CHAPTER6

3700 Words
I'm so sleepy habang nag d-drive patungong FGH building, who wouldn't? Gracey woke me up at 4:30am in the morning, 8:00am pa ang in namin but she is too thrilled at ginulo ako ng ginulo so the result? Bangag ako ngayon. Gracey is sleeping, buti pa sya! Huminto muna ako sa isang coffee shop para bumili ng coffee, panlaban sa antok. This girl is really crazy specially if something is new or make her excited dahil pati ako idinadamay nya. If she's close in our neighbors for sure pati sila binulabog na ng babaeng ito. Pagkarating namin sa building ginising ko muna si Grace at inubos ang coffee at nag retouch muna bago lumabas ng kotse, pretending that I have a good sleep and I am ready today to whatever work that is waiting for me inside. I hope my boss is not strick or perfectionist dahil hindi talaga kami magkakasundo, minsan naiirita pa naman ako if someone is dominating at me or telling me what to do while I'm working cause ma d-distract lang ako or hindi sya palautos dahil baka masigawan ko lang sya dahil may ginagawa pa ako tapos utos pa sya ng utos. Nang nakapasok na sa building, I am all smile pati na rin si Grace na parang nangangampanya dahil kakawayan, magpapakilala o e s-shake hand pa nya kaya napipilitan na rin akong gawin ang ginawa nya, nakakahiya kaya na she's being polite while me standing beside her, nanahimik lang. Ang rude ko kapag ganon, kibago-bago ko lang tapos ganito na ang attitude ko. Nang nasa HR department na kami agad kaming nagpaalam sa isa't isa na parang ilang taon kaming hindi magkikita, I rolled my eyes mentally cause magkikita pa rin naman kami mamaya. "Blaire! Sabay tayong mag launch huh? Baka apihin ako ng mga kasama ko dahil dukha lang ako tapos ang lakas ng loob kung mag trabaho sa isang malaking kompanya" Halos maiiyak nyang sabi. I laugh at binigyan na lang sya ng 5,000. "Ayan para hindi ka na mag-alala baka mauna kayong mag launch tapos mamaya pa ako o di kaya may meeting sa labas at doon na lang kami kakain, if ever lang kaya keep it" nakangiti kong sabi pero ang gaga five hundred lang ang kinuha at isinauli ang iba sa akin. "Gustuhin ko mang kunin yan lahat pero ayaw ko. Pang kain lang naman at snack kaya okay na to kahit nga one hundred lang, okay na sa akin" she said shyly at nilahad ang pera sa akin. I sigh heavily. Nakanguso ko yong kinuha and put it back at may shoulder bag. Hindi ko na sya pinilit, I know if I still insist? She will find away para mabalik sa akin ang perang to. "Alright, I will go na, I didn't know what to do pa so see you later" I said happily. "Ay tanga! Oo nga pala, sungit pa naman ng matandang yon, so bye bye Blaire, wag pagurin ang sarili mo, wag matutulog, patience-" "Yeah, yeah, You starting to sounds like mom so chupi! I'm going to CEO's office na. And please wag makulit at wag madaling uminit ang ulo" paalala ko but she just make face at me. I rolled my eyes and wave my hands. Pumasok naman ako ng elevator at pinindot ang 35th floor. Inaayos ayos ko pa ang mga damit ko as if hindi pa maayos. I even check my face at the mirror. Buti na lang talaga natakpan ng make up ang eye bags ko. This is Gracey's fault e! Dalawang araw na akong maagang nagising. Hindi pa naman ako maagang natutulog dahil na nonood na ako ng korean drama, I didn't know na ma a-addict ako doon, ang p-pogi kasi ng leading man at nakakilig. Pagkarating ko sa tamang floor parang narinig ko ang mga crekits dahil ang tahimik ng lugar at parang ang intense rin ng atmosphere rito. Pagkalabas mo kasi ng elevator ay ang mismong office na talaga ang bubungad sayo. Nakita ko naman ang isang maliit na disk na syang malapit sa elevator so I guess this is my table kaya lumapit na ako roon. Nilagay ko lang ang bag ko at napakagat ng labi cause honestly, I didn't know what to do cause hello? Hindi ako na orient kung anong gagawin. Ang disk ko ay naglalaman ng isang laptop, a printer at napakaraming folder, may lalagyan din ng