nina dad. Mag Iisang bwan na hanggat ngayon wala paring balita.

Ito na yata ang pinakamahaba na nawala sya."

Napahikbi kong sabi.

"Huwag kang mag alala nak makita din sya ng mga tauhan ng daddy Mo. Ipanalangin na lang natin na sana nasa maayos syang lagay. "

"Maraming salamat po nay."

"Young lady Si sir Jackson Po nasa sala may pag uusapan daw kayo" sabi ni Lina isa sa bagong katulong dito.

"Sige po ate Lina pakisabi sa kanya susunod ako."

"Sige po young lady"

"O sya puntahan mo na si tito Jackson mo baka tungkol ito sa pagpasok mo sa paaralan ni Vira."

Nag paalam ako Kay nanay Rosing.......

Tito Jackson Smith is our dad's best friend since college. He is one of dad's trusted men. He is also a chef but he didn't finish his study. His parents died early because of a car accident. Nabundol sila habang patawid sa daan. He doesn't born in a rich family. Nakapasok lang sya sa Willford Academy dahil napasa nya ang entrance exam with an average score of 97.8%. Siya ang nanguna kaya nagkaroon sya ng Scholarship.

Hindi nya nakayang ipagsabay ang pag aaral nya at paghahanap ng trabaho kaya huminto sya ng namatay ang mga ito. Tulungan sya sana ni dad pero Hindi nya ito tinanggap.

Magaling at masarap din syang magluto.

After dad graduated our grandparents let him manage our restaurants............

Then he offer tito Jackson to be one of his chefs. Hindi pa sana ito tanggapin ni Tito pero pinilit sya ni dad kaya wala na syang nagawa.

Kung wala si dad dito sa Pilipinas sa kanya inihabilin ni dad ang pag manage nito. Hindi naman sya nahihirapan because dad trained him. He didn't build his own family. That's the reason why we are close to each other. He treats us like his own nieces.