Author's POV
Director: " okay cut, pack up! Good job guys." Pag kasabi ni direct agad naman bumalik sila Irene at Alaric sa kani- kanilang wardrobe.
P.A1 = "Miss Irene, bagay na bagay kayo ni Alaric." Kinikilig na saad ng P.A ni Irene. Hindi naman maitago ni Irene ang kilig, sa limang taong katrabaho niya si Alaric ay talaga namang di niya napigilang magkagusto rito.
Marami na nga ang nakakapansin sa closeness nila dahil minsan maraming staff ang nakakakita na magkasama sila.
Maraming beses rin silang na issue na may relasyon silang dalawa, They didn't deny nor say something. Kaya naman ang ibang nakakakita sakanila ay akala ay may relasyon silang dalawa. Tho Irene already fell in love with Alaric, but Alaric has no interest in Irene, he's just too approachable to his co-workers or his love team.
PA1: " bakit kasi ang tagal kang pormahan ni Alaric, Ms. Irene?." Muling tanong ng P.A.
"Maybe he's just waiting for the right time you know. Hindi naman lahat ng bagay minamadali, tho I'm still waiting for him to confess his feelings for me." Malawak ang ngiting ani ni Irene, halata parin ang kilig sa itsura nito.
PA: "sabagay tama po kayo Ms. Irene, I'm rooting for the both of you. Ako po ang number 1 supporter niyo." Napangiti naman si Irene sa narinig, she hopes that one daya Alaric will be with her someday.
On the other side..
Bogum:" She thought you liked her. Yun ang narinig ko kinikilig pa nga siya ng sabihin niya na baka naghahanap ka lang ng tyempo para mag confess sakanya." Natatawang saas ni Bogum ang manager ni Alaric.
Alaric: " in her dreams, My husband is more prettier than her." Nakangising saad ni Alaric, only Bogum know's his status about his marriage.
Bogum: " I agree, tho. What's the score between you two? Any progress?." Seryosong tanong ni Bogum kay Alaric.
Alaric:" wala parin, na bad shot pa ako nung kanina Napasobra ang biro ko." Walang emosyong saad ni Alaric kay Bogum. Hindi na lang siya sumagot pa baka kung ano pa ang masagot niya dito.
After ng taping, agad namang pumunta si Alaric sa Jeon's manufacture Corporation. Marami kasi itong naiwang kailangang pirmahan para sa mga Stock sales, sobrang dami ng businesses ni Alaric, sa iba't ibang parte ng mundo. How Rich he is? As in sobrang yaman. Kabi kabila pa ang mga company na nag kakandarapa para kunin siyang endorcer ng mga brand ng mga Clothing nila.
Tiniturn down lang ni Alaric lahat, dahil sa pagiging Artista palang ay sobrang hectic na ng schedule niya. Lalo pa ngayon na may asawa na siya.
After 3 hours natapos na si Alaric sa mga kailangan niyang pirmahan, kaya naman ay inabot na siya ng 10pm sa opisina. A
He closed his laptop and left the company.
Alaric's on the way to their house medyo traffic sa may edsa kaya mabagal ang daloy ng pag andar ng mga kotse. Habang traffic ay nakikinig siya ng music sakanyang disc player.
Sumasabay pa ito sa kumakanta habang naghihintay na umaandar ang mga sasakyan. Napukaw ang kanyang atenayon ng may kumatok sa may front door ng kanyang sasakyan. Isang batang lalaki na nagtitinda ng bulaklak. Ibinaba niya ang bintana at kinausap niya ang bata.
"Kuya bili na ho kayo pang kain lang po." Nakangiting saad ng bata.
"Mag kano ba yang tinda mo?" Malumanay na tanong ni Alaric sa kausap.
"350 pesos lang po kuya ang isang palumpon ng bulaklak." Halata sa itsura ng bata ang pagod at gutom na rin siguro kaya medyo mahina na ang boses magsalita.
" okay I'll get that one bouquet, here's 500 keep the change. Umuwi kana at gabi na." Nakangiting sabi ni Alaric medyo naawa siya sa sitwasyon ng bata kaya naman ay binili na niya ito.
He's looking at the flower he bought, naisip niya na ito nalang ang pambawi sa nasabi niya sa asawa kaninang umaga. He feel guilty of what happened early in the morning. Napadaan pa siya sa isang Bakery and he bought strawbery cake and strawberry shake para sa asawa.
Syempre alam niya ang mga paborito nito, sa tulong ni nanay Elma dahil nga alam niyang close ito sa kanyang asawa. Nanay Elma is his nanny since High School kaya naman kahit anong hilingin niya dito sinusunod agad siya.
