Chapter 54
LALAINE’S POV
“Halika Binibini,” pag tawag sa akin ng isang lalaking katamtaman lamang ang katawan. Sobrang lagkit at hinuhubaran nila ako sa gawarang pag titig nila sa akin, na kinikilabutan ang buong pag katao ko.
Nanaig sa dibdib ko ang takot at nerbyos sa posibleng gawin nila sa akin lalo’t mag-isa ako at walang kasama.
Kahit takot man, nagagawa ko pa ring maging matatag at umaasang may taong mag liligtas sa akin.
Connor.
Asan kana ba?
Kailangan kita ngayon?
Mamasa-masa ang luha sa mata ko at nakaka-titig lamang ang dalawang lalaki sa akin, base pa lang sa kilos at kong paano nila ako kinakausap, ramdam ko na kaagad na may masama silang binabalak sa akin.
“Oh bakit, mukhang ayaw mo atang lumapit sa amin, Binibini. Hindi ka namin sasaktan. Gusto ka lang namin ihatid
