"HI! I'm from F Advertising. I'm here for the initial presentation," nakangiti niyang bati sa receptionist.
"Good morning, Mam! Sandali lang po at I-tse-check ko kung saang floor po kayo," magalang na sagot nito sa kanya. Sandali itong nagtype sa keyboard at pagkatapos ay nagdial sa telepono. "Mam sa 14th floor po kayo room B21. Third door from your right po paglabas ninyo ng elevator."
Nagpasalamat si Irea at nagtungo na sa elevator. Medyo kabado ang dalaga. It's been a while mula nung huli siyang magsalita sa harap ng madaming tao.
Naalala niyang tingnan nag cellphone habang lulan ng elevator paakyat ng 14th floor. May mensahe ulit mula sa knayang pin. Ayon dito ay nasa loob na sila ng conference room.
(Irea): Be there in a jiff. Nasa elavator na ako.
Pagkatapos niyang pindutin ang send ay saka naman bumukas ang pinto ng elevator sa 7th floor. Muntik na niyang mabitawan ang cellphone sa labis na pagkabigla. Right in front of her is the least person she wishes to see.
On the other hand, he looks like he won the lottery base sa pagkakangiti nito. Parang gusto na tuloy niyang maniwala na magkakampi ito at ang tadhana. Unlike their other encounters, mas pormal itong tingnan sa suot nitong navy blue 2-piece suit na may kulay maroon na tie.
“Wonderful meeting you again. This must be my luck day!”
Naumid ang dila ng talaga sa tindi ng kabang nararamdaman. Ni hindi siya makatingin ng diretso dito. Nahihiya siyang magsungit dahil may kasama sila. Palihim niya itong pinandilatan.
"Aherm," anang ingay mula sa likuran nito.
She promptly moved aside to give space for them when she regained from the immediate shock. Pumasok naman ang binata at ang kasama nito. She took a deep breathe to compose herself.
“Are you here for business?” untag nito sa kanya. Kung makatanong akala mo naman close sila.
“Do I really need to answer that? From what I remember hindi naman ako nagpunta dito para kitain ka,” she had to mask her uneasiness with sarcasm. Hindi siya magpapatalo dito.
Walang anu-ano'y biglang naubo ang lalaking kasama nila. Hindi niya alam kung nasamid ito o dahil sa sinabi niya.
Napakagat labi tuloy si Irea. Gusto niya dagukan ang sarili dahil minsan wala ding preno ang bunganga niya.
Tila sasabog ang puso niya sa bilis ng pagtibok nito nang masulyapan niyang titig na titig ang binata sa repleksyon niya sa pinto ng elevator. Pinamulaan siya ng mukha sa paraan ng pagkakatitig nito sa kanya.
Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon na lamang ang reaksiyon niya sa tuwing nakikita niya ang binata. She was literally saved by the bell nang makarating sa 14th floor anh elevator. Dali-dali siyang lumabas.
“Stop smiling like a fool!” dinig ni Irea na puna ng kasama nilang lalaki sa loob ng elevator.
Ha! Mukhang walang epekto ang panunupla niya sa binata. Kung hindi lang talaga mahalaga ang ipinunta niya dito ngayon baka kanina pa siya bumaba.
Sa sobrang kaba ay hindi napansin ng dalaga na sumunod din sa kanya ang dalawang lalaking kasama niya sa loob ng elevator.
Sinalubong si Irea ng pinsan na noon ay nasa loob na ng conference room. Ayon dito ay halos kakarating lang din nila doon. Sinabihan siya nitong magpahinga muna sa lounge habang naghahanda ang mga empleyado nito para sa presentation. Agad naman siyang tumalima dito at tumungo sa itinuro nitong pinto.
IREA keeps pacing back and forth. Kanina pa tensiyonado ang dalaga. The last time she saw him she was bothered by the way he looked while leaving.
‘Why this keeps on happening?’ She let out an exasperated sigh.
Daniel suggested na since sa kanya galing ang main idea ay mas maigi na siya mismo ang magdiscuss nito sa harap ng kliyente. Noong una ay tinanggihan niya ito. Aniya technically hindi naman siya empleyado ng kumpanya nito. Ngunit kalaunan ay napapayag din siya nito. But right now, she's considering it as her worst decison of the year.
Natabunan ng pagiging busy niya sa trabaho ang isipin ukol sa antipatikong binata. She has always been straightforward when it comes to dealing with strangers but was never rude. Inaamin niya na she went a little bit far with him for no definite reason.
Seeing him brings chaos to her whole being. All the obscure emotion that has been forgotten wells up like spring just by being around him. As to the why? She is completely clueless.
Napatigil siya sa pagpapalakad-lakad nang bumukas ang pinto ng lounge. Sumilip si Karina.
