Chapter 2. Freshman
1838 Words
Kahit na second period pa ang aking unang klase noong unang araw ng
pasukan ay maaga akong gumayak. Hindi naman naging mahirap ang
aming schedule sa banyo, tinamad ang dalawang matandang ka-boardmate
namin dahil sabi na din ni manang Monica ay ganoon daw talaga ang mga
iyon kapag unang linggo ng pasukan. Sabay kaming pumasok ni Erick,
parehas kaming sa SLU ngunit magkaiba ng kurso, BS Biology ang kurso
niya..
"parekoy, buti alam mo mga sakayan?" wika ni Erick papasok ng gate ng
eskwelahan.
"diba nga, sinamahan ako ni manang Monica kahapon, itinuro nya ang mga
sakayan at ikot ng mga jeep dito sa Bonifacio at Magsaysay" tugon ko
naman.
Naghiwalay kami ng aking bagong kaibigan, magkaiba ang building
nagusap nalang na magkita pagdating ng lunch break. Kaagad akong sa ikapitong palapag ng aming building. May elevator dito hindi gumagana, buti
na lang talaga at maaga akong pumasok ay hihituran ako sa pag-akyat dito.
Nang marating ko ang silid saan ang aking unang subject ay magaganap,
sumilip ako upang tignan kung may tao pa.
"hi, english 1A ba next class dito?" tanong ko sa isang babaeng naroon at
tila naghihintay din ng klase.
"ah oo, matagal pa naman" sagot niya at sabay yuko muli sa binabasang
libro.
Marami akong expectations sa bagong yugto ng aking buhay mula nang
ako'y natapos sa mataas na paaralan. Isa na dito ay ang makakilala ng
bagong mga kaibigan, okay, mga babae. Ang babaeng nakita ko sa aking unang klase ay hindi naman kagandahan, siguro ay dahil sa nakayuko siya
ay hindi ko gaanong natitigan. Isa na ring dahilan na hindi ko maappreciate ang kagandahan nila ay dahil sa halos lahat ng mga naka-jacket dahil sa lamig ng panahon sa syudad na ito.
Ilang sandali pa ay unti-unti nang napuno ang aming silid, maingay,
karamihan sa kanila ay magkakakilala na. Pinili ko nalang tumabi sa
dalagang nauna, siguro naman ay ayos lang dahil mukhang kaming dalawa
ay walang kakilala sa mga dumating. Ilang minuto pa ay dumating na din
ang aming guro..
"anak ng..." wika ko sa aking sarili.
Ang inaasahan ko kasi ay babae ang aming magiging tagapagturo sa subject
na iyon, ngunit sa kamalasan ay isang bakla pa. Nagpakilala ang bawat isa,
halos kalahati ng klase ay taga norte ang probinsya, ang one-fourth naman
ay taga dito mismo sa Baguio at ang natira ay kung saan-saan na at dito ako
nabibilang. Kahit na english ang subject ay halatang lamang ang mga
nakakapagsalita ng Ilokano. Mabilis na nagkasundo ang ilang mga
estudyante at ang aming baklang guro na si Mr. Parilla dahil Ilokano din
siya. Walang pormal na pag-aaral ang naganap, mga biruan lamang ang
nangibabaw sa loob ng silid, at sa kasamaang palad ay hindi ko
maintindihan dahil sa ibang dialect.
"tagalog ka?" wika ng dalagang naabutan ko kanina.
"ah oo e, ako nga pala si Bogart" sagot ko naman.
"hi, I'm Jona, nice to meet you" sagot naman niya.
Sa aking sarili ay parang isang milestone ang nangyari,
nakilala ko na ang aking unang kaibigan. Nagkaroon kami ng kwentuhan ni
Jona, taga Baguio din pala siya kaya't nakakaintindi at nagsasalita din ng
Ilokano. Shifter daw siya, kaya mula noon ay ate ang itinawag ko sa kanya
dahil sa isang taong lamang niya sa aking edad. Naging maayos naman ang
aming simulang pagkakaibigan, sa siyam na subject ko ay pito ang
magkaklase kami. Siya ang aking naging translator at tutor sa Ilokano
dialect.
"do you mind Jona, pwede ba sabay tayo kumain ng lunch?" matapang kong tanong sa dalaga.
"ah sorry Bogart, naghihintay kasi yung mga friends ko sa kabilang building
e" sagot ni Jona.
Medyo nalungkot ako sa sagot ni Jona, akala ko ay tuloy-tuloy na.
Ganunpaman, naalala kong may usapan nga pala kami ni Erick na sabay
kaming kakain. Tinanong ko nalang kay Jona kung saan masarap kumain
dahil doon na din kako kami kakain ng aking boardmate.
"madami dyan sa Bonifacio, or kung gusto mo di na lumabas ng campus
doon nalang sa Silang building, doon kami ng friends ko" sagot ni Jona.
Nagpaalam na din ang dalaga at naiwan ako sa pinagkasunduang lugar na
tagpuan namin ni Erick. Ilang saglit pa ay dumating din ang aking
boardmate at nagyayang kumain na ng tanghalian..
"o parekoy kumusta?" bati nito.
"tara dun sa canteen, masarap daw dun" sagot ko naman.
Pagpasok namin sa canteen ay punuan, tila rush hour ng kainan ng
tanghalian. Dito ko napagtanto na madami palang magagandang chicks sa
aming unibersidad. Ang Diego Silang building kasi ay ang tahanan ng mga
Commerce at Accounting students, na karamihan ay babae. Halos mabusog ang aming mata ni Erick sa mga nakita, taliwas sa aming building na halos puro barako, dito natagpuan namin ang iba't ibang porma ng babae. Kahit
na malamig ay may mga naka-sleeveless, above-knee na palda, plunging
neckline na damit, at iba pa. Ilang minuto din ang aming hinintay upang
makatagpo ng upuan at nagsimulang kumain.
"hi Erick..." bati sa aking boardmate ng isang grupo ng kababaihan.
"tang ina parekoy, first day palang dami mo nang chicks" biro ko naman sa
kanya.
"haha! hindi naman, konti lang kasi ang lalaki sa kurso namin pansin ko
lang" sagot naman ni Erick.
Habang kumakain ay natuon ang aking pansin ilang lamesa mula sa aming
kinalalagyan.
Mamula-mula ang pisngi at maputi ang braso na nakalabas sa sleeveless na
damit. Nagulat pa ako nang biglang tumingin sa akin ang dalagang naispatan ko at ngumiti. Doon ko na-realize na si Jona pala ang babaeng aking natitigan. Kasama niya ang mga kaibigan niyang mga babae, hindi ko
kasi napansin na inalis pala niya ang jacket na suot kanina. Doon ko naisip na kaya nga pala maganda ang kutis niya ay dahil taga Baguio siya talaga.
"ikaw din pala e! nakikipag-ngitian kana" biro naman ni Erick sa akin.
"ah hindi, classmate ko yung isa lang sa kanila, yung maputi" sagot ko
naman.
"pare jackpot ka dyan, ang laki ng s**o oh haha!" biro niyang muli.
Matapos kaming kumain ay muli kong sinilayan si Jona, muli siyang
ngumiti at ako naman ay natuwa at tila nagyabang pa sa aking kasama. Matagal pa naman ang susunod na klase namin at maging si Erick kaya't niyaya ko siyang lumabas muna upang bumili ng sigarilyo sa tindahan. Muli, nagmasid kami sa aming bagong paligid at binusog ang aming mga mata sa mga dalagang estudyante. Naisip ko sa aking sarili, hindi pwedeng maging malamig ang bawat gabi ko dito sa lungsod ng Baguio, kailangan kong humanap na ng magiging kasintahan dito.Natapos ang aming araw at sabay na din kaming umuwi ni Erick.Walang
tao sa bahay maliban kay Joel at syempre si manang Monica. Naabutan namin silang nanunuod ng telebisyon..
"oh kumusta ang mga freshmen?" tanong kaagad ni Joel.
"ayos naman, si Bogart may chicks na! haha!" birong sagot ni Erick.
Napatingin si manang Monica at ngumiti lang sa amin. Napansin ko ang
suot ni manang Monica, sa nakaraang araw ay ngayon ko lang nakita ang
kanyang makinis na mga hita. Nakashorts na maiksi si manang Monica, at
pang-itaas naman ay manipis na puting tshirt na may patong na longsleeves na pag-aari siguro ng asawa niya. Dumiretso ako sa aking silid upang magbihis, nahiga ako at binalikan ang mga alaala na nangyari kanina lamang. Hindi ko inasahang tigasan sa kakaisip ng mga babae kanina na aming nakita. Una na din dito ay ang kinis ng kutis ni Jona, kasabay din nito ang ilang babae sa ibang kurso at maging si manang Monica na aking nagsimulang pagpantasyahan. Natauhan na lang ako nang hawak ko na ang aking t**i sa ilalim ng makapal na kumot. Habang hinihimas ko ang aking alaga at desididong magparaos na ay biglang bumukas ang pintuan ng aking silid. Si manang Monica, biglaang pumasok.
"ay, sorry, may tawag ka mommy mo yata Bogart" nahihiyang wika ni
manang Monica.
"ah opo sige po susunod na ako" sagot ko naman..
Hindi naman nakitang direkta ni manang Monica ang aking t**i, pero alam kong nakita niyang umuuga ang aking kumot at halatang may ginagawa sa
ilalim nito. Hindi naman siguro magso-sorry si manang Monica kung wala siyang naistorbo. Patay-malisya nalang ako at tumungo sa sala upang saguting ang aking tawag sa landline. Uso na ang cellphone noon pero may kamahalan pa kaya't ang komunikasyon namin ng aking mga magulang ay sa landline lamang.
"Joel, pabili naman ng sibuyas naubos na pala yung stock natin, at magluluto na ako baka gutom na yung dalawang bago, lalo na si Bogart" wika ni manang Monica.
Napatingin ako sa kanya habang may kausap pa din ako sa telepono.
Nahiya ako kay manang Monica, hindi ko naman kasi siya lubusang kilala at isa pa, siya ang aming landlady. Sigurado akong nakita niya akong
nagbabate kanina na hindi ko din naman sinasadyang malibugan dahil sa mga nakita ko sa aming iskwelahan. Matapos ang aking pakikipag-usap sa telepono ay akmang babalik na sana ako sa aking silid dahil na din sa kahihiyan ngunit si manang Monica mismo ang pumigil sa akin.
"oh Bogart dito ka muna kwentuhan muna tayo nila Erick, kumusta naman ang unang araw nyo?" tanong ni manang Monica.
"ah eh, ayos lang po, papasok na po muna ako sa kwarto ko, medyo nahihilo po ako e" sagot ko naman.
"ay may sakit ka ba? teka may thermometer ako, sige pumasok kana sa kwarto mo at susunod nalang ako" wika ni manang Monica sa akin.
Wala naman ako magawa, gusto ko sanang umiwas nalang dahil nahihiya
pa rin ako sa kanya. Kaagad akong bumalik sa aking kama at nagkumot
upang magkunwari na lang na ako ay may sakit. Ilang saglit pa ay pumasok
na din si manang Monica, this time ay kumatok muna siya bago pumasok.
"halika ilagay mo sa kili-kili mo ito at baka may lagnat ka" sabay nito ang paghawak ni manang Monica sa aking noo upang alamin kung mainit nga ako.
"eh manang, este ate, hindi naman po ako nilalagnat. nahihilo lang po ako" sagot ko sa kanya.
"ah ganun ba, e maganda na ang sigurado" sagot niyang muli.
Katahimikan ang nangibabaw nang sandaling iyon habang naghihintay ng
resulta ng temperatura. Ngumiti naman si manang Monica nang kami ay magkatitigan. Noon ko lang napansin ang munting biloy niya sa kanyang isang pisngi. Tila habang tumatagal ay gumaganda ang aking landlady. Matapos ang takdang oras ay kinuha niya ang thermometer sa aking kilikili upang basahin ito.
"ah normal naman pala, pero magpapabili na din ako ng gamot para maibsan na yang sakit ng ulo mo. pero kumain kana muna bago ka uminom ng gamot ha?" pagbibigay ingat niya sa akin.
"salamat po ate Nica" maikli kong sagot.
"huwag mo na i-lock pintuan mo ha, para kung may kailangan ka e makakapasok kami agad, don't worry kakatok muna kami ok?"
wikang muli ni ate Nica at may halong tipid na ngiti sa kanyang mapupulang labi. Sa mura kong edad ay hindi ako sanay na mahilig sa mga babaeng mas nakatatanda sa akin. Ngunit ang kabaitan ni manang Monica ay sadyang isang factor upang buksan ko siguro ang isang espasyo sa aking
imahinasyon para dito.
- Writer