pen, but I have my own pen cause I don't like using other pen dahil kapag hindi manipis ang sulat ay mawawalan ako ng ganang magsulat. Dahil hindi ko pa alam ang gagawin, ay dumukdok na lang ako sa disk, I don't want to touch anything here muna baka may masira ako o bawal pala ganyan at ganito, hihintayin ko na lang siguro ang boss so I would asked him or her. Sana lang talaga hindi masungit and he will understand me dahil bago lang ako dito. I woke up because of the gentle stroke in my hair para akong hinihili. I move and make myself comfortable at the disk but at the time past by nang nag sink in sa akin ang lahat, kung nasan ako ngayon ay bigla na lang akong napatayo. "Sorry sir I sleep is just that-" natigil ako nang nakitang si Dazer ang nasa harap ko, he's smiling gently while his both hand is inside his pocket. "Dazer?" Taka kong tanong. Am I dreaming or what? Why on earth is he here? "It's me. You should sleep on the coach so you can sleep properly" he advice. I looked at him intently like I am solving a code that I won't decipher. "Why are you here?" I said while frowing. He's lips rose up. Tinuro naman nya ang name plate sa CEO's disk. Napako naman ako sa kinatatayuan ko when I read the name on it. Engr. Dazer Bryan Villanueva I gasps at hindi makapaniwalang tinignan sya. I blink multiple times parang hindi ko matanggap na ganito pala ang estado nya sa buhay then dahil sa kagagahan ko nadumihan ko name nya at! Kaya pala madaling nawala ang video cause he's f*****g earning a lot! Baka piso lang sa kanya ang pagbabayad para ma delete yong video or he has a team that will taker on that one. "B-but bakit ka nag enroll sa dati kong school?" Lito kong sabi. He smirked. "Where's my kiss? The last time we saw each other you kiss me on my cheek-" "It's called beso wag kang feeling" putol ko sa kanya. He chuckled. "Where's my beso then?" He said. And here we go again, sinunod na naman sya! I wanted to slap myself for doing what he just said kaya nong malapit na bibig ko sa pisngi nya I stop and glared at him. "In your dreams" bulong ko. Lalayo na sana ako ng hinapit nya ako sa bawang and make my body lean in his tone body. I looked away and try so hard na lumayo sa kanya pero mas lalo nya lang akong hinapit. "First you want to do, is give me a kiss or beso whatever you call it if I enter in this office" he said huskily and look every corner on my face. "Second, Call at the cafeteria for my coffee but you can tell them what you want too" he said and nilapit ang mukha sa akin. Pilit ko namang nilayo ang mukha ko. He smile gently. "Third, open the laptop and check the emails on it and make a soft copy, put it on white folder and give it to me" our nose touch at ramdam ko na rin ang hininga nya sa bibig ko kaya nanigas ako sa aking kinatatayuan. "Fourth, since your just here every weekend, my secretary leave a schedule there. Tell me a head of time so that we can prepare" napapikit naman ako ng mariin ng sinadya nyang magsalita malapit sa bibig ko, while his talking, I felt his lips touch mine. Wala akong nagawa dahil kinakabahan ako and he's holding me tightly but he's gentle pa rin. "Fifth, don't allow someone to enter here, say to them using phone that they should wait at the 25th floor and we will come there" he said while looking at my lips now. I am starting to make my gate open because of what he did. "Sixth, do whatever I said" he said and kiss my cheek bago ako pinakawalan. Tinalikuran nya naman ako at pumunta sa pwesto nya. Hinawakan ko naman ang dibdib ko while glaring at him What the he'll he did to me? Dahan dahan naman akong umupo but still I did not do anything, nakatulala lang ako at habang lumalim ang isip nasagot ang ilang mga katanungan ko sa utak. "Your really are the CEO here, Dazer?"I asked. Napatingin naman sya sa akin. His coat is in his chair na. "Yeah" he said gently. Napaayos naman ako ng upo. "So that's why ma'am Sheena did not interview us? and just