After niyang bumili sa Bakery ay umuwi na ito ng Mansion...
Almost an hour ang byahe ni Alaric bago siya makarating sa Mansion. Tahimik ang buong bahay ng dumating siya. He's wondering kung nasaan ba ang kanyang asawa.
Alaric's POV
Andito na ako ngayon sa room ko kakatapos ko lang mag Shower, I'm going to my husband's room. Hindi kasi kami magkatabi matulog pero nasa tabi lang ng room ko ang kwarto niya.
Kinuha ko muna ang strawberry cake at Strawberry shake na binili ko para kay Celistene. I hope his not mad at me. I'm in front of his door. Nag aalangan akong kumatok baka kasi tulog na ito. I was about to knock on the door, but it suddenly opened. My husband appeared in front of me while his frowning.
"Ahhmp hi–i." Nauutal na bati ko rito, tinaasan lamang ako ng kilay nito.
Celistine: " what are you doing here? ." Tanong niya sakin ng seryoso.
"I wan–t to appologize about what happened earlier." Paghingi ko ng paumanhin sakanya. He just stared at me coldly.
"The damage has been done, we're both strangers to each other right? So stop acting like you care And get lost." Pagkasabi niya nun ay agad niyang binalibag ang pinto pasarado.
I felt pang on my chest, I know na nagkamali ako hindi ko alam na maapektuhan ako sa sinabi niya. I guess I deserve it. Iniwan ko nalang yung bulaklak na binili ko na may nakalagay na Sorry.
I really want to make it up to him. Muli akong bumalik sa kusina at ibalik nalang sa ref ang binili ko para sakanya. I left a note at sinabi ko na kumain siya pag nagutom.
Muli akong bumalik sa kwarto ko. After ko mag shower ay natulog na ako.
On the other side.....
Calistine's POV
I didn't mean what I said to him, hindi ko alam bakit bigla nalang lumabas sa bibig ko ang mga katagang iyon. I really want to talk to him, pero mukang malabo na dahil sa walang prenong bibig na ito.
Pain visible through his eyes, hindi ko naman sadya sana hindi niya minasama iyon.
Teka bakit ko ba siya inaalala?beside siya naman nagsimula diba? Pero putang ina nagugutom ako. Siguro naman wala na siya sa kusina.
Agad akomg tumayo para pumunta sa kusina. Pagbukas ko ng pinto ay bumungad kagad sa harapan ko ang isang palumpon ng red roses at may maliit na notes na nakasulat dito. Binasa ko ito.
Celistine
I'm really sorry for what I've done earlier, I didn't mean it. Please accept these flowers, as an apology. I'm really sorry, this is my number (0923*******) text me if you need something, I wan't to make it up to you.
Love,
Your husband Alaric.
Namula ang muka ko dahil sa sinabi niya. I didn't expect na may tinatagong kasweetan sa katawan ang isang ito. Parang lumambot bigla ang puso ko. Haisss I really want us to be okay. Kaya naman inilapag ko sa aking lamesa ang flowers at agad na bumaba sa kusina para kunin ang cake at shake na dala niya kan u na. Oo nakita ko yung hawak niya pero dahil tinarayan ko siya di tuloy ako nakakain.
Kumuha ako ng tray at dalawa platito, bago nagdala ng juice na para sakanya. Maybe he knows already ky favorite kaya ito ang mga dala niya kanina.
After I get the foods agad akong tumayo sa harap ng pintuan niya at kumatok. Nakailang katok rin ako bago bumakas ang pinto. He's already asleep base on his eyes halatang nagising ko ito.
"Ammp, let's e–aat?." Nauutal na tanong ko. Nagulat ata siya sa sinabi ko kaya naman mga ilan segundo siya bago naka sagot.
"Amm– can you wait for me in the sala I will just wear some clothes." Doon ko lang napansin na naka half naked pala itong, biglang uminit ang pakiramdam ko.
Damn those tattoos he has a full sleeve tattoo, and damn his bulge it's huge, like omg ano ba itong naiisip ko. Should I go back to sleep? Sabi niya sa sala diba? Agad akong bumaba at pumunta sa sala, hindi pa siguro siya handang papasukin ako sa kanyang kwarto and I respect that. Same goes to him, he never asks if he can go inside my room, we have our own privacy.
Pagkarating ko sa sala I opened the Tv and watch a variety show. Ilang minuto ang nakalipas ng dumating ito at umupo sa tapat ng kinauupuan ko.
"Ammmp." Hindi ko alam saan magsisimula. I was about to speak, pero naunahan niya ako.
