David & Alexandra

DOCE

Ang Paglayo

**David

Flashback

Bumalik nga ako sa Intramuros para tapusin ang pag aaral ko… masaya mga professors ko na bumalik ako para magtapos, sayang daw kasi ako. Pinagsabay ko ang pag aaral at pag rereview. Gusto kung wala akong ibang maisip kung hindi ang lessons ko lang. Nagpapahinga lang ako pag super antok na ako sa kakaaral. Ayoko ng na babakante… ayokong mag isip ng iba pa… ayoko siyang maisip. 

I hate myself thinking about her… I miss her terribly but I hate her more. Kaya pinaka iiwasan ko ang maalala siya, nababaliw kasi ako. Kaya isinubsob ko sarili ko sa pag aaral ko. Six to Seven months lang naman tapos na ako… kaya ko to. Tapos Board na, I’ve already decided to have my Masteral in Australia. 

Alam kung mapapansin nila Papa na hindi ako OK… kaya tumira ako sa condo unit namin sa Makati. Dinahilan ko nalang na gusto ko mag concentrate sa pag aaral ko. May mga araw pa rin kasing kulang nalang magwala ako pag naaalala ko siya. And yes… I still cry at night out of my frustration over what happened to us. Galit pa rin ako… galit na galit. 

Nagtiwala na naman kasi ako…

- Baka naman masyado ka lang nabubulagan sa galit mo… baka gusto mong pakinggan ang paliwanag niya 

- Para ano pa… bilogin ulit ang ulo papaniwalain mahal niya ako… P*tang ina yan, iniputan niya ako sa ulo. H*yup siya, nag pakatino ako… ginalang ko siya… Tapos ano… ginago niya ako. 

~~~~~~~~~~

Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang address ko. 

- Naratnan ko siya sa Lobby ng condo ko. 

“Andreu, mag usap naman tayo oh” nag sa salita siya habang naka sunod sa akin

Hindi man lang ako huminto… ni Hindi ko siya nilingon 

- What the hell is she doing here. Habol niya akong hinahawakan. 

“Don’t touch me w**re” asik ko sa kanya… 

“Please… Andreu” naiiyak na siya

“Don’t make a scene here sl*t, don’t let me throw you out” singhal ko sa kanya…

Nakayuko nalang siya… may mga tumitingin na rin kasi sa amin… tsaka ko siya nilayasan. 

- S**t ! She has the guts to come here… she looks like a mess too, wala na akong pakialam…

That incident happened not just in the Lobby of the condo, pati sa school… then sa mall. The last time she went to the condo building I asked the guards to throw her out. I may be harsh on her… but hell I care. 

After that I received some packages from her, all those went to the bin. I did not even bother to look at what's inside… anything from her is all garbage, kagaya niya rin. 

Buti nalang after nun, hindi na siya nagpakita or nagparamdam man lang. 

~~~~~~~~~~

Finished my college with Latin Honors, to my parents' surprise. Have to attend graduation kahit ayoko, pero para kina Papa at Mama… I did. 

Graduation Dinner… 

“Congratulations Anak… we’re so proud of you” bati ni Mama at Papa sa akin

“Naka bawi na po ba ako sa mga kasalanan ko” sabay tawa ko

“Anak… past is past, bumawi ka bigtime” sagot ni Mama, sabay yakap at pinugpog ako ng halik… ganun pa rin kasi siya talaga, he still treats me like her baby boy..

“Ma, ano ba yan… ang tanda ko na, makahalik ka parang 2 years old ako” saway ko sa kanya… 

“At Bakit… You’re forever my Baby Boy” 

“Baby Boy… marunong na yan gumawa ng baby boy” asar ni Papa sa kanya… Sabay halakhak nito 

“Hehhh, ewan ko sainyo” asar na asik ni Mama…

“Ma, Tama naman si Papa… baka nga may Apo ka na na hindi mo alam… babaero yang Baby Boy mo” singit ni Ate

“Hoy ! Huwag ka nga magbiro ng ganyan” napa krus pa si Mama

“Ate! Hindi ako babaero noh, sila lumalapit sa akin” yabang ko sa kanya… sabay halakhak

This is one of the rarest times that I’ve laughed since that incident. And I’m so happy my family have been there… pag lungkot na lungkot na ako nauwi ako sa bahay para maging masaya kahit sandali. 