tour us here na parang bibilhin namin, and FYI napagod kami ni Gracey dahil doon" I almost slap myself dahil nag reklamo pa talaga ako. Ang kapal lang ng face ko. Tumikhim naman ako at kinamot ang ulo, hindi alam kung anong unang gagawin parang walang pumasok sa utak ko sa lahat ng sinabi ni Dazer ang alam ko lang hanggang 6th yon pero ang tumatak lang sa akin yong number one. The hell! "Ugh, You still want c-coffe?" Awkward kong sabi at pinaglalaruan ang kamay ko sa ilalim ng mesa. I couldn't look at him cause I felt like I will going to die if I will. "Nah, I'm good but if you want you can still order" rinig kong sabi nya. I shook my head and sigh heavily. Binuksan ko na lang ang laptop ang check an email. Tapos nilagay ko sa blank paper sa Microsoft at ginaya ang format na nakalagay rito sa mga files na naka saved. Halos dalawang oras akong naging busy roon. Pinagbubuksan ko rin ang mga folder at nakita yong schedule na sinasabi ni Dazer. My eyes widen nang my meeting pala sya ngayon 10:30am. I am biting my lips habang tinitignan ang relo ko, naka hinga naman ako ng maluwag ng mag t-ten pah. "Ugh, excuse me, you have a meeting on 10:30am with Mr Chan in their building Dazer...I mean sir" napapikit naman ako sa sinabi ko dahil for whosoever sake! Boss ko sya dito tapos tinawag tawag ko sya ng first name nya. Ang kapal ko talaga! Kung hindi lang ako nag enjoy sa ginagawa ko ngayon hindi na ako papasok bukas at magagala na lang. "Okay, call the my driver, you have a contacts there, tell him to ready the car, 30 minutes from now. You should ready too, and bring this tablets on you, it will help you" he said while his eyes fixed in his laptop. I bite my lips habang tumatayo para makuha ang tablet. Parang hindi ako huminga habang papalapit ako sa table nya. This is the only thing that made me want to resign on this work. I might die because of his presence Dali-dali kong kinuha ang tablet at bumalik sa disk ko. I pursed my lips and open it, naliwanagan naman ako kung ano ang purpose nito, I watched korean drama so this tablet is use for taking down notes para walang makalimutan, hindi pa naman maasahan ang utak ko pagdating sa memorization, mahina ako dyan actually, mahina naman talaga ako sa lahat, where I am good at? Sa pagtulog, pagkain at shopping. Tinawagan ko naman ang driver kuno nya and tell him like what Dazer wants me to tell puro opo ma'am lang naman ang narinig ko sa kabilang linya kaya agad kung pinatay ang tawag at nag prepare na lang. I am nervous huh? even though makikinig lang naman ako roon at mag t-take down note but duh! This is my first time to attend that kind of meeting. Habang naghihitay mag 10:30 I print out the Gmails, gumawa na rin ako ng schedule nya para bukas but I didn't print it yet, aaprobahan pa nya yon kung a-attend ba sya o hindi. I even check his schedule today. Mamayang 4:00 may meeting na naman sya kay Ms. Crystal sa isang restaurant and 6:00pm kay Mr. Han sa Makati. Napasimangot ako dahil anong oras ako makakauwi!? At dahil wala na akong trabaho, out of curiosity kung sino si Ms. Crystal, I stalk her on f*******:. I frowned when I saw her picture, she's on a bikini, she's beautiful too, swak sa type ni Dazer. Nag scroll naman ako sa kanyang wall. May lalo lang napakunot ang noo ko ng may picture pa silang dalawa ni Dazer. Nawalan naman ng emosyon ang mukha ko. See? His really a playboy! Nataranta naman ako ng nakitang tumayo si Dazer at sinuot ang coat kaya dali dali ko yong ni log out at nilagay sa sa sss kunwaring nag t-trabaho kahit tapos ko na trabaho ko but I felt and know that I am not in the mood really right now because of what I've seen. May pa I will not come this far if I am not serious pa syang nalalaman! mukha nya! Hindi talaga ka tiwa-tiwala! He stop infront of my disk. Tahimik naman akong tumayo at kinuha ang bag at tablet. Kung kanina parang hindi ko maintidihan ang sarili ko cause of the reason that his there near me