MARRYING THE HEIR'S DAUGHTER

CHAPTER 19

Chapter Nineteen – Kasamahan

Nakayakap si Margarita kay Franco habang sakay ng motor. Binabaybay nila ang madilim na daan pauwi sa bahay ni Franco. Nakatulala lamang si Margarita sa hangganan ng madilim na dagat. Hindi parin siya nakakabawi sa mga nangyayari kanina. Wala siyang maisip. Gusto nitong huwag muna paganahin ang utak niya kung kaya lang.

Tumingala siya sa kalangitang punong-puno ng mga bituin. Naisip niyang ito na ang karma niya dahil sa kanyang sinabi sa loob ng simbahan. Ngunit, laking pasasalamat niya sa Diyos sapagkat hindi siya pinabayaan nito. Pinadala niya si Franco upang siya ay iligtas.

Patay na ang ilaw ng mga nadadaanan nilang bahay. Mga poste lamang ng ilaw ang siyang natirang nakasindi sa lugar na kanilang binabaybay. Napakatahimik narin ng daan at ang hampas lamang ng ahon ang maririnig.

Malayo palang ay tanaw na niya ang bahay ni Franco. Sapagkat, nakasindi pa ang mga ilaw sa bahay nito. Pagkarating nila mabilis siyang bumaba at nag-antay sa harap ng malawak na karagatan.

Binalot niya ang dalang bandana sa kanyang katawan noong umihip ang malamig na hangin na nanggagaling sa dagat. Sa dulo nito ay nakikita niya ang makakapal na ulap na nagsisimulang sumakop sa buong kalangitan. May minsanang kulog at kidlat na rin ang makikita at naririnig sa kalangitan.

"Hali ka na. Alam kong pagod ka," untag sa kanya ni Franco.

Bumaling siya kay Franco at tumango. Nagsimula siyang maglakad noong nauna si Franco sa loob. Napailing siya noong naalala niyang nangako siyang wala na siyang idadamay na tao. Pero ngayon, nasa bahay siya ni Franco at tinanggap ang alok na pansamantala muna sa bahay nito.

"Sa kwarto ka na matutulog," bungad nito habang tinuturo ang nag-iisang kwarto ng bahay.

"Ikaw? Saan ka matutulog?"

"Hindi pa naman ako inaantok," sagot nito.

Tinanguan lamang niya ito. Hindi naman sa nag-iinarte siya ngunit hindi naman maayos na magtatabi silang dalawa sa kama na sila lang. Tapos, may motibo namang pinapahiwatig si Franco sa kanya na parati niyang tinatanggihan. Hindi naman sa nag-aasume siya ngunit mas mainam na rin na ganitong set-up ang kanilang susundin.

"Ikaw nalang sa kwarto," bawi ni Margarita. "Okay lang na dito ako sa sala."

"Hindi. Sa kwarto ka na malamig dito," ani nito sa maamong tinig. "Ito tubig baka nauuhaw ka."

Tinanggap niya ito ng walang pag-aalinlangan. Nauuhaw na rin aiya sapagkat kay liit lamang ng kanyang nainom na tubig kanina. Ibinigay niya ito ulit kay Franco at nagpasalamat.

"Sige Franco, papasok na ako sa kwarto," ani niya bilang pagpapaalam. "Good night?" turo nito sa kwarto.

"Good night din. Huwag mo kalimutang mag kumot dahil malamig," paalala nito sa kanya. Nakangiti ang mga labi nito kahit pagod ang mga mata.

Tinanguan niya ulit ito at pumasok na ng kwarto. Kurtina lamang ang ginamit na pangharang sa pintuan nito. Malinis ang kwarto nito kahit ito ay lalaki. Maganda ang pagkaka-organisa ng mga gamit sa loob ng kwarto.

Umupo siya sa higaan na yari sa kahoy. May manipis na kutson ang nakapatong dito. Mayroon naring dalawang unan at makapal na kumot. Dahan-dahan siyang humiga habang kinuha nito ang pangpusod at nilugay ang buhok.

