“He's insane—no, he's a f*****g psychopath. A psychopath!” Sylvienne hissed, hands trembling as she gripped the steering wheel and slammed her foot on the gas. Sukang-suka pa rin siya dahil sa nasaksihan kanina at mabahong amoy. The stench of burning flesh still clung to her like a curse, thick in her nose, like it had seeped into her skin. She could taste it. God, she could taste it. Nakakadiri! Nakakasuka! Talaga bang kailangan pa nitong ipakita sa kaniya na kaya nitong magluto ng tao? Damn it. It was beyond disturbing. Okay pa sa kaniya 'yong pagpatay nito sa loob ng casino. Pero ’yong pagluto? God—eww. Hindi niya kaya, dahil parang bumabaliktad nang paulit-ulit ang sikmura niya dahil sa amoy. “No, hinding-hindi ako magpapahuli sa 'yo,” she whispered in a panic, glancing at the rear

