Chapter 29
My parents locked me in my room for two days. Inaabot lang ni Papa ang pagkain ko. Wala akong ibang ginawa kundi umiyak nang umiyak.
Kinuha nila ang laptop ko pati na rin ang luma kong phone. I can't contact Zach. My parents are very angry. Dalawang araw na akong hindi pumapasok sa school.
"Fix yourself, mag-aaral ka ngayon," biglang sabi ni Papa kaya napaawang ang mga labi ko.
"P-po?"
"Hurry up, you're gonna be late. Ihahatid kita," malamig na sabi niya saka muling sinara ang pinto ng kwarto ko.
Saglit akong napa-tulala sa pintong sarado. Pero hindi nagtagal ay kumilos na rin ako para mag-ayos ng sarili. I stared at my face in the mirror. Nangingitim ang ibaba ng mga mata ko dahil hindi ako nakakatulog sa sobrang iyak. Namumula rin ang mga mata ko at halatang matamlay.