Habang nakatingala siya sa bubong ng bahay. Biglang umikot ang kanyang paningin. Napahikab siya at ipinikit ang mga mata. Huminga siya ng malalim at muling idinilat ang mga mata. Hindi naman umikot ulit ang kanyang paningin. Mukhang antok na antok na nga siya dahil napadalas na ang paghikab niya.

"Victor," ungol niya sa asawa. "Huwag! Nakakakiliti," ani ni Margarita habang pinipigilan ang asawa sa paghahalik sa kanyang leeg.

Napakapit siya sa malapad at matigas na likod ni Victor. Dama niya ang katigasan ng kanyang p*********i na tumatama sa kanyang mga binti. Panay naman bulong ang parating sinasambit ng kanyang asawa.

Mabilis na kumalas ang soot nitong bra habang hinahalik-halikan siya ni Victor. Dinama niya ang kanyang dibdib. Ang init nito at ang tigas ng umbok. Bumaba ito hanggang umabot ito sa tiyan ng lalaki. Pinagpapawisan na ang tiyan nito habang nilalandas nito bawat tabas ng abs sa tiyan nito.

Napaigtad siya noong lumapat ang p*********i nito sa kanyang sensitibong p********e. Mabilis ang kanyang hininga habang hindi mapakali ang kanyang mga kamay na lumandas sa katawan ng asawa. Mapusok siyang hinalikan ni Victor habang dinadama ni Victor ang kanyang dibdib.

Walang mapagbalingan ang kanyang ulo dahil sa nalalasap. Panay ang ungol nila sa bawat tenga habang hingal na hingal sa kanilang ginagawa. Halong-halo na ang pawis ng bawat isa habang umiindayog sa ibabaw ng kama. Napasinghap si Margarita noong simulang laruin ni Victor ang kanyang p********e. Hindi na niya alam kung saan siya huhugot ng lakas para labanan ang mapusok at mainit nitong ginagawa.

Ilang segundo ang lumipas, pabilis na pabilis ang hininga ni Margarita. Habang, mapusok na hinahalikan ni Victor ang kanyang leeg papunta sa kanyang dibdib. Hindi na niya nakayanan pang magtimpi sa nilalaro ni Victor kaya nilabasan siya sa kamay nito.

Mapusok na tumingin si Victor sa kanya habang patuloy nitong nilalaro ang kanyang p********e. Pinantayan din ito ni Margarita at mapusok niya itong tiningnan habang inabot ang p*********i nito. Mabilis niya itong itinaas-baba noong maabot niya ito. Kay tigas narin nito na para bang hindi narin ito makapag-antay.

"Hindi ko na kayo Victor. Please fill me," pagsusumamo nito sa asawa.

"Hindi ko nar-narinig," sambit nitong hinihingal. " I want you to scream my name baby," bulong nito sa kanyang tenga at hinahalik-halikan ito.

Napapaigtad na si Margarita dahil sa kiliti nitong pinipigilan. Napapatingala na ang kanyang ulo sa ibabaw nito. Ang katawan naman niya ay hindi makapag-antay na inabot at ipinaglapat.

"Victor! Please! Make love with me," sigaw nito. At dahil masunurin si Victor, dahan-dahan niyang ipinasok ang kanyang p*********i. Mas kumapit si Margarita sa likod nito at bumaon ang mga kuko niya noong nakapasok ng boo si Victor.

Nagising si Margarita na pinagpapawisan. Inabot nito ang mata upang kusutin. Ngunit, nabigla ito noong hindi niya ito maabot.

Tuloyan na siyang nagising noong nadama niyang nakagapos ang kanyang mga kamay. Napatingin siya sa paligid na kanyang kinaroroonan ngunit walang tao ang naroroon. Sinubokan niyang hubarin ang lubid ngunit napakahigpit ng pagkakatali nito.

Umaalog ang kanyang inuupan noong humampas ang malakas na alon. Ngayon lang siya mamulat na nasa loob siya ng isang yati. Tumingin ito sa bintana ngunit kaunting sinag palang ng araw ang kanyang nakikita. Tansya niya mag-aalas kwatro palang ng umaaga.

Sinubukan niya ulit ngunit hindi niya talaga kaya. Sa pagkakaalala niya, natutulog lang naman siya sa bahay ni Franco. Nagitla siya sa kanyang iniisip na baka pinatay ito para makuha siya ng mga tauhan ng kanyang ama.

Nabigla siya noong may narinig itong bumukas na pintuan sa kanyang likuran. Hindi niya ito maaninag sapagkat sa kanya nakatoon ang ilaw. Sinubukan niya itong lingunin ngunit hindi niya kaya.

"Gising ka na pala," ani nito sa nakakakilabot na boses. Parang pamilyar sa kanya ito kaya sinubukan niya parin itong tignan ngunit hindi parin niya kaya.

"Sino ka? Bakit mo ako dinala dito? Tauhan ka ba ng aking ama?" sigaw nito.

"Mag-antay ka lang miss," bulong nito sa kanyang tainga. Binalingan niya ito ngunit napaatras siya noong muntik na niya itong mahalikan.

"Franco!" tawag niya. Isang malutong na sampal ang kanyang natanggap. Tiningnan niya ito ng masama habang tumatawa naman ito.

"Wala kang hiya! Isusumbong kita kay papa!" Sigaw nito sa lalaki.

"Magsumbong ka! Tingnan natin kung papaniwalaan ka pa niya." Malakas itong tumawa at hinawakan ang kanyang buhok.

Malakas siyang napatingin sa ilaw noong hinablot ang kanyang buhok. Inilandas ng lalaki ang kanyang mga daliri sa pisngi ni Margarita. Nagpupumigpas siya ngunit sampal ang inaabot niya bawat pagtanggi.

"Ang kinis-kinis naman ng pisngi mo. Sayang lang kung hindi mapapakinabangan." Nagsitayuan lahat ng kanyang mga balahibo.

"Franco! Tulungan mo ako. Franco!" sigaw niya ulit.

Isang sampal ulit ang kanyang natanggap. Napatingin siya dito ukit ngunit huli na noong hinalikan siya ng lalaki. Hindi siya nakailag noong kinagat ang kanyang labi. Lasa niya ang nagdudugo niyang labi habang pinipigilan ng lalaki ang paglayo nito.

Mabilis na kumalas ang lalaki noong narinig niya ang pagbukas ulit ng pintuan. Tumatawa-tawa pa ito habang dinidilaan ang mga labing may dugo. Mabilis niyang dinuraan ang mukha nito na siyang ikinagalit nito.

"Lumalaban ka pa!" sigaw nito at muntik na siya makatanggap ng isang malutong na sampal noong narinig niyang pinapatigil siya noong bagong dating na lalaki.

"Franco! Ikaw ba iyan? Tulongan mo ako," pagmamakaawa ni Margarita. "Ikaw nga! Tulungan mo ako Franco." Sabi niya noong nagpakita si Franco sa harap niya.

"Ang kinis ng anak ni Don. Sayang kung hindi natin pakikinabangan," nakangiting sabi noong pamilyar na lalaki.

"Lumabas ka muna," ani ni Franco. Ngumiti ang lalaki sa kanya at tumalikod. Tinapik nito ang balikat bago ito lumabas.

"Anong ibig sabihin nito?" Naguguluhan siya habang nakikita niya ang seryosong mukha ni Franco.

Napabalikwas siya noong may kamay na humihipo sa kanyang paa. Mabilis siyang pumalag ngunit hindi niya nakayanan ang malakas nitong paghawak sa kanyang mga kamay. Ginamit nito ang kanyang paa ngunit wala itong silbi sapagkat tinambangan na ito. Isang lalaki ang kanyang nakita dahil sa tagos ng ilaw ngunit hindi niya nakilala ang mukha nito.

"Magkasabwat kayo nung lalaking iyon?" Hindi siya makapaniwala sa kanyang napagtagpi-tagping mga pangyayari.

Ang ganda mong umungol miss," ani nito sa nakakakilabot na boses. Ganyan nga," patuloy na bulong nito habang dinadampian ng halik ang kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib. Nagpupumiglas siya ngunit kay hina lamang nito at bawat sigaw na kanyang ginagawa ay ungol lamang ang maririnig.

Ilang minuto ang lumipas, nadama nito ang mga kamay na lumalandas sa kanyang katawan papunta sa kanyang short. Lumuwag ang soot nitong short at napaigtad noong nakiliti ang tiyan nito. Kahit na pumipikit-pikit na ang kanyang mata ay narinig niya ang biglang pagkalabog ng mga basurahan.

"Huwag mo munang galawin pare," ani ni Franco sa kasama. "Pangako makakatikim ka mamaya,"sabi nitong nakangiti. "Makaka-alis ka na." Mabilis na umalis ang lalaki palayo sa kanila.

Naaalimpungatan si Margarita noong may humahagod sa kanyang buhok. Unti-unti niyang idinilat ang kanyang mga mata. Bumungad sa kanya ang harapan ng simbahan. Nadama nito ang mainit na katawang kanyang sinasandalan. Yumayakap ang isang kamay nito sa kanyang tiyan habang patuloy na humahagod ang isa pang kamay nito sa kanyang buhok.

"Ano ang ibig sabihin nito?" Bumuhos agad ang kanyang mga luha. "Pinagkatiwalaan kita Franco! Ginamit mo lang ang mga kahinaan ko upang

makuha mo ang loob ko. Napakawalang-hiya mo!" sigaw nito.

Nabigla siya noong mahigpit na hinawakan nito ang kanyang pisngi. Napatingala itong nakatingin sa lalaki habang namilipit ang kanyang pisngi. Malakas ang pagkakahawak nito na para bang mapupunit ang pisngi niya.

"Noong una kitang makita, pamilyar ka ngunit hindi ko nalang pinansin," ani nito at inamoy siya. "Gusto kita ngunit! Noong sinabi mo kung sino ka?" Natawa ito. "Jackpot! Ang isda na mismo ang lumapit," at malakas itong natawa.

"At ikaw naman na tatanga-tanga? Nahulog ka pa sa kasinungalingang sinasabi ko! Tapos may paiyak-iyak ka pang hindi naman nakakaiyak," ani nito at umiling ito na parang nadidismaya.

"Siya nga pala, wala ka bang ibang kasama dito? Ibig kong sabihin ang pamilya mo?"

Napansin niya ang pagkakatigil ni Franco sa pagpupunas nito ng kamay. Nilagay nito ang pangpunas sa kung saan ito nilagay. Bumaling ito sa kanya na may hinagpis sa kanyang mga mata.

"Matagal ng patay ang aking mga magulang. Nag-iisang anak lamang ako kaya kailangan kong tumayo sa sarili kong paa na walang sumusuporta sa akin," ani nito na ikinalungkot niya.

"Pagpasensyahan mo na Franco kung naitanong ko pa," pagpapaumanhin niya.

"Okay lang. Huwag kang mag-aalala sanay na ako," pampalubag-loob nitong sabi. "Namatay kasi sila sa sunog," dagdag nito.

Nabigla siya sa kanyang narinig. Hindi siya makapaniwalang pareho silang ng naranasan ni Franco. Kaya siguro ganito ang personalidad ni Franco dahil, kahit na ilang bagyo ang dadaan sa buhay nito mananatili itong nakangiti. Sapagkat, nadaanan na nito ang pinakamasakit na nangyari sa kanyang buhay, ang mawalan ng pamilya.

"Alam ko," ani niya at nginitian si Franco. "Hindi biro ang sakit na iyong mararamdaman kapag nawalan ka ng mahal sa buhay. Napakabigat tanggapin na gustuhin mong aksayahin lahat ng oras sa iyong buhay para lang makalimutan ang sakit na iyong dinadamdam. At bawat oras na lumilipas, para bang pinapatay ka ng pangulila, kalungkutan, at pag-iisa. At aabot sa punto na gugustuhin mo naring mawala sa mundo ngunit, naaalala mo ang mga pangakong binitawan mo sa mga taong mahal mo na pumipigil sa iyo. Nagpaalala muli sa iyo na magpatuloy mamuhay kahit ano mang mangyari o darating na dagok sa buhay ang iyong hinaharap," tumigil siya sa pagsasalita at pinunasan ang mga luha.

