Theodore Hererra
Ilang oras din kaming naglibot sa dito sa mall. Biglang namang tumunog yung phone ni Landon. Tumingin muna siya sakin tsaka sinagot yung tawag tsaka lumayo.
At bakit may paglayo? Ano to? Baka nanglalalake tong bestfriend ko ah. Sampal talaga to sakin pag niloko niya pinsan ko.
Sa tagal nilang dalawa ngayon niya pa naisip na lumandi? Nako nako!
"Bes. Tara na? Hatid na kita sa inyo." Sabi niya na parang nagmamadali.
Weird din ng isang to. Typically, hindi siya nag aaligaga kapag nasa galaan kaming dalawa. Wala siyang pake basta kasama niya ako. Tapos ngayon magdadali siya?
Baka sadyang importante lang.
"Anong meron?" Tanong ko.
"Wala tumawag si Babe, uuwi daw sya ng maaga kaya need ko na makauwi. Nagrerequest kasi siya ng favorite food niya. Pero hatid na muna kita sa inyo. Tara na." Sabay hatak sakin. Hm okay?
Habang nasa byahe kami check ako ng check ng phone ko. Wala manlang tawag o message si Mr. Jacob sakin. Napabuntong hininga nalang ako.
Dapat ba akong magtampo? Karapatan ko naman siguro hindi ba?
Pagdating sa bahay nagtataka ako bakit may mga nakapark na kotse sa labas? Kotse ni Kuya Liam yung isa. Akala ko ba busy siya?
Pagbukas ko ng pinto nagulat ako at may petals ng rose sa sahig.
Napalingon ako kay Landon Nakangiti lang siya saakin tapos sinenyasan lang nya ako na sundan ko yung mga petals. Kaya naman yun yung ginawa ko.
Paakyat na ko ng hagdan. May mga scented candles pa sa kabilaang gilid ng hagdan. Sinundan ko lang hanggang sa nakita kong papasok sa kwarto namin. Dejavu? Ganito yung sinabi sakin ni Landon nung tinanong ko siya kung anong magandang regalo sa 1st anniversary. Hindi ko alam kung matatawa ba ako eh.
Pagbukas ko ng pinto puro petals ng rose yung sahig at mga balloons. May heart shape pa na petals sa kama at may nakapatong na maliit na box. May nakapatong din na printed letters na nakalagay 'happy anniversary'
Nakita ko si Mr. Jacob na nakatayo sa tapat ng kama. May hawak na boquet. Tapos nakangiti.
Lumapit siya sakin at ako hinalikan sa labi.
"Happy Anniversary Mahal." Sabi niya sabay inabot sakin yung bulaklak.
Napaiyak ako bigla.
"Oh bakit ka naman umiiyak? Hindi mo ba nagustuhan?" Tanong niya sakin habang pinupunasan yung luha ko.
"A-Akala ko kasi nakalimutan mo. D-Di mo manlang ako binati buong maghapon." Sabi ko habang naiyak na parang bata.
"Pwede ko ba namang makalimutan tong araw na to? Pinaka memorable sakin tong araw na to kaya di ko to makakalimutan." Sabi niya at niyakap ako. "Sorry na." Dagdag niya.
Hinarap niya ko sa kanya.
"Teka." Saka nya kinuha yung box sa ibabaw ng kama. Pagbukas niya necklace.
"A simple gift for you Mahal." Sabi niya at sinuot sakin yung kwintas.
I kissed him ng matagal.
"Thank you. Happy Anniversary." Napatingin ulit ako sa ayos ng kwarto. Nagtaka ako pano niya nagawa to ng mabilis?
Nahalata niya yata na nagtataka ako kaya nagsalita siya agad.
"Um. Tinulungan ako ni Kuya Eliot, Kuya Liam at Kuta Dwight. Nasa baba sila sa may garden. Nakaready na din doon yung mga foods at drinks. This idea is from Landon. You know I reall can count on your bestfriend when it comes to you." Sabi niya habang nakangiti. So, kasabwat pala sila?
Kaya pala kanina sa mall hindi mapaigi si Landon at akala ko pa nanglalalaki siya. Ang galing din naman niyang umarte!
