Sebastian’s Cruelty

KABANATA 6

OMERTA

Napabuga ako ng malalim na buntong hininga. Hindi na ako nag-abala pang kulitin muli si Jessica upang umani ng impormasyong kakailanganin ko. Sapat na muna sa ngayon ang nalaman ko. 

I am not safe with Sebastian. Darating at darating ang araw na malalaman nya ang katotohanang hindi ako ang babaeng may marka. Ngunit bago mangyari iyon ay sisiguraduhin kong tuluyan na akong makakalayo sa galamay at anino nito. 

Hindi na ako umaasa papalayain pa kung sakali mang malaman niya ang tungkol sa katauhan ko. Bukas sa isipan ko na ang kamatayan ang tanging yayakap sakin kapag dumating ang araw na iyon. 

Halos mapalundag ako ng maramdaman ang paggapang ng kung ano sa aking tiyan. Nakita ko ang mga bisig ni Sebastian na nakapulupot sakin. Napahinga ako ng malalim dahil sa kaba.

"What's with the heavy breathing, Christina?" He held my arm, i felt myself being whipped around to face him—our eyes locked.

"H-hindi ko napansin ang pagpasok mo kaya nagulat ako." I tried to sound calm. Dahan-dahan itong tumango at inilapit ang kanyang mukha sa aking leeg. Nakita ko sa gilid si Jessica na kaagad nag-iwas ng tingin. 

"You are in deep thoughs kaya hindi mo napansin ang pagpasok ko. Pwede ko bang malaman ang tumatakbo sa utak mo, Christina? Ayaw kong nawawalan ka ng atensyon pagdating sakin. I demand your full attention." He said while kissing my neck. Napapikit ako habang dinadama ang kiliting hatid ng mga halik nito. Kinuha niya ang mga kamay ko at dinala sa kanyang batok.

"It's time for you to leave, Jess. I don't need you here and do lock the door." He said without leaving my gaze.

"Yes master," walang angal na sagot ni Jessica at kaagad na umalis. 

Tulad ng utos ni Sebastian ay inilock nga nito ang pinto. Unti-unting humigpit ang mga yakap niya  at bumibilis narin ang mga halik nito sa leeg ko pababa sa collar bone. Hindi ko mapigilan ang pag-ungol ng sapuin niya ang puwetan ko at kinarga. Kaagad kong pinulupot ang aking mga paa sa kanyang bewang habang ang aking mga kamay naman ay nakasuporta sa leeg niya.

Dinala nya ako sa banyo at inilapag sa tile floor. Pinuno nya ng tubig ang malaking bathtub at nilagyan ng liquid soap. Alam ko na ang patutunguhan niti ngunit kailangan kong humanap ng rason para makatakas.

Mula sa batok ay hinubad niya ang suot na pang-itaas,  isinunod ang pang-ibaba at ang panloob. Wala itong itinira maski isang saplot. He was now in his birth suit and I can saw his round buttocks. 

Huli na ng matabunan ko ang aking paningin sapagkat nahagip na ng aking mata ang kahabaan nitong bagama't tulog ay sadyang malaki talaga.

He chuckled softly—sending chills down my spine.

"I like it when you are acting so innocent, Christina. But I want you to be more responsive this time." Nauna ito sa bathtub. Humiga sya doon na nakaangat ang ulo, nakaparte ang mga paa at natatabunan ng bula ang kahubadan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kaya nanatili lamang akong nakatayo habang nagsasalin sya ng inumin sa dalawang wine glass.

"Strip, sweetheart. Join me here. I want to feel you, come here." He sensually said while extending his arms. Umatras ako ng isang hakbang at tiningnan ito ng masama. No way I'm gonna strip and flaunt my naked body in his hungry yet handsome eyes.

"I cant do that, Sebastian. Hindi ko pa nagagawang maghubad sa harap ng kung sino man." Imporma ko, lowering my eyelids to avoid his lustrous eyes. He took a sip of his whisky, held his head high then licked his lower lip before bitting it.

"I'm happy to hear that. Your body is strictly for my satisfaction only. No one will have an access to your body but me. Now, strip and join me here. " 

"Sebastian—" 

"Gusto mo bang ako nalang ang maghubad ng mga damit mo, Christina? Just ask me, I'm more than willing to do the honor." He cut in.

Napabuntong hininga ako at napilitang sumunod sa utos niya. Unti-unti kong hinubad ang aking pang-itaas. Sinundan ng mata nito ang mga kamay ko sa paghuhubad ng aking damit. Isinunod ko ang aking pang-ibaba. Tanging ang aking mga panloob na damit lamang ang natirang saplot sa aking katawan. Sinigurado kong nakaharap ako sa kanya para hindi nito makita ang likuran kong walang marka. 

"I'm waiting, Christina." He said impatiently. Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi. Inabot ko ang hook ng aking bra at hinubad ito. Isinunod ko na din ang aking pang-ibaba. Hinayaan kong busugin ni Sebastian ang kanyang mga mata sa aking katawan. Nakita na nya ang lahat sakin kaya wala na akong dapat pang itago sa kanya.

 "Now, come here." utos niya na kaagad ko namang sinunod. Dinaluhan ko sya sa malaking bathtub. Magkaharap kami, nasa magkabilang gilid ko ang kanyang mga binti. Ibinigay nya ang isang baso sakin. Ininom ko ito habang hindi inaalis ang tingin sa kanya.

"You are so beautiful, Christina. I'm glad that you're mine." Seryosong saad nya. Naiintimida ako sa klase ng kanyang tingin. Sa kabila ng mga bulang tumatakip sa kahubadan ko ay tila ba lumulusong sa ilalim ang kanyang paningin, na kahit na natatabingan ang katawan ko'y parang hubo't hubad parin ako sa mga mata nito.

"Ano nga pala ang importanteng sinabi ni Jessica kanina? H-hindi naman sa nakikialam ako pero naku'curios lang." Hilaw akong ngumiti. Tinunga ko ang laman ng aking hawak na baso. Sinalinan muna ako nito ng wine bago sinagot ang aking naging tanong.

"It's nothing, sweetheart. Mga gawain lang tungkol sa mga taong ipapadala sa sentro. It's not that important." He said, avoiding deep talks. Pilit akong ngumiti. Hinawakan niya ako sa braso at hinigit palapit sa kanya. Patalikod akong sumandal sa malapad nitong dibdib. Nakatukod ang baba niya sa ulo ko habang pinaglalaruan naman ng kamay nito ang aking mga daliri ko. 

"You don't trust me, Sebastian? You don't love me enough to trust me. Palaging hindi pwede. Palaging bitin ako sa mga impormasyon." Bago ko pa masaway ang aking sarili ay lumabas na iyon sa aking bibig na tila ba may sarili itong utak. Kagat ko ang aking dila habang hinihintay ang magiging sagot nya.

"I told you not to mingle with my work Christina. Now that you doubted my love for you then I'll tell you some of our rules—" inangat ko ang aking paningin sa kanya. Hinihintay ang mga susunod nitong sasabihin."—Lahat ng mga kasapi sa organisasyon ay dumadaan sa omerta. It's the number one rule in this business." Sa pagbanggit nito sa salitang omerta ay muling bumalik sa isipan ko iyong nangyari sa basement.

 "Ano ang ibig sabihin ng omerta?" 

"It's a code of silence. That is when you swear not to tell anyone especially the police about the activity that goes on in this business. Lahat ng makikita at maririnig mo ay mananatili lamang dito sa loob at hindi pwdeng ipagsabi sa labas. That's the omerta." pagpapaliwanag niya. Dahan-dahan akong tumango at muling inihilig ang ulo sa malapad nitong dibdib.

"Papaano kapag dumaan rin ako sa omerta, Sebastian? Hahayaan mo na ba akong makialam at hindi iyong nakakulong lang dito sa iyong silid? Makakasali na rin ba ako sa mga usapan nyo kagaya ni Jessica?" tanong ko sa kanya. Kapag tuluyan na akong nakapasok sa organisasyon ay magiging madali na lamang saakin ang paglikom ng mga impormasyong makakatulong sakin.

"Of course. Kapag dumaan ka na sa omerta ay maaari ka ng sumali sa mga meeting na mangyayari every afternoon." Muli akong humarap sa kanya at itinukod ang aking kamay sa kanyang dibdib. Isang ungol ang lumabas sa kanyang bibig kaya napakunot noo ako. Binalewala ko na lamang iyon.

"I will do the omerta." Saad kong puno ng kasiguraduhan. Yes. This is the first step. Ang sumali sa organisasyon. I want them to trust me nang sa ganon ay maisagawa ko na ang mga plano ko.

"Hindi pupwede sa iyo ang omerta, Christina." His voice was low and deep.

Nanlumo ako sa narinig. Bahagya akong lumayo sa kanya. Umungol ito bilang pagtutol kaya muli akong napabalik sa mga bisig nya, takot na magkamali.

"Bakit hindi pwede?"

"Hindi mo kakayanin ang omerta, Christina. It's too painful for you. Hindi ko hahayaang dumapo sa balat mo ang mga latigo. Please don't insist." 

Nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang bibig.

"Nilalatigo nyo?!"

"Oo. Kapag nabuhay ka pagkatapos ng limampong latigo ay makakasama ka na sa organisasyon. Kapag naman hindi mo nakayanan ay sa ilalim ng lupa ang bagsak mo." Nanindig ang mga balahibo ko sa narinig. That is indeed painful. 

"Kung ganon ay nakayanan ni Jessica ang limampong latigo?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango sya kaya napalunok ako. 

Nahulog ako sa isang malalim na pag-iisip. Hindi nga talaga ganun kadali ang makapasok sa organisasyon nila. It's a death to death situation. Kapag hindi mo nakayanan ang mga hagupit ng latigo ay kamatayan ang naghihintay sayo. Kapag naman nakasali ka sa organisasyon ay para naring isinangla mo ang iyong kaluluwa sa kamatayan.

"But I can give you an option, Christina. Ako ang nagsasagawa sa omerta. Kaya nasa akin ang desisyon."

 "And what do you mean by that?" nagtataka kong tanong. Nabubuhayan ng loob.

"Pupwde kong ibahin ang omerta para saiyo. That's if you really did want to enter in my world, Christina."

"Gusto kong sumali sa organisasyon, Sebastian." I said with finality.  Hinaplos ko ang kanyang dibdib at ngumiti. Hinalikan ko siya sa leeg, he tilted his head to give me more access to it. He licked his lips and slightly bit it. Humigpit ang kanyang pagkakayakap sa akin. Napatigil ako sa ginagawa ng maramdamang humaplos ang kanya sa ibabang bahagi ng aking likod.

"I can feel that, Sebastian." gulat na saad ko. I can feel his glory on my skin. Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi. 

"Iyan ang ibig kong sabihin, Christina. Lalatiguhin kita sa pamamagitan niyan. That's your omerta." He said, his voice almost cracked of sensuality.

---mimi