gawking like I am his food and ready to eat me anytime but right now I want to have a super power and kill him on the spot! "Why are you so silent?" He asked nang nakapasok na kami sa elevator at dahil alipin nya ako ngayon, pinindot ko ang number one since aalis kami, I don't know this building, I am still new here kaya one, aalis kami e. "I really am silent" I said. Yes! I am silent specially when I am mad so don't you dare to make a fight of me, I probably transform into a lion and eat you whole! "Actually your not" he said. I mentally make face dahil ano naman kung silent ako? Gusto nya magsisigaw ako dito until my voice gone? Hay nako! Ipagbuhol ko sila ni Gracey eh! Ang hirap espellingin! " Anyway, You have a meeting on Ms Crystal on 4:00pm and Mr. Han on 6:00 pm" nasabi ko na lang para matigil sya sa silent thing na yan! Nakakainis eh! Paano ko malilimutan kung palagi nyang sinasabi ang mga bagay na makapagpaalala sa akin na playboy sya. Eh ano naman? Wala naman akong paki! Tumahimik naman sya and look at me intently hanggang nakapasok na kami sa kotse at bumabyahe patungo sa kanyang meeting. Hindi ko na lang pinansin baka lalo lang akong mainis sa kanya at masabi ko na lang bigla kung bakit ako nagkakaganito. I don't even understand why I am so pissed right now? E ano naman kung magkasama sila nong Crystal at magkakasama naman sila mamaya. I don't care, the hell I care, that's their life, labas ako dyan wala ako paki dyan. Hmpt! Nakarating na kami lahat lahat, Nag meeting na at kahit nakatayo lang ako ay wala pa rin ako sa mood. Nag n-notes lang ako ng mga schedule. Wala akong naintidihan sa mga pinagsasabi nila, can they even speak on a lemans term hindi yang ganyan! Parang naka morse code at kailangan pa ng critical thinking to understand it. Paano ko naman maiintindihan? I am a business student not engineering to know kung anong kababalaghan ang pinagsasabi nila but what I am sure is maganda sa business ang ginawa nila. Saktong 3:00pm natapos ang meeting nila at dahil wala ako sa mood para akong buang sa gilid ni Dazer na nakasimangot, hindi man lang ngumingiti sa mga co-engineer nya. E ano naman? Hindi naman ako ang may ari ng companya and I don't want to impress them baka ma impress sila sa akin at mahulog. Char. "Are you interested to be model iha?" Mabigla naman ako ng binalingan ako ng lalaki pagkatapos makipagkamay kay Dazer, I think he's in he's forty. Napaisip naman ako sa sinabi nya but masyado akong paranoid baka maungkat na naman yong scandal na ginawa ko at malaman pa ni mommy. "No po" nahihiya kong sabi. Dazer look at me actually his glaring at me. "Oh, I thought you are, you're very beautiful but anyway if you will change your mind here's my calling card, contact me if you are thinking about being a model" nakangiti nyang sabi at nilahad ang calling card nya. I awkwardly smile and get his calling card. "I will po. Thank you sir" I said politely. He chuckled. I glance at Dazer na para na akong papatayin sa sama ng tingin. What did I do? "I am Jerome Hermosa, you can call me Jerome or whatever you like it and you are...?" He said and offer his hand. Nag-aalalangan naman akong abutin yon but to be respectful ay aabutin ko na sana but Dazer held my waist. "She's mine bruh!" May diing sabi ni Dazer. Napatingin tuloy ako sa kanya at pinanlakihan sya ng mata. Mine your face! Nagtatarabaho lang ako sayo but I'm not yours! Gusto kong sabihin pero ayaw kung ipahiya ang sarili ko rito . "Right! I'm just offering her a job that really suits her but nice choice huh? Your standard is back on tract, finally" mangha nyang sabi. Patago ko namang kinurot si Dazer dahil parang nabaliw ang lalaking to! Kung anu-ano nalang sinabi! Nga naman hindi pa nakapag launch kaya siguro nabubuang na. "Whatever dude! Just don't hit her or else" Banta nya. Gusto ko na lang lumubog sa kinatatayuan ko dahil sa mga pinagsasabi nya. Humalakhak naman si Jerome and look at me pabalik kay