Chapter 22

1726 Words

Nagising ang diwa ko dahil sa kamay na humahaplos sa mukha ko. Nagmulat ako ng mata upang makita kung sino iyon, nanlalabo man ang paningin ay nakilala ko rin kaagad dahilan para mapanatag ako. "Nay..." Pagtawag ko rito habang umuupo sa kamang hinihigaan. "Kamusta, okay ka na ba?" Aniya sa nag-aalalang boses. "Kaninang pag-uwi mo ay bigla ka na lang hinimatay." Umawang ang labi ko bago napatingin sa bintana, nag-aagaw na ang dilim sa liwanag. Mabuti nga at nakauwi pa ako ng buhay, baka sakali ay pinaglalamayan na ako ngayon dahil sa kahayupan ng pamilyang Yu. "Magsabi ka nga, anak, okay ka pa ba?" Dugtong nito nang hindi ako magsalita. "Ito— san mo ito nakuha? Bakit ang dami mong galos at sugat?" Sinipat nito ng tingin ang mga braso kong may ilang galos, samantala ang dalawang paa ko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD