Chapter 66
CLARISSE’S POV
Masama pa rin ang loob kong naka-upo sa front seat katabi ni Travis. Nililibang ko na lang ang sarili ko, na pinapanuod sa labas ng bintana na bawat madaanan namin.
Hindi na maipinta ang mukha ko sa inis na kailangan niya pa akong isama.
Hindi niya ba alam na ayaw ko siyang makita at makasama?
Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon ni Travis, o kung saan niya ako dadalhin.
Hindi na ako nag tanong dahil hindi na rin ako interesado pa na malaman.
Nasa tabi ko siya, nag mamaneho at ang isang kamay naka- hawak sa manibela. Simula no’ng sumakay kami room hindi na kami nag kibuan at lingunin na hindi namin kilala ang isa’t-isa.
Pabor na iyon sa akin dahil naiinis lang ako sa tuwing naririnig ko siyang mag salita at kahit na rin humingga sa tabi ko.
Kanina
