KABANATA 1.
1979 Words
Pumunit sa katahimikan ng gabi sa apat na sulok na bahagi ng silid ang mga halinghing. Red is tightly closing his eyes while he kept on pounding hard.
He pulled faster and thrust deeper.
Kumapit ang mga braso ng babae sa kanyang magkabilang balikat at sumasabay sa bawat marahas niyang galaw kasabay ng mga halinghing na walang patid na kumawala sa mga labi.
“Red! Red, sweetheart!”
Kumabig ang babae sa kanyang batok at sinunggaban ang kanyang mga labi. He responded to her kisses without a second thought while his eyes keep close.
Ang babaeng kaniig ay walang iba kundi ang babaeng pinakasalan niya anim na buwan na ang lumipas. Babae na mismo ang mga magulang pumili.
The woman was Kristal, the daughter of his mother’s best friend. His father has a terminal disease, at hiniling nitong makita siyang ikasal at mabigyan ng apo bago man lang ito tuluyang mawala sa mundo.
Isang hiling na hindi niya kayang hindian.
Red is trying his best doing his marital duty. Labag man sa loob, ay wala siyang magawa. Sa bawat pagniniig ay pikit ang kanyang mga mata at ang isip ay naglalakbay sa nakaraan.
Sa nakaraan kung saan ang kaniig ay ang nag-iisang pinakamamahal. His childhood sweetheart, his buttercup, and his late wife.
Serenity!
It's been seven years, ngunit ang alaala ng asawa ay nanatiling sariwa sa kanyang isip at puso. Ang tinig at maging ang mukha ay nananatiling buhay sa isip at puso niya. How could he forget her, when his heart and mind already made a choice the very first day he met her.
Loving Serenity is a choice he made a long time ago. Hindi mawawala sa isip at puso niya ang dating asawa, sadyang may mga bagay lang na dapat niyang gampanan. Gampanan ang pagiging anak sa kanyang mga magulang, at ngayon ay gampanan na rin ang pagiging asawa kay Kristal.
Tatlong makapangyarihan na pag-ulos ang kanyang ginawa ay tuluyang narating ang rurok ng orgasmo. Kapwa na hiningal habang mahigpit na nakayakap sa kanya ang asawa.
Ilang segundo ang lumipas ay hinugot niya ang sarili at ibinagsak sa tabi ng hubad na katawan ng asawa ang sariling hubad na katawan. Yumakap sa kanya ang asawa at humalik sa kanyang pisngi.
Nilingon niya ito at hinalikan sa noo.
It was a gentle kiss.
One thing he would sure. Hindi man niya maibigay rito ng buo ang pagkatao niya, aalagan niya pa rin ito at hindi lilingon sa iba. Maliban sa paglingon sa nakaraan kung saan naiwan ang puso niya.
“Sana makakabuo na tayo. I want Papa to be happy, and for us to be a complete family, Red.”
It’s been six months since they got married. Ngunit hindi pa rin nabubuntis si Kristal. He even took the courage to do a check-up to know if he has a problem with his sperm. But it turned out to be normal.
“Let's just be patient, baka hindi pa panahon. Wala pa naman isang taon."
Mas lalong humigpit ang pagyakap sa kanya ng asawa. Isinuksok niya ang braso sa ilalim ng leeg nito saka ipinikit ang mga mata.
What could have been if Serenity were alive?
A stupid question that suddenly popped up in his mind. They might already have kids now, so happy and contented, agad na tugon ng isang bahagi ng utak niya.
Agad na tumagilid siya. Kinabig niya ang asawa at niyakap ng mahigpit. Oh, how cruel fate is to him. He is pathetic. Closing his eyes tightly and like what always happened, he tried his very best to divert his thoughts and attention to his wife, hanggang sa gapiin ng antok ang kanyang diwa.
—----------
“I love you, I love you Red. Ikaw at ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa aking huling hininga…”
A whisper of pure love that ignited fire in his soul. A love Red knew that he forever cherished. Slowly, he pulled down Serenity's dress strap.
Marahan na pinaraanan ni Red ng daliri ang makinis nitong balat mula sa balikat pababa sa braso. Hindi mabilang kung ilang beses na napapalunok siya.
“I love you more, buttercup…Sobrang mahal kita higit pa sa inaakala mo. Mahal kita higit pa sa buhay ko, Serenity!”
Serenity tears fell. Umangat ang mga kamay nito at marahan na dumapo sa kanyang magkabilang pisngi. Ang kanilang mga mata ay kapwa nakatitig sa isa’t-isa kung saan masasalamin ang wagas na pagmamahal.
Tuluyan na nahulog sa papag na kawayan ang damit ni Serenity. Ang mga labi ay tuluyang naglapat. Ngunit sa sandaling paglapat ng mga labi ay unti-unting inagaw ng dilim ang mukha ng mahal niyang asawa hanggang sa tuluyan na binalot ng kadiliman ang buong paligid.
Red slowly open her eyes. Muli ay binalot ng kahungkagan ang buo niyang pagkatao. Katulad ng maraming umaga. Dinalaw na naman siya sa panaginip ng yumaong mahal niya.
Ang panaginip na iyon ay hindi lamang basta panaginip, isa iyong pangyayari sa nakaraan. A sweet memory that he forever treasure. Alaala na mananatiling nakaukit sa isip at puso