"Kahit na mahirap kailangan nating bumangon. Kahit wala ka ng lakas para ihakbang ang iyong buhay, kailangan para sa mga taong naiwan. Ang iyong mga kaibigan, mga taong sumusuporta sa iyo, at ang mga taong darating sa iyong mga bukas. Kaya, magpakatatag tayo kahit ano mang problema ang haharapin natin. Kaya natin ito laban lang tayo," ani niyang nakangiti kay Franco.

Gusto niyang matawa sapagkat tama nga ang kanyang hinihinala. May iba nga sa lalaking ito. Noong una pa niya itong nakikita noong nasa dumpsite sila, may iba siyang nararamdaman. Para bang may iba itong motibo.

“Manong Kaloy! Kayo pala iyan. Pakilala niyo naman kami sa kasama mong magandang dilag,” ani ng isang lalaking nakabalot. Lahat sila ay nakabalot ngunit kakaiba ang lalaking ito sapagkat kay tangkad nito. Kahit soot nito ang long sleeve, hindi mawari ang kakisigang taglay nito. Ang malapad nitong dibdib, ang naninikip nitong sleeve dahil sa nag-uumbokang braso, ang makapal nitong kilay, at ang mga nakangiting mata nito na kulay asul.

Nagsisi siya kung bakit niya pa pinakawalan lahat ng kanyang tinutumbok. Ang mga features nito ay iba sa mga mamamayan dito. Tapos bago lang din ito sa bayan tulad niya. Panay naman ang tanong nito sa kanya na para bang may kinukuhang impormasyon.

"Malapit ng magliwanag boss? Paano ba iyan?" Biglang sabi noong lalaki sabay bukas ng pintuan. "Bilisan na natin bago isasauli sa Donyo sayang naman. Makinis pa naman iyan," dagdag nito.

Tumingin si Franco sa bintana at tama nga ito. Unti-unti ng nagliliwanag ang paligid. Lumalayag parin ang yateng sinasakyan nila pauwi sa lungsod ng San Juan.

Kay bilis ng mga pangyayari. Hinagkan siya ni Franco habang hinawakan siya ng lalaki para hindi siya makapiglas. Amoy niyang amoy alak ang mga ito. Unti-unti nilang pinunit ang soot nito habang hinihimas ang kanyang katawan.

Wala siyang boses na mailabas sapagkat takip-takip nila ang kanyang bibig. Puro ungol lamang ang lumalabas sa bibig niya habang nasarapan ang mga kalalakihang naririnig ito. Dama niya ang matigas nitong p*********i bawat binti nito. Nagpupumiglas siya ngunit sinuntok siya ng malakas sa tiyan na nagpahina sa kanya. Nilaro nila ang kanyang dibdib at p********e nito. Parang nawala na ito sa ulirat sapagkat parang nag-iinit narin ang katawan nito.

"Sige pa! Singhutin mo iyan," bulong ni Franco.

Wala na nga siyang lakas sapagkat napapasunod na siya sa mga utos nito. Binaboy nila ang kanyang katawan habang paulit-ulit na sinasaktan. Alam niya ang mga nangyayari ngunit wala na siyang nagagawa dahil iba na ang komokontrol sa kanya.

Habang inihiga siya nito sa isang mesa ay nakita niya ang mga nakahilerang mga gasolina sa gilid. Tiningnan niya itong binababoy ang kanyang katawan habang hayok na hayok ang pagsinghot na nagpaparating sa kanila sa kalangitan. Inabot niya ito. At bawat indayog ng kanyang katawan ay unti-unti napapalapit ang kanyang mga daliri sa mga gasolinang nakahilera.

Napasigaw siya noong biglaang ipinasok ni Franco ang kanyang p*********i. Lumandas ang kanyang luha sa mga pisngi niya. Gusto niya itong labanan ngunit ang mga kamay nito ay nawalan narin ng lakas. Hinahagkan naman ng isa ang kanyang dibdib. Wala itong mga hiyang binaboy ang kanyang katawan.