Napangiti nalang din ako dahil ang effort ng mga taong mahal ako. Nakakataba ng puso.
Hinila na ako ni Mr. Jacob pababa sa baba at nagpunta kami sa garden. Nandon na nga ang mga ungas mga nakangiti.
"Happy Anniversary!" Sabay sabay nilang sigaw.
Parang gusto ko ulit maiyak sa sobrang saya. Ilang beses ko bang nasabi na first time ko itong naranasan sa tanan ng buong buhay ko?
"Idea to ni Mr. Jacob bes. Tinawagan niya kami 1 week ago. Gusto ka daw niya isurprise." Sabi ni Landon na abot hanggang tenga ang ngiti.
"Dinamay pa ako ng loko." Sabi naman ni Kuya Eliot na nailing iling pa.
"Ako naman dinamay lang ni Landon." Sabi naman ni Kuya Dwight.
"Pero sumama naman kayo? Dami nyo pa usap! Tsaka hello?! Hindi lang ako yung kinausap niya sa cafe ano! Kasama kayo! Well except Kuya Eliot." Sabi naman ni Landon na parang nagtatampo. Nakanguso pa siya.
Natawa naman yung apat na itlog.
"Thank you sa inyo." Sabi ko tsaka ngumiti.
Nakakataba naman ng puso. Pakiramdam ko I'm full of love. Pero hindi pa din maiwasang malungkot ako dahil hindi pa din kami nakakapag usap ni Kuya Garreth. Gusto ko din humingi ng tawad at pasensya sa kanya sa mga nagawa ko at nasabi ko sa kanya.
"Tara kain na tayo. At tayo'y magpapakalasing pa." Sabi ni Mr. Jacob at nag start na nga ang kasiyahan.
Kwentuhan. Tawanan. Inuman.
"Kumusta na nga pala si Kuya Garreth, Kuya Eliot?" Hindi ko maiwasan na pag open up ng topic. Naging seryoso naman silang lahat. Alam kasi nilang matagal ng issue saakin to.
"Did you try to reach out for your Kuya, Theo?" Tanong naman sakin ni Kuya Liam.
Umiling ako.
Wala kasi akong lakas ng loob.
"Maybe he was just waiting for you to call him. Don't worry Theo, hindi naman galit sayo si Kuya Garreth mo. He was just thinking about you and your life. Hindi ba at nawala siya ng tatlong taon? You can't blame him." Mahabang sabi ni Kuya Eliot.
He was right. Nawala nga naman siya ng tatlong taon tapos pagbalik niya magulong buhay ang pinasok ko.
"Alam mo Theodore, wag ka ng malungkot. Okay lang sa Kuya Garreth mo lahat. Try mo siyang tawagan. Panigurado namimiss ka na non. Busy lang talaga siya sa business kaya hindi pa din siya makabalik." Nakangiting dagdag pa ni Kuya Eliot.
Ngumiti ako ng pilit habang natango.
"Ano ba yan! Enough of drama guys! Masaya lang dapat tayo ngayon! Whooo tagay!" Nagulat ako sa masayang sigaw ni Landon.
Nagsigawan din naman kaming lahat.
Nabalot ng ingay at tawa ang buong garden namin. Nagiging makulit na din si Kuya Dwight dahil may tama na ng alak.
Matapos ang magulo, masaya at maingay na gabi nag aya na din sila Kuya Eliot umuwi.
Hinatid ko na sila sa labas at nagpaalam na kami sa kanila at nagpasalamat ulit ako.
Binalikan ko si Mr. Jacob na nasa garden pa. Lumapit siya saakin at niyakap ako. He was swinging his body kahit walang tugtog. Nag slow dance lang kami habang magkayakap.
"Isang taon na agad. Ang bilis ng panahon." Rinig kong sabi niya.
Oo nga naman. Parang kailan lang nagkakakilala kami. Na parang panaghinip lang ang lahat. Na ang gulo gulo pa. Ngayon isang taon na kami at masayang magkasama.
"Mahal na mahal kita Theodore." Napangiti naman ako.
"Mahal na mahal din kita Mr. Jacob." Sagot ko naman.
Magkayakap padin kaming dalawa.