"Mam Irea, ready na po lahat. Hinahanap ka na ni Sir Dan," Sekretarya ito ng pinsan. Ito at ang dalawa pa nitong kasamahan sa trabaho ang nag-ayos ng mga kakailanganin para sa presentation.
"Ok lang ba itsura ko?" she anxiously asked.
She gave her an encouraging smile, "You look perfect Mam!" masayang sabi nito na napa-thumbs up pa.
Napabungisngis siya sa inakto nito, "Sige na nga. Sabihin mo kay boss na palabas na ako."
IGINALA ni Irea ang paningin sa loob ng conference room. The floor is covered with thick and soft maroon carpet. Sa gitna ng room ay mayroong pahabang 20-seater na conference table. Sa bandang harap naman nito ay isang malaking white screen. Napadako ang tingin ng dalaga kinaroroonan ng pinsan na noo'y nakaupo sa isa sa mga swivel chair sa conference table. She held her breath apprehensively nang mapagsino ang kausap nito.
‘OMG!!! Don't tell me!!!’ she swallowed her scream.
Nahigit niya ang paghinga nang mapansin na nakatuon ang mata ng mga ito sa kanya habang nag-uusap. Maya-maya ay sumenyas ang pinsan niyang lumapit siya dito. Alanganin ang mga hakbang na naglakad siya patungo sa kinauupuan ng mga ito. Biglang tumayo ang dalawang binata nang makarating siya sa tapat ng mga ito.
"Mr. Villamar, let me introduce to you my ace, Ms. Irea Sandoval. She's the brain of this proposal," pagpapakilala ni Dan sa kanya. "Irea this is Mr. Jacob Villamar he's the President of K Group," dagdag nito.
"It's a pleasure to finally meet you Ms. Sandoval," todo ang ngiti nito na agad inilahad ang palad upang makipagkamay. Nasulyapan niya ang mga nagtatanong na mata ng pinsan.
"The pleasure is mine Sir," she smiled modestly and took his hand.
The moment they made a skin contact a flow of warm and provocative energy spread all over her body. Wala sa loob na napahigpit ang hawak niya sa kamay nito. She looked at him with bewildered eyes only to find his passionate gaze focused on her. Animo'y isa itong kompirmasyon na pareho sila ng nararamdaman sa mga sandaling iyon. Tila napapasong binitawan niya ang kamay ng binata.
‘What sort of reaction is that!’ gusto niyang pagalitan ang katawan.
Trying hard to remain calm. She cleared her throat in dire hope to clear her mind from the sudden turbulence of emotion. Pagkatapos ay magalang siyang nagpaalam sa mga ito. Nagdahilan siyang kakausapin ang sekretarya ng pinsan.
"WHAT was that all about?" mapanuring tanong ni Rueben sa kanya.
Noon ay hindi niya napansing naroon pa pala ito sa loob ng kanyang opisina. The presentation went by smoothly and swiftly. Kung siya lang ang tatanungin gusto pa sana niyang tumagal pa ito ng kahit ilan pang oras.
"Hello, earth to Mr. Villamar!" sinadya nitong palakasin ang boses upang agawin ang atensiyon niya.
"What!" tinapunan niya ang sekretarya ng matatalim na tingin.
"Oh c'mon, unahin natin sa elevator. What’s between you and Ms. Sandoval? Isa ba siya sa ex mo?"
Him being keen about everything is one of his qualities that Santi praises and detests at the same time.
“She will never be my ex, Dahil pag naging girlfriend ko siya I will never let her go.” makahulugang sabi niya.
“You’re acting crazy. But what’s crazier is that nasopla ka niya bro and you acted as if nothing happened!”
“Nah! It’s just her way of showing that he likes me,” mayabang na sabi niya.
“Now, this is really not you! Did you even listen to the presentation? I’ve never seen you so distracted before!” napapalatak sa saad ni Rueben.
"Of course!" he c****d his head. Patay malisya niyang itinuon ang atensiyon sa dokumentong hawak niya.
Sa totoo lang wala siyang ganoong matandaan sa kabuoan ng conference. Mula nang mag-umpisa hanggang sa natapos ito ay nakatuon lang ang atensiyon niya sa mukha at gestures ng dalaga. He likes the way her eyes glimmer with pride habang nagsasalita ito sa harap at ipinapaliwanag ang proposal.
He hardly contained himself whenever she presses her lips while listening to every question that is being asked. He feels like being caressed with every move of her hands in the air when she's trying to point something out. With every beaming smile she lets out his heart skips a beat like a high schooler. It's almost like he went back to puberty.
He never felt how true love really is pero kung ito man ito. Taliwas ito sa mga naririnig niya. He never felt so content just by looking at someone. His curiosity about her is now becoming an obsession.
But, the thing is he doesn’t know how to express how he feels without being too bold because he’s afraid that he might drive her away. Mukhang kailangan niya ng dibdibang love session kay Rueben.
To be continued....