Prologue
2669 Words
WARNING MATURED CONTENT (slight)
ERRORS AHEAD
ENCOUNTER
Nagising ako sa isang malamig na sahig, nakatali ang kamay ko at paa. Randam ko ang hapdi ng mga sugat ko na natamo, may busal ang bibig ko kaya hindi ako makasigaw ng tulong. Ngunit natigilan ako ng biglang bumukas ang pinto, sa sobrang liwanag nasilaw ako kaya hindi ko naramdaman na nakalapit sya.
"Hmm looks like they're saying the truth Huh!" sarkistong ani ng isang baritonong boses.
Sinubukan kong mag pumiglas nang sinimulan nyang hawakan ang hita ko. Mas mas lalo pa syang lumapit kaya mariin nalang akong napa pikit sa mga gagawin nya. . .
Napatigil ako sa pag iisip ng naramdaman kong tinanggal nya lamang ang busal ko sa bibig.
Oh my ghad akala ko ako na!
Marahan kong iminulat ang mga mata ko at nagtama ang aming paningin.
"W-who are y-you? What a-are you s-saying?" nauutal kong tanong.
"Kiel, and you're the payment for all their debts to me and to my company." nakakaloko nyang saad na mas lalong nagpa taas ng aking balahibo
Tulala akong naka tingin sa kanya ngayon dahil sa mga sinabi nya kanina at dahil narin sa takot na idinulot nya sa akin. Huminga ako ng malalim at sinubukang paunlakan sya.
"Hey mister u-uh can you please untie me. U-uh I promise I-i don't escape!" sabi ko ng kabadong tono.
Malamig nya akong tinignan. Ngayon ko lang nakita ang mga asul nyang mata na parang may . . pagmamahal?! sa kabila ng pinapakita nyang lamig.
Wait! Pagmamahal? Para saan?
Nagising nalang ako sa pag iisip ng bigla nyang nilabas ang isang patalim at naglakad papunta sakin. Agad na kumalat ang panlalamig sa buo kong katawan.
"W-woi g*go a-anong gagawin m-mo" at dahil sa kaba ay tagalog na ang nasabi ko, hindi ko tuloy alam kung nakaka intindi ba sya ng tagalog.
"Tss you said pakawalan kita kaya ginagawa ko lang. Hindi kita sasaksakin okay?" slang nyang sambit na nag pagulat sakin.
Marunong at nakaka intindi sya ng tagalog! Oh my gee! Kababayan! sabi ko sa isip ko pero napatigil ako sa pag bubunyi ng maalala ko . . .
Slave nya pala ako. .
Tuluyan nya nang natanggal ang naka pulupot na tali sa akin. At dahil sa panghihina ay napa higa ako sa malamig na sahig. Unti unti kong ginalaw pataas at pababa ang aking kamay at paa para makaramdam.
Nang nahagip ko ang kanyang paningin ay agad syang nag iwas ng paningin. Agad namang napakunot ang noo dahil sa inaasal nya.
Mukha syang tigreng nahihiya ngayon! Ang cute!
"Oh! suotin mo" ani nya sabay abot sa akin ng coat.
Agad naman akong nagtaka kung bakit inabot nya sa akin iyon "Para saan ito?" tanong ko sabay tanggap ng coat.
"Because I can see your nugity right now." walang preno nyang sabi.
Agad ko namang sinilip at mabilis na namula ang mukha ko sa hiya.
Nakakahiya mukha akong nag bebenta ng laman sa lagay kong toh!
Agad kong sinuot ang coat na binigay nya sakin. "Hehe sir im sorry for this uncomfotable situation. Bakit ngayon nyo lang kasi sinabi" sabi ko para mabawasan ang hiya at dahan dahang tumayo.
Kaya pala pag nakaka tinginan kami agad syang umiiwas!
"Lets go, we're going home" malamig nyang sambit.
Agad naman akong inalalayan ng mga tauhan nya habang sya ay nangunguna sa paglalakad papalabas ng abandonadong building. Sumakay kami sa isang magarang limousine at mabilis na umandar.
"Later we gonna talk about the contract. Don't worry it is legal. Kahit naman slave kita dadaan tayo sa legal na paraan. Ayokong madungisan ang pangalan ko, I play fair don't worry." paliwanag nya.
Wow! he looks so damn handsome while talking! The way he talks and the way he act is shouting in authority! Ramdam mo talaga na hindi sya basta basta! Oh my ghad! so much praises to this ruthless man!
Napakagat nalang ako ng labi sa mga naiisip.
Ghad Prem! Calm your self!
"Done imagining babe?" mapanuyang saad nya habang naka taas ang kanyang makapal na kilay at may kaunting sumpil na ngiti sa labi.
Agad akong napa iling at mas lalo pa syang napa ngisi. "Hmm sabihin mo sakin kung tapos ka nang mag imagine." sabi nya na agad nagpalaki ng mata ko.
"H-hindi yon ang gusto kong iparating! I mean hindi kita ini imagine noh" depensa ko sa kanya.
"Okay i just pretend that i didn't see it" mapang asar na sabi nya at agad na humarap sakin at pinulupot ang kamay sa aking bewang tsaka sumubsob sa aking leeg.
Ramdam ko ang kanyang mainit na hininga na nagpataas ng aking balahibo.
"I miss you Wendy, I miss you babe. I wait for you for a long time and now you're here" he said and starting to sniffle a sobs.
What? he's crying?
"What are you saying? Who is Wendy?" kunot noo kong tanong at nagtataka sa mga pinag sasabi nya. Agad akong napalayo dahil doon.
Dahan dahan syang tumingala at marahang hinawakan ang mukha ko ang mga mata nyang punong puno ng pagmamahal. Ang pait ay agad na kumalat sa sistema ko.
"Hindi ako si Wendy, Im Llianne not Wendy" malamig kong sabi sabay tabig ng kamay nya tsaka tumalikod at tumingin sa kalsada.
You caught my attention Mr. Kiel Cullen. . . You have a past with someone named Wendy huh?
saad ko sa aking isipan bago piliting matulog dahil mahaba pa ang byahe.
. . . .
Nagising ako sa isang tapik sa pisngi. Agad akong nag mulat at dahil sa gulat ay pina ibabawan ko at inambahan ng suntok ang mapangahas na gumising sakin. Napatigil ako sa gaagawin ng mag flashback sakin ang nangyari.
Slave nga pala ako! Oh M! baka mamaya katayin nya ako huhu!
Napatakip ako nang bibig dahil sa naalala. "S-sorry, sorry, hindi ko talaga sinasadya" sabi ko at parang koreanong yumuko. Pero agad naman akong napatigil nang may naramdaman akong matigas na tumutusok sa puwitan ko.
"F*ck babe! Don't move!" sabi nya na may tono ng pag pipigil.
"A-ano yung matigas na nakakapa ko?" nauutal na sabi ko sabay kinapa kapa ang matigas na bagay na yun.
Nang tinignan ko sya ay nakapikit sya at. . . nasasarapan?!
"B-babe d-don't touch it. . . f**k Wendy!" Sabi nya sabay hawak sa kamay ko na pilit pinipirmi.Pabato kong iwinasiwas ang kamay ko para makawala sa pag kaka hawak nya.
Agad nag init ang ulo ko tsaka tumayo at hinatak sya.
"Labas! Hangang Wendy ang tawag mo sakin, wag na wag mo akong hahawakan at tatawagin! Sabing Hindi nga ako si Wendy!" sigaw ko at malakas syang tinulak papalabas tsaka padabog na sinarado ang pinto.
Napabuntong hininga ako at naupo sa kama at kinalma ang sarili.
Sino ba kasi si Wendy at lagi nalang akong tinatawag sa pangalang iyon!
Hindi rin ito ang unang beses na natawag ako sa pangalang Wendy. Nakaka diri at nakaka inis dahil hindi naman yon ang pangalan ko!
Nang kumalma ako ay ipinalibot ko ang aking paningin sa kabuoan ng kwarto. Ngayon ko lang napansin na nasa kwarto nya pala ako.
Kung tinatanong nyo kung paano ko nalaman dahil lang naman sa mga mamahaling relo na naka display at ang pabango nya na umaamoy sa buong kwarto.
Kusang napatigil ang mata ko sa isang picture frame, dahan dahan akong naglakad papalapit doon.
Nakita ko ang isang batang babae at lalaki na sa tantsa ko ay mga teens. Magka akbay sila at bakas ang kasiyahan sa kanilang mukha. Sa baba naman non ay may nakasulat na pangalan.
"Wendy" basa ko sa pangalan. Matagal kong tinitigan ang mukha nang babae sa litrato.
Ahh sya pala si Wendy. . . So hindi sya baliw nang sinabi nya ang pangalan yon sakin at totoo ang hula ko na kamukha ko nga sya. . Pero hindi ko ini expect na mala carbon copy pala kami!!
"Ehem, uh ma'am y-yung damit nyo po na pina bibigay ni ser, maligo daw ho kayo tsaka magbihis. Sabi rin ho ni ser na bumaba kayo mamaya"
Napatalon ako sa gulat at agad kong ibinalik ang picture frame sa kinalalagyan nito at lumapit sa pintuan para harapin ang naka dungaw na nag salita.
"Marunong ho kaya mag tagalog manang?" tanong ko sa isang ginang na tantsa ko ay kumadrona dito sa bahay.
Hindi ko ini expect na kahit nasa U.S ako ay may mga marunong mag tagalog dito. Malambot naman syang ngumiti ay tsaka nang salita.
"Oho maam! Sabi ho kasi ni ser ayaw nya daw maramdaman na parang ang layo nya sa Pinas kaya gusto nya lahat ng taong naka paligid sa kanya ay marunong mag tagalog"magiliw na kwento nya
"Ako ho si Teresa ang kumadrona dito sa bahay. Pwede nyo ho akong tawaging Manang. Uhh kayo na ho ba si Wendy?" pag aalinlangan nyang tanong.
Agad naman akong napa buntong hininga at nilakihan ang awang nang pinto para paunlakan syang maka pasok.
"Pasok ho kayo" sabi ko at umupo sa higaan habang sya ay isinabit ang mga damit na susuotin ko.
"Uh hindi po kasi ako si Wendy. Ako po si Llianne Prem. Uh pwede nyo po akong tawaging Prem, kayo na po bahala kung ano itatawag nyo sakin." naiilang kong sabi at humiga sa kama.
Agad namang nanlaki ang mata nya. "Pasensya na po! Akala ko po kasi ay kayo si Wendy dahil magka mukhang magka mukha kayo. Lagi ko po kasing nakikita ang mga litrato nya kapag nag lilinis ako ng kwarto ni ser. ." sabi nya at hilaw na ngumiti.
"Ah ayos lang po iyon! medyo nasasanay narin ho ako" Nag aalinlangan kong sabi.
Siguro kailangan ko na sanayin at pahabain ang pasensya ko. . .
"Uh matanong lang po, kaano ano ng amo nyo po si Wendy?" tanong ko. Hindi kasi ako mapakali gusto kong malaman ang buhay nya. Nacre creepy-han narin ako dahil nalaman ko na may kamukha ako.
Agad namang napatigil ang matanda sa ginagawa at marahang tumingin sakin. "Pasensya na hija hindi kasi namin pwede sabihin. P-pwedeng si ser ang tanungin mo. Kasi pag kami bawal, mapa parusahan kami." saad nya at pareho kaming natahimik.
"A-ah sige po manang maliligo na po ako, salamat" sabi ko at tumayo tsaka mabilis na pumasok sa cr.
Nang masiguro kong naka alis na sya ay tinanggal ko lahat ng saplot ko at lumublob sa bathtub.
Who is Wendy to you Mr. Kiel at parang napaka lalim nang pinag samahan nyo. . .
Aish! bakit ko ba sya iniisip! ano naman ngayon kung may mas malalim pa syang koneksyon!!
Pag tatalo sa isip ko kaya mas lalo kong nilublob ang sarili ko sa bathtub hanggang sa leeg ko tsaka pinikit ang mata.
Hayyy!! Ang haba naman nang araw bakit di pa kasi mag gabi! Tantsa ko ay nasa ala-una palang ng hapon ngayon kaya mahaba haba pa ang laban ko. .
Lord! baka naman! pag relaxin nyo muna ako! Kaninang umaga nagising nalang ako na nakatali tapos ngayon may nag mamay ari na sakin?! Ano naman kaya ang susunod? . . . pagmamaktol ko sa sarili ko.
Pero hindi rin mawala sa isip ko yung nahawakan ko kanina. . . Potahamnida! Ang laki non pero nakalimutan ko na yung tawag doon. . .
Ano nga uli yon? Pen. . . Pen. . . Pen pineapple apple pen- ayy mali!. Aish! Bahala na nga yun! bakit ba naman kasi hindi ako nakinig nung pinag aaralan yan sa science. . . Baliw na kausap ko sa sarili na nag patawa sakin.
Ilang minuto pa ang nilagi ko sa pagmumuni sa bathtub bago naiisipan tumayo. Lumabas ako ng cr at kinuha ang mga damit. Pero nan laki ang mata ko ng makita ang mga susuotin ko. Isang pares ng undergarments at blue bodycon na sleeveless dress at five inches na white heels.
Shocks masyadong buyag ang laman ko . "No hindi ko kayang suotin ito." sabi ko at agad ini lapag sa kama ang mga damit.
Pero agad ko rin naiisip. . . Na baka patayin nya ako kapag hindi ako nag suot neto!
Why naman kasi gayan yung susuotin!
