Love me again

2

Jake

I'M AMANDA Bernice Giron.

"A-Amanda Bernice Giron?" ulit ko pang tanong sa kanya. "Are, you sure?" tanong kong muli dahil kahit kailan hindi ko pa narinig ang pangalang iyon.

"Of course, I'm sure." buong tapang niya pang tango sa akin. Sa hindi ko mabilang na pag kakataon, ilang beses niya ako ngayong ginulat at na-speechless.

"W-what are you talking about, babe?" Naguguluhan na ako, bakit iba ang pangalan na sinasabi niya?

"Because that is my name, I'm Amanda—ba't ba ang kulit-kulit mo?" pag mamatigas pa nito. 

Natahimik ako. Tinitigan ko siyang mabuti, mula sa maamo niyang mukha hanggang sa maliit na umbok ng tiyan niya. Siya pa din naman si Jenny, si Jenny na nakilala ko, minahal ko at pinakasalan ko sa nakalipas na tatlong taon. Pero bakit ganon? Bakit ni pangalan niya hindi niya alam? She talks differently. As if she doesn't know me.

"It's me, sunshine, Jake?" halos takasan ako ng dugo sa katawan ng wala akong nakitang naging reaksyon mula sa kanya.

Jacob Kairy dela Vega was never been scared before, but when he saw his wife with no idea of who she has made him uneasy. Mabibilang lang ang mga sandaling natakot siya sa buong buhay niya dahil sa edad niyang beinte-otso nakagawa na siya ng sariling pangalan sa business world. His family is holding the title of the biggest chain of hotels in Asia. He's doing well as well as his brother—Daniel Blake being a Surgeon. Contentment was an understatement because he was such a lucky bastard having all that he wanted around him, he has a wonderful life, a wonderful family, wonderful fiancé.

What more could he possibly wish for?

Until that night that almost took his life on him. Tatlong taon na ang nakakaraan ng may isang pangyayaring muntik ng mag pawasak sa buhay ko—sa buhay namin ni Jenny. We got involved in a car accident that caused me to stay in ICU for almost a month and caused Jen's burned face. I was devastated. None of this will happen kung naging responsable lang ang nagmamaneho ng sasakyang bumangga sa amin. I will never forgive him. Luckily, he's dead, because if not. I'll be the one to kill him.

Jen went through to extensive treatment. Mula sa pag papagaling niya hanggang sa pag babalik muli ng nasunog niyang mukha. Her eyes were now with a shade of blue brought by her accident, but its fine with me. Pero hindi ang utak niya. The accident caused her to lose her memory. Ang sabi naman ni Dan, my brother and Jen's doctor that her amnesia is just temporary. Kailangan ko lang tulungan si Jen alalahanin ang nakaraan namin. In some cases, puwedeng maalala niya ang nakaraan, pero puwedeng hindi na. That is how our brain works. But I am fine with that.

As long as she's with me. As long as I'm with her.

Nag simula ako sa umpisa, though she not even remembered any memories me being his fiancè sinikap ko na ipa alala sa kanya how much I love her. That I will not leave her. Sabi pa ni Jen noon, para daw kami yung mga bida sa librong nabasa niya. The girl who lost her memory and the guy who never stops keeping her to remember that he loves her.

I learned how to be more patient with her. And so here we are, after 3 blissful years we stuck to our plans; we get married and now she is three months pregnant with our first child. Dinala ko siya sa farm na pag aari ko sa Davao, na advice din ng kapatid kong si Dan. Makakatulong daw kasi ito para bumalik ang mga nawala niyang alaala. Tahimik ang lugar, malayo sa magulong mundo ng siyudad. It will help to heal all the wounds of the past and if I need to take her to every detail of our life, I will do so just to regain her lost memories.

We were happy. We were doing great. Tanggap ko na rin sa aking sarili na kahit hindi na siya makaalala as long as were together ayos lang. Bubuo na lang kami ng mga bagong alaala.

Until this another accident. Kuwento ng mga kasambahay ay nag pumilit itong tumulong sa gawaing bahay. That time Dan came into our house looking for me. Wala ako non, pinapunta kasi ako ni Papa sa Manila para asikasuhin ang negosyo, then he found Jen lying on the floor. Nadulas siya habang ng va-vacuum. When I found out I was scared. So scared na baka maulit na naman ang nangyari tatlong taon na ang nakakaraan. But this time, I will not forgive myself anymore kung may nangyari sa kanya dahil sa kapabayaan ko. She was pregnant, damn it! Apart from being the oldest dela Vega, his duty is to manage his business and to be a loving husband to his wife who – he failed to do so.

"Jake, can I talk to you outside?" Dan asked me, his voice still calm and professional sounding na nag pabalik sa akin mula sa pag iisip. Tumango ako saka kami pumunta sa opisina niya.

"What's wrong with her, Dan?" panimula kong tanong sa kapatid ko ng makapasok kami sa opisina niya. Napahilamos ako sa mukha ko saka hindi mapakaling palakad-lakad sa harap niya.

"I will run some test to her, Jake para mapanatag ka but first, kailangan mo munang magpahinga." he tapped my shoulder that why I was stopped with my pacing. 

"How can you say that to me Dan, habang andun sa loob ang asawa ko, buntis at sinasabing hindi siya si Jenny?" asik ko sa kanya habang naiinis ako sa sarili ko. Sa oras na ito ay gusto ko siyang sapakin. Hinatak niya lang ako dito para lang sabihing kailangan kong mag pahinga? It's easy for him to say that dahil wala siya ngayon sa puwesto ko. Ang daming tanong ang nag lalaro sa utak ko ngayon at kahit isa mang sagot wala akong maisip para i-justify kung ano at bakit nangyayaring ito sa asawa ko.

"Alam ko 'yon Jake, pero hindi ka makakatulong kay Jenny sa ganyang lagay mo. Look at you? Ni hindi ka pa kumakain ng maayos simula ng dalhin si Jen dito sa ospital. Ayokong pati ikaw mag kasakit na din." dipensa ni Dan sa akin.

Nanghihina na ako, daig ko pa ang nauupos na kandila ng mapadausdos ako sa aking kinauupuan, napatutop ako sa ulo ko saka hinimas ang nananakit kong sentido. Masisisi ba niya ako kung kahit ang sarili ko ay makalimutan ko na dahil sa pag aalala ko sa asawa ko?

"Take a rest Jake, ako muna ang bahala kay Jenny." Dan suggested as he patted my shoulder. Tinitigan ko siya ng ilang minuto bago napa buga ng malalim na hinga tanda ng pag suko. Ayoko sana pang pumayag, gusto ko sa lahat ng oras andoon lang ako sa tabi ng asawa ko pero kilala ko ang kapatid ko, kahit na mas panganay ako sa kanya, hindi u-ubra ang pag pupumilit ko na mag paiwan dito lalo na at pag dating sa kalusugan ng pamilya siya ang nasusunod.

"Ok you win, just take care of Jen." napabuntung hininga na lang ako, "I just. I hate to leave her alone."

"But she's not alone Jake, she's safe with me. I promise."  he smiled at me. "Jen needs to sleep. The nurses will keep an eye—" hindi na natapos pa ni Dan ang sasabihin niya ng biglang pumasok ang attending nurse ni Jen.

"D-Dr. dela Vega, Mrs. Jen is mi-missing," namumutla na sabi ng nurse.

"What!"