Dahan dahan niya akong iniharap sa kanya. Tumitig siya ng matagal sa mga mata ko sabay hinalikan ako sa labi.
And the next thing I knew nakahiga na ako sa bermuda grass dito sa garden habang si Mr. Jacob nakapaibabaw sakin.
Hindi ko pinapansin yung lamig ng hinihigaan ko. All I can think now is yung nararamdaman kong sarap.
The moonlights reflects to our naked bodies.
Tahimik na ang gabi. I can hear moans and panting.
He was thrusting fast and di ko mapigilan mapaungol ng malakas.
"Lower your voice. Baka marinig tayo ng kapitbahay." Bulong nya sakin habang naulos.
I can't even control my moans dahil sa sarap. He's getting faster and faster hanggang sa labasan sya.
He pulled out his c**k from my ass tsaka ako binuhat pa bridal style. Dinala niya ako kwarto at hiniga sa kama naming may mga petals pa ng rose.
We continued kissing hanggang sa hatakin nya ako at pinatalikod sa kanya.
He's now getting rough. Ang wild niya talaga sa kama.
He slap my ass cheeks at napaungol ako hindi dahils a masakit. Dahil sa sarap. That makes me feel more excited.
"Put it in please." I pleaded.
Bigla niyang pinasok kaya napasigaw ako. Shet. He hit my sensitive spot inside.
He starting thrusting again.
"Don't be gentle." Sabi ko. Jusko mababaliw na ata ako.
Binilisan nya as what I requested. Gigil na gigil syang gumagalaw sa likod ko.
Our room filled with loud moans.
"s**t. You're so damn sexy." Rinig kong sabi niya. "Hinding hindi ako magsasawa sayo."
He thrusted more and more at sabay kaming nilabasan.
Iniharap niya ko sa kanya.
"Hindi pa ako tapos." He said saka ako sinunggaban ng halik.
Nagising nalang ako umaga na. Ang sakit ng ulo at katawan ko. Hindi ako tinigilan ni Mr. Jacob kagabe. Halos hindi ko na nga nabilang kung nakailang rounds kami. Napaka walangya niya talaga pagdating sa kama.
Pagtingin ko sa katabi ko wala na sya. Pero may nakapatong na pagkain at may note sa ibabaw ng kama.
'Nag enjoy ako ng sobra kagabe. Alam kong pagod ka pa at masakit katawan mo. I prepared breakfast for you. See you later Mahal. I love you!'
Napangiti naman ako ng mabasa ko yun. After kong kumain, nagbihis na din ako. Pansin ko malinis na yung buong kwarto. Sumilip ako sa beranda nakita ko yung garden malinis na din. Siguro tumawag sya ng maglilinis kaya wala ng mga kalat.
Bumaba na din ako para nagmuni muni. As usual wala nanaman akong gagawin dito sa bahay.
Habang nanonood ng TV biglang may nag doorbell.
Sino naman kaya yon? Imposibleng sila Bes yon kasi busy silang lahat.
Pagbukas ko ng pinto nagulat ako sa nakita ko.
"A-Aisha?"
Jacob Kaleb Ferell
Pumasok ako sa work na sobrang nasa mood. Kaya naman nakangiti lang ako the whole time. Wala naman kasi akong dahilan para hindi maging good mood. Meron akong asawa na maganda at masarap pa sa kama.
Natatawa nalang ako sa sarili ko.
"Mukhang naka score ka nanaman sa asawa mo kagabe ah?" Sabi sakin ni Kuya Eliot na nagcecellphone sa gilid.
"Masyado ba kong obvious?" Sabi ko sa kanya habang natatawa.
Napailing nalang sya habang nakangiti.
"Maiba ako. May balita kana ba kay Aisha?" Tanong niya saken.
"Huh? Wala pa bakit?" Nagtataka kong tanong. Well, palagi niya naman tinatanong saakin yan. Natulong din naman kasi siya sa paghahanap kay Aisha.
"Para kasing napansin ko sya kahapon. Pero hindi ako sure ha. Nung hinabol ko kasi biglang nawala eh. Baka namalik mata lang ako." Biglang sabi niya. Hindi ko alam pero kumabog yung dibdib ko bigla.
Hindi na ako umimik. Ayokong masira yung mood ko. Kung talagang bumalik na siya anong purpose niya? Kung pipirmahan na niya yung divorce paper namin mas maganda yun. Pero sana magpakita na siya agad. Hindi yung bibigyan niya ako ng palaisipan.
The whole shoot okay naman. Buti maaga din ako makakauwi. Kaya nagpaalam na ko sa kanilang lahat pati kay Kuya Eliot. Namimiss ko na kasi ang asawa ko.
Pagdating ko sa bahay walang Theodore na nanonood sa salas. Tahimik ang bahay. Baka nasa taas natutulog.
Pagbukas ko ng pinto ng kwarto wala sya.
"Mahal?" Tawag ko sa kanya.
"Theodore? Mahal?" Tawag ko ulit pero walang sumasagot.
Chineck ko yung CR wala din sya don. Kahit sa guest room wala.
Bumaba ulit ako sa baba at pumunta akong kitchen. Napansin kong may papel sa ibabaw ng kitchen counter.
'BE A GOOD FATHER. BECAUSE I KNOW YOU WILL. WAG MO NA KONG HANAPIN.'
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Anong nangyayare nasan si Theodore? Anong ibig niyang sabihin?
Tumakbo ulit ako sa kwarto. Pagbukas ko ng closet wala na yung mga damit ni Theodore.
I tried to call him pero patay na yung phone niya. Tinawagan ko na din lahat ng kaibigan namin.
"Hello Landon? Nandyan ba si Theodore?"
[Po? Nako Mr. Jacob wala siya dito. Bakit may nangyari ba?]
Rinig ko din yung pag aalala sa boses niya.
"Pag uwi ko kasi galing trabaho, w-wala siya.."
[Ha?! Paanong wala? Baka namasyal lang sa labas?]
"No Landon. Umalis siya. Dala niya lahat ng gamit niya. Nag iwan din siya ng note."
Parang gusto kong maiyak. Ano bang nangyayari?
[Note? Anong nakalagay?]
"Sabi niya maging mabuting ama daw ako. I don't have a clue what he meant by that. Shit." Sobrang nafufrustrate na ako.
[What the hell was that? Sige teka Mr. Jeon. Tatawagan ko siya. I'll call you back kapag sumagot siya. Try to call Kuya Liam maybe he was there.]
Tsaka siya nag end call.
Katulad ng sinabi ni Landon tinawagan ko si Kuya Liam. Pero iisa lang din ang sagot niya.
Hindi nila alam kung nasan si Theodore.
Napaupo nalang ako sa sahig sa sobrang frustration na nararamdaman ko. Naiiyak na ako kakaisip.
Theodode nasan ka ba mahal ko?
Tumawag ako sa lahat ng pwede kong tawagan. Wala talaga. Tumulong na din sila Landon at Kuya Eliot sa paghahanap kay Theodore pero kahit anino niya hindi namin mahanap. Ilang araw na akong parang wala sa sarili kakahanap sa asawa ko.
"Mr. Jacob, magpahinga po muna kayo baka mapaano na kayo." Nag aalalang sabi sakin ni Landon. Naandito silang lahat ngayon sa bahay.
"Hindi ko ata kayang matulog eh. Ilang araw ko ng pinipilit pero hindi talaga ako makatulog kahit idlip. Hindi ako mapapanatag hanggat hindi ko nakikita si Theodore." Nakatulala kong sabi.
"JK, Landon was right. Magbuo ka muna ng energy para mahanap si Theodore." Sabat naman ni Kuya Eliot na nag aalala rin ang itchura
"Okay lang ako guys. Iniisip ko lang talaga kung bakit? Ano bang nangyari? Wala talaga akong maisip na dahilan o kahit clue sa iniwan niyang letter." Naiiyak nanaman ako.
Nangungulila na akong maigi kay Theodore. Hindi ako sanay na wala siya dito sa tabi ko.
"Mahahanap din natin siya Jacob."
Sana nga. Sana nga mahal magpakita kana. Wag mo naman sanang gawin saakin to.
---
Thanks for reading! ❤️