Pabalik balik akong nag lakad at nag isip. "Susuotin, hindi susuotin, susuotin, hindi susutin, susuotin, hindi susuotin- Ayy!" agad akong napa sigaw ng may pumulupot na kamay sa beywang ko, agad naman akong napatingin sa taong yon at hindi nga ako nag kamali.
"Mister, ano ba bitaw. Diba sabi ko sayo wag mo ako hahawakan?" sabi ko habang pilit na tinatanggal ang naka pulupot nyang kamay.
Agad tumaas ang balahibo ko ng maramdaman ang hininga malapit sa tainga ko. "Hmm"sabi nya at sinimulan ang mabababaw na halik sa tainga ko papaba sa leeg. Unti unti na ring umiinit ang paligid dahil sa ginagawa ny
"Sorry. I'll try to learn calling your name from now on. ." mahinang sabi nya tsaka sinubsob ang mukha sa leeg ko na mas lalong nag papaliyab ng katawan ko.
"B-bahala ka sa buhay m-mo" nauutal na sabi ko tsaka pilit na pumapalag. Pero nahigit ko ang hininga ko ng bigla nyang kagatin at sipsipin ang parte sa leeg ko.
Sarap at sakit ang idinulot niyon sakin na mas lalong nagpasiklab ng init sa katawan ko.
"Ughh . . . ohh!. . . W-what are you d-doing?" nauutal na tanong ko gamit ang isang hindi ko makilalang tono. Tila nawalan ng lakas ang mga kamay ko at napatigil sa pag piglas.
Kusa akong napahawak ng mariin sa laylayan ng kanyang damit at tumirik ang ko sa antipasyong nararamdaman. Sa gitna ng sarap na nararamdaman ay bigla syang tumigil at hinarap ako..
"You like it huh?" sabi nya ng may paglalaro sa tono.
Agad naman akong napa iwas ng tingin dahil sa kahihiyan na nadarama. Agad naman syang ngumisi ng nang nakaka loko dahil sa inasal ko.
"You're cute when you're shy huh? Anyway put your clothes on and go down stair after. Baka hindi pa ako makapag pigi. Don't be shy dapat masanay kana sa mga ganyang damit from now on" panunuyang sabi nya bago walang pasabi na lumabas ng pinto.
Pagka alis nya ay pasalampak akong nahiga sa kama at tila natakasan ng lakas.
Oh My ghad! Is he giving me a god damn mark? Sh*ta!
Agad akong napa iling sa mga kabaliwan na pumapasok sa isip ko. Kahit na nanghihina parin ay pilit akong tumayo at nag bihis.
No choice ako noh. Eto lang yung pina susuot nyang damit kaya susuotin ko na. Alangan naman mag inarte pa ako baka mamaya maulit na naman yung kanina.
Sa hindi mabilang na pagkakataon ay bumuntong hininga ulit ako at at nagpasyang lumabas ng kwarto.
Nang makalabas ako ay inilibot ko ang paningin ko at ipinasada ang daliri sa mga muwebles na madadaanan ko. Nang makarating ako sa mismong hagdan ay napanga nalang ako.
Hindi naman ako na inform na mala grand staircase pala toh!
Sinimulan kong bumaba habang pinapasadahan parin ang hawakan ng hagdaan.
Nang makababa ako ay sumalubong agad sakin ang nakahilerang maid.
"Ma'am halina po kayo at ipupunta ko na po kayo sa dining area" magalang na sabi sakin ng nasa unahang maid.
Wow ulit! Ano ba ako slave ba o prinsesa? Grabe naman! Hindi talaga ako ini inform. .
Sumunod naman ako at kahit mukhang palaka na dahil nahihirapan sa heels na suot ay ipinagpatuloy ko lang.
Aba! Hindi naman kasi heels ang karaniwang suot ko, combat shoes kaya! First time kong mag heels kaya ewan ko kung anong mukha ko ngayon. Hindi naman kasi kami nagfa fashion show kapag nasa gyera. . .
Mahina akong napa hagikhik sa naisip. Pinalibot ko ang paningin ko habang nag lalakad, mga pigurin, painting at iba pang mamahaling bagay ang makikita mo. Talagang hindi talaga mahirap may ari neto!. Kaya nakakapag taka kung bakit ganun ganun nalang sa ka secured nang kinuha nya ako.
Pfft nakalimutan ko kamukhang kamukha pala ako ng Wendy nya, tsk!
Ilang minuto ang tinagal ng paglalakad namin bago marating ang kusina.
Oo seryoso ako, minuto talaga! Ewan ko kung saan pa kami dumaan. Hindi to bahay, kastilyo na ata ito!
- Writer