- Wala na akong balita tungkol sa kanya, pati sila Engr. Nilo at mga Engr. na nakasama ko… pati na ang ever loyal sa akin na si Bert. Sarap sana kung makakapag pa inom manlang ako sa kanila, pero alam kung mapag uusapan lang namin siya kaya huwag nalang. 

After Graduation 

I shifted my focus on my review. Halos hindi na ako natutulog, I wanted to ace the exams. Ipinag novena ako ni Mama… and yeah I prayed for grace to ace the exams. Prayed like my life depended on it. Studied like there’s no tomorrow. 

And Boy… it paid back

I passed the exams as No. 1, pinakamasaya ang parents at mga kapatid ko syempre at nagbunyi din ang school ko. 

- Ha! Ano ka ngayon Architect… Engineer na rin ako

- F**k you ka sa akin… 

Pagkatapos ng Oath Taking, I flew to Australia for my Masters. 

Bago ako lumipad kinausap ako ni Ate

“Baby Boy, alam ko may pinagdadaanan ka… mula ng umuwi ka galing sa site na yun?” sabi niya… nasa kwarto ko siya nanonood sa pag impake ko

“Ate, Matagal na yun… I don’t want to talk about it” talking about it always opens the wounds I’ve been trying to conceal… yeah! conceal caused I haven’t really tried to heal it. Ayoko siyang gamutin para may reminder ako katangahan ko. 

“David, babae noh… Huwag mo naman igaya lahat ng babae doon sa ex mo nung college. Baka naman pwede niyong pag usapan.” Hirit niya ulit

“Ate, please… I don’t want to talk about it” sh*t ! Ilang buwan na nakalipas pero pag naalala ko nabubuhay ang galit sa dibdib ko. 

“Wow! You’re whipped to be that hurt” balik niya sa akin… yeah maybe I fell so hard kaya ganito ako… Broken, Shattered to pieces ng binitawan niya ako

- “Ikaw din naman ah, binitawan mo rin siya… ni hindi ka nakinig sa paliwanag niya, takot ka sa katotohanan. But the truth will set you free hindi mo ba naisip yun” - hirit na mabait kung utak

“Stop it Ate… please” ayokong patulan ang mabait kung utak

“Tsaka ano ba ginagawa mo dito… tulungan mo nalang nga ako kesa ini intriga mo love life ko” pabiro kung sabi… pero ang totoo gusto kung change topic na… ayoko siyang maisip dahil aalis na ako… Baka manaig pa ang mabait kung utak na laging sinasabing kausapin ko siya… 

Nawalan na rin ako ng balita sa kanya… hintayin mo pagbalik ko… I’ll f**k you hard… until you beg me to stop. I’ll f**k you… hanggang hindi ka makalakad. 

I swear I’ll make you pay for what you’ve done to me. 

Sa pang gagago mo sa akin. Ibabalik ko yun sayo.

After I landed in Australia, I activated my Social Media Accounts. Naka block pa rin naman siya… I deleted all our shared photos. Mga magkasama kami, mga kinunan namin together… lahat ng mga mag papaalala sa akin sa kanya.

My curiosity got over me… I opened her IG account tinanggal na rin niya mga post na kasama ako. May mga cryptic post siya like :  

Graduation ng school ko, captioned Congratulations!

- Mukhang nagpunta siya, the picture shows the stage during our graduation while we are all lined up getting our diplomas… 

Yung results ng exam naman,  Woohoo… You’re parents would be so proud. Congrats

- She screencap the results from the PRC website, kung nasaan ang pangalan ko at pati yung top ten list. 

She did stalk me again… oh well she’s free to do that, huwag lang siyang papakita at kakausapin ulit ako. 

- We could have been so happy sharing this wonderful achievement I had, but then she chose a different path. She chose not to be with me… She chose that f*cking devil of a man… 

The last post really surprised me… it is a Flag of Australia, captioned Goodbye Pinakamamahal! Be Happy!... Be very Happy!... I love you and I am forever grateful knowing you.  

F**k !?&$ how did she know? 

Maybe I’m just paranoid that this all about me… baka naman ibang tao, praning lang talaga ako. But everything is about me… mali ba talaga na hindi ko siya kinausap man lang… 

- Well it’s too late now, I’ll just have to live with my decision. 

~~~~~~~~~~~~

**Alex 

When I got the reports from the police, alam kung yun na ang tamang panahon para kausapin ko siya. Alam kung babalik siya sa Intramuros para tapusin ang pag aaral niya. So, I stalked him from school to where he lives.

- Wow, he is not just a foreman… How can he afford this place? 

Tumambay ako sa Lobby ng condo niya… nag masid muna ako… stalker nga ako. Nang maka tiempo ako ng pagkakataon, nag lakas loob akong mag pakita sa kanya. 

“Andreu, mag usap naman tayo oh” alam kung nakita niya ako… Pero hindi manlang siya huminto or lumingon sa akin. 

Kaya pilit kung inabot ang braso niya 

“Don’t touch me w**re” asik niya sa akin

- Kahit masakit mga sinasabi niya… hindi ko na muna pinansin ang mahalaga masabi ko ang pakay ko. 

“Please… Andreu” naiiyak na ako… may mga nagtitinginan na rin sa kung nasaan kami

“Don’t make a scene here sl*t, don’t let me throw you out” singhal niya sa akin

Napayuko nalang ako… saka siya nag walk out

- Oh my God… what do I do, I need to talk to him

So I stalk him, in the school, sa mall… at pabalik balik ako sa condo building niya. But I think I pissed him more… He had me thrown out of the building. 

After that, I sent him a copy of the reports including the test from the gynecologist. 

Then I stop stalking him… ayoko naman maapektuhan pa ang pag aaral niya. Mag re review pa siya. 

Aantayin ko nalang na siya na ang kusang lumapit sa akin. Kung hindi man yun mangyari… wala na akong magagawa. I did my best to explain myself to him, but he wouldn’t listen… he did not give me a chance. 

~~~~~~~~

I filed a s*xual harrashment case laban sa demonyong si Engr. Rowel. Ayoko na kasing maulit yung nangyari sa iba pang mga Officers. Naririnig rinig ko na rin kasing may mga naging biktima siya na Officers na currently employed pa rin but nobody have the guts to accuse him. 

I have the police reports, testimonies from the receptionist of the Hotel… siya yung babaeng naka gisingan ko after the incident. That policeman even acquired the CCTV Footages from the Bar and the Hotel itself. Kahit na sa korte kami magharap harap alam kung tatayo ang kaso ko at mananalo. 

But I just filed the case sa HR Department… I wanted him out of the office. At ayokong malaman ito nila Grandpa hence I did not file the case in court. Ni hindi alam ni Sebastian ang mga nangyari sa akin… kahit pati ang relasyon ko kay Andreu. I’m sure my family would be furious pag nalaman nila. Sigurado kulong yan si Rowel. At yan si Andreu, Sebastian would beat him up, hindi papa lampasin nun ang panlalait sa pagkatao ko. 

Kaya mas pinili ko ang manahimik at sa HR lang mag kaso. But this office got some dark secrets that are being dug out because of the case I filed. And God recalling the incident and having to discuss it with others open some wounds that I’ve been trying to heal. Isa pa ang demonyong kalaban ko, ang galing niyang mag pa ikot sa tao. Buti na lang solid ang mga ebidensya ko. 