Dazer. "Aww!she's shy. If you hurt her dude, expect me to make her-" Hindi natapos ni Jerome ang sinasabi nya nang bigla na lang naglakad si Dazer hatak hatak ako. Madilim rin ang mukha nya na parang manununtok na any moment. I smirked cause I love seeing him this pissed, nakaganti na rin ako. I guess the karma has been strike. And I think the best lesson to the person who has just learned from their mistake is... the karma is real I giggle at tinignan ang calling card ni Jerome. Namangha pa ako sa design and color nito. Kapag nakauwi na ako sa condo. I will make a calling card too, mas maganda pa rito. Nagulat naman ako ng biglang may humablot sa calling card, agad ko namang inagaw yon kasi gagawin ko yong example para makagawa ako ng calling card later. "Are you interested with him? That's why you can't take off your eyes in his calling card?" He dangerously said at humakbang papalapit sa akin. Humkbang naman ako paatras hanggang naramdaman ko ang wall sa likod ko. "W-what are you talking about? Hindi no! its j-just-" Para namang nabura lahat ng knowledge, wisdom and understanding ko when he pressed his body on me and it bring shiver down my spine. I gulped. "You look interested" he said huskily. Halos nag malfunction ang lahat ng systema ko specially when I smell his manly perfume, I felt his body and his so near me. "I-I-I-" hindi ko matapos ang sinabi ko when I felt his lips unto mine. I froze at nanlaki ang mata sa ginawa nya, abot-abot ang paghuhumirintado sa puso ko when he started to move his lips and taste every corner on my lips. Para naman akong tuod sa ginawa nya at unti-unti ng nalasing sa kanyang mga halik. I wanted to pushed him but what the hell! I found myself kissing back at him and my hands in his chest. I f*****g doomed! His about to lower his kissed unto my neck when the elevator open. Nanlaki naman ang mata ko at agad syang tinulak at pumasok sa elevator. Mas namula pa ako ng nakitang may mga taong nakaupo sa waiting area but they didn't mind us but the thing is...nakakahiya. Halos maiyak ako, specially nakita ko ang smirked sa labi ni Dazer at sumunod sa akin papasok sa elevator. His lips is so red like someone kiss it tenderly. Nakuyom ko naman ang kamay ko cause I know ako may gawa nyan! "You want me to wipe your lips or you do it by your self?" He whisper at me huskily agad naman ako lumayo sa kanya at ganon na lang ang panlalaki ng mata ko nang nakitang lagpas lagpas na ang lipstick ko sa bibig! Damn! Sana yong mat lipstick ko ang ginamit ko!...oh s**t! "What did you do?" Inis kong sabi nang nakita ang reflection ko sa salamin dito sa elevator. Dali-dali akong kumuha ng wipes at inis na pinunasan ang labi ko. What I don't like it the most! Yong masisira ang make up ko! Nakakainis talaga! "I'm sorry okay?" Natatawa nyang sabi. Nilingon ko naman sya and glared at him at binato sa kanya ang isang pack ng wipes dahil nakita kong may lipstick ang bibig nya. He laughed on what I did. "You demonic peace of s**t! You ruin my lipstick!" Galit kong sabi. He laugh so loud and put the wipes back on my back kaya sinabunutan ko sya sa buhok. "Ang pangit mo! I did my lipstick for almost thirty minutes then you ruin it just a second! you demon!" Inis na inis ko talagang sabi habang sinasabunutan sya. He laughed habang hinuhuli ang kamay ko para matigil ang pagsasabunot sa kanya. He laughed so loud hanggang sa maka labas kami ng elevator nagtaka naman ang mga tao sa kanya! Para syang baliw kaya patago ko syang sinapak dahil hindi sya matigil tigil. Nakakainis talaga! "I thought you will get mad at me cause I kiss you but you get mad at me cause I ruin your lipstick, I didn't expect that" tawang tawa nyang sabi. Umirap naman ako sa kanya at nagdadabog naglakad patungong kotse! Sa front sit ako umupo, baka e hulog ko lang yong demoho na yon. Nakakainis! Ano bang nakakatawa? Bakit ba yon natatawa? Buang talaga! ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD