Aria’s POV
“K-kuya, p-pwede bang m-mamaya na l-lang tayo mag-usap? N-nagmamadali po k-kasi ako n-ngayon dahil may p-pupuntahan po a-ako.” Anya sa binata na nakatayo sa aking harapan, kailangan ko ng umalis kaagad, dahil baka makita ako ng mga tauhan ng aking asawa ay mas lalo pa akong mahirapan na makaalis.
“Ganun ba? Kung iyong mamarapatin ay pwede kitang ihatid sa pupuntahan mo.” Sagot ng lalaki sa akin ng tila matauhan ito mula sa matagal na pagkakatulala sa aking mukha.
Nagkataon lang na nagmamadali ako kaya hindi ko na pinansin ang paraan ng tingin niya sa akin.
“T-talaga? M-maraming s-salamat!” Nagagalak kong saad bago mabilis na lumapit sa kan’ya,
“Señorita, bilisan n’yo at parating na ang mga bantay, ikaw na po ang bahala kay Señorita Aria.” Si Liza, halatang hindi mapakali a
