chapter one
panibangong araw na Naman naradaman ko Ang pagkalam ng aking sikmura kahapon pa ko huling kumain niligpit ko na Ang kartong tinulugan tinupi ko to at itinali sa likod Ng aking bag andito lahat sa bag na to Ang panunahing pangangailangan ko.
Naalala ko pa lahat Ng bilin ni Lola nung Buhay pa sya lagi Kong bitbitin Ang bag na to Lalo na sa Gabi kailangan Kong ilabas Ang kutsilyong nakatago Dito para hawakan buong magdag para kung sakali man na may taong gagawa sakin Ng Hindi maganda may pang laban aq
bata palang aq tinuruan na Ako ni Lola protektahan Ang sarili ko Sabi nya walang iBang gagawa nun kundi sarili ko lang dahil magsolo na ko..
sampung taon aq Ng Iwan nya aq di sya tunay na Lola pero masaya Ako kasi minahal at pinalaki nya Ako..
ngaun talong taon ko Ng pinoprotektahan Ang sarili ko itong langsangan Ang aking tahan at sarili ko Ang pamilya ko..
Jenna!
sigaw sakanya ni bornok
bakit? may nahingi ka bang pagkain kahapon pa Ako huling nakakain ehh.. reklamo nya Dito sabay bibibit Ng Kang bag
binigyan Ako ni aling Marta Ng tipanay eto oh hati Tayo!
sabay abot nito sakin Ng kalahati Ng Monay SI bornok
sawakas maiibsan na Rin ang pagkalam ng sikmura ko
tera na Jenna sa harap Tau Ng simbahan linggo ngaun marami tayong mahihingian dun.
Sabi pa nito
cge teraa na mainit na din masakit na Yung Isang paa ko eh.. nasira na kasi Ang kabaak Ng stinelas ko. wika ko Naman sa kanya.
hangbang nag lalakad ay naghahabulan at nagkukwentuhan kami ni bornok patawid na siya Ng unahan ko siya sa pagtawid kaya Hindi ko namalayan Ang pagdating Ng pulang sasakyan na siyang bumangga sakin sa sobrang bilis Ng pangyayari di ko na nalamayan Ang mga pangyayari natatandaan ko nalang Ang sigaw ni bornok
at bago pa pumikit Ang mata q Nakita ko Ang pinaka magandang mata nasilayan ko Isang asul at abuhing mata ....