But being slapped with only a suspension and not termination really got into me. Hindi ko yun matanggap. Mas lalo akong natakot para sa sarili ko alam kung hindi na ako safe sa opisina. I hate the feeling na ako pa ngayon may kasalanan sa mga nangyari.

“Ang arte arte kasi… siya naman pala nag pakita ng motibo” yan ang bulong bulungan ng mga babaeng Engr. sa Construction Dept. 

“Yan kasi ang lakas ng loob, bumangga ba naman sa pader. Hindi niya pa alam kaibigan yan ni Boss” isa pa yan sa mga bulong 

Worst when Angel confronted me… 

“Hoy! Ikaw Maka arte ka, pa virgin akala mo sino ka, hindi mo matitibag yan si Rowel dito. Sanggang dikit yan kay Boss” singhal niya

“Kilalanin kasi muna ang babanggain” sabay hawi sa akin

The environment in the office is not healthy anymore. Takot kang pumasok araw araw kahit na alam mong ikaw ang nasa tama. I was a newbie kalaban ang mga beterano. In the end I have to give up… Nag resign nalang ako, kesa sayangin ang oras ko sa opisinang nag kakanlung sa kriminal.

“Mama Belle, nag resign na ako” sabi ko sa kanya last two days ko na yun hiniling ko kasi sa HR na huwag ipagsabi. Yung VP lang ng Design nakaka alam

“Girl, Sayang naman” sagot niya

“Hanap nalang ako ng ibang papasukan… natatakot na rin kasi ako dito. Baka isang araw bumulagta nalang ako dito” 

“Eh Saan ka niyan lilipat?” 

“Ang totoo hindi ko pa alam, hindi pa naman ako pwedeng tumigil sa pagtatrabaho may mga taong umaasa sa akin” 

“Try mo kaya si Mam Riza, doon sa nilipatan niya?

- And Mam Riza did hire me in her new Office. She became a friend. I was so depressed nung lumipat ako ng opisina. Halos hindi ako makausap. Nagsabay sabay na rin kasi… yung kaso na hindi maganda kina labasan, ang pag alis ni Andreu na hindi man lang nakipagusap… alam mo yun puro nalang malungkot. 

Kung wala si Mam Riza pati na si Ms. Belle, hindi ko alam kung saan ako napunta. 

Wala akong masabihan ng lungkot ko… 

Hindi ako maka move on… 

Nalunod ako sa sobrang lungkot… 

Lungkot dahil umasa kang makukuha mo ang hustisya… ngunit parang ikaw pa ang napasama.

Lungkot na hindi mo masabi sa pamilya mo, dahil sa takot na maiskandalo sila.

Lungkot dahil ang taong inaasahan mong magiging karamay mo laban na ito, siya pa naunang humusga sayo… lumayo at hindi ka binigyan ng pagkakataon magpaliwanag.

~~~~~~~~~~

Pagkikitang Muli… continued

**Alex

It was a bit of a shocker to see him again… sa meeting pa talaga. How I survived that meeting is beyond me, I need to pat my back for a job well done. That's what I thought so...

But meeting him again is my worst nightmare… lahat ng nakaraan bumalik sa akin, it’s been what?!... almost three years already. The fact that he’s more good looking now is even a pain in my head and my heart can’t stop racing… 

- The f*ck ! this is not happening, I can’t succumb to my dark world again… 

And hearing those hurtful words from him again is really like knives twisting my heart, after all these years… he has not moved on. Galit pa rin siya. I wonder if he got the reports and my letters, maybe not because he’s still at it. 

At tama hinala ko dati he is not a mere foreman… his a f**king heir to his fathers empire. No wonder he was so upset then.

- He made me believe he’s just a foreman, siya pala ang tagapagmana ng Gernale… God may sikreto din pala siyang malupet! 

Andito na ito kailangan nang tapusin… para lahat maka move on na. Siya na lang kasi ang hindi...