Chapter 46: Mission
Eloisa Point of View
Nasa cafeteria ako at kitang kita ko ang babae kahapon na nagsisigaw at nag iisang kumakain. Isang araw na din ang nakalipas at hindi pa siya ganun kadali makarecover sa sitwasyon. Alam kong darating din ang araw na masasanay din siya.
"Can I sit beside you?" Ask ko tsaka umupo ng hindi hinihintay ang sasabihin niya kung oo ba o hindi.
"Stay away from me...Mga mamatay tao kayong lahat!" She shouted at me.
"Don't judge easily wala kang alam sa mga paghihirap naming lahat!" Sambit naman ng isang babae na nasa tabi ng table namin.
"Pero bakit hindi kayo nagsumbong sa mga pulis?" Tanong niya.
"For what? Hindi mo alam kung gaano makapangyarihan ang taong tinutukoy mo...To shut up is the best way to do right now!" Sambit nila.
Oo baka pagmay nagsu
