Abala ako sa aking ginagawa kung saan nagdidilig ng bulaklak sa loob ng mansion ng bigla nalang akung hinawakan ni Rayle at mabilis akung pinaharap sa kanya habang may ngiti sa kanyang mga labi. Sa ilang linggo na dumaan malaki ang aking pasasalamat na hindi na lumabas ang demonyo na iyon hindi ko man alam kung kailan siya lalabas pero ang alam ko lalabas siya hindi ko lang alam kung kailan o anong araw kasi alam ko naghahanap lang siya ng pagkakataon para lumabas na naman ulit. Mabilis na hinawakan ni Rayle ang aking pisngi at hinalikan ako sa noo, umalis kasi sila kanina nina Aris at wala akung alam kung saan sila pumunta kasi nandito lang naman ako sa palasyo.
“Na miss na kita agad kahit ilang oras palang hindi tayo nagkita,” mas lalo lang akung kinilig sa kanyang sinabi kasi alam kun