Alaric :" I'm sorry, sa mga nasabi ko sayo kaninang umaga. it supposed to be a joke, but I offended you, I'm really sorry. it's been two months since we got married. You've been living here for a month now, and we didn't even have a chance to talk, then I treated you like that this morning. I'm really sorry, I wan't to make it up to you. I know our first encounter didn't start well, but please give me a chance to get to know you. can we be civil to each other. And I want to be your friend. If it's okay with you." Mahabang aniya kaya naman napatitig ako dito. I want to know him well, sino ba naman ako para hindi pumayag diba? He's my husband after all.
"Of course, beside your my husband after all. And I am sorry too for what I've said awhile ago. I didn't mean it too. Let's be friends." Ani ko at ngumiti ng malapag sakanya. He smiled back, he's so handsome those bunny teeth na mas lalong nakaka attract pag ngumiti siya.
Hoy mali yung iniisip niyo, hindi ako yan. Hahahahha I looked at him and his face is serious now.
" kain." Sabay abot ko sakanya ng slice cake na agad naman niyang tinanggap.
"I wan't to know more about you Celistine." Seryosong saad niya.
"Me too Alaric." Nagstart kaming mag kwentuhan about sa kanya kanya naming buhay. Nalaman ko na dalawa silang magkakapatid and he's the eldest, yung bunso niyang kapatid ay nag aaral pa rin ng college.
Nalaman ko na double board ang tinapos niya, isa acting at BSBA. Kaya naman pala sikat na actor at business man siya ngayon.
Nalaman ko rin na lahat ng bunisses nila ay siya na ang nag mamanage. Paano niya napag sasabay ang pag acting gayong malalaking kompanya ang hawak niya?
Marami pa kaming napag usapan and I admit, he's not bad after all. Mali lang ang unang encountered namin and I must say na mabait siya kung kikilalanin mung talaga. After we talked we bid goodbye and walk towards to our rooms.
Time skip........
Author's POV
After that night, Alaric and Celistine became close to each other. May mga times na lumalabas sila ng palihim habang si Alaric ay naka disguise dahil hindi siya pwedeng makilala at baka ikapahamak niya.
But that's not his concern, he's scared to those judge mental persons. Natatakot siya para sa asawa niya, lalo na sa loob ng limang buwan ay nahulog na siya dito.
Natatakot siya na baka pag may nakakita sakanila ay kung anong gawin nila sa asawa niya. Wala siyang pakialam kung malaman pa ng buong mundo na si Celistine ang asawa niya. Takot si Alaric na baka pag nalaman na lalaki ang asawa niya ay si Celistine mismo ang saktan nila. Wala siyang pakialam sa mga sasabihin ng tao about sakanya, ang ayaw niyang marumihan ang inosenteng pangalan ng kanyang asawa.
Lalo pa't hindi pa siya nakakaamin dito na gusto na niya ito. Sa loob ng limang buwan ay unti unti na niyang nakilala ito, lalo na kapag umuuwi siya sa gabi na pinapakain siya ng masasarap na luto nito.
Minsan ay nag papadala si Celistine ng mga lutong bahay na pag-kain para kay Alaric, pinapahatid niya sa family driver nila dahil hindi pa siya kilala na asawa ni Alaric. Palagi rin silang sabay kumain kapag maagang nakakauwi si Alaric galing taping or opisina.
Kapag may pagkakataon nag momovie marathon sila, halos yun ang mga naging routine nila sa limang buwan nilang pag sasama.
Nalaman ni Alaric na gusto ng asawa niya na magkaroon ito ng sariling Restaurant kaya naman ay hindi siya nagdalawang isip na magpagawa ng Tatlong branch muna para dito. Hindi niya pa nasasabi balak niyang sabihin kapag tinanong niya na ito kung pwede na ba maging official sila although they're married already. But he wants to tell how much Celistine means to him.
And about his Manager Bogum, he already know na okay na ang mag asawa at masaya siya para sa dalawa. Wag nga lang may eepal sa relasyon nila ay talaga namang siya ang unang mananakit dito.
On the other side.....
About naman sa side ni Celistine, hindi parin niya nasasabi sa mga friends niya na asawa niya si Alaric. Hindi pa siya ready, lalo pa ay hindi niya pa alam kung anong score nilang dalawa. Not all is certain , but one thing he know for sure. That he's already fell in love with his husband Alaric. Wala din siyang lakas ng loob umamin dahil takot siyang mareject, tho mag asawa na sila pero iba parin yung naipapadama nila yung totoong feelings nila sa isa't isa.
They're both waiting for the right time to confess their feelings to each other. And both are hoping that it went well. May tamang panahon para sakanila ang pag amin. Ika nga nila good thingd happens to those who wait. Baka kapag dumating na yung right time ay pwede na.
...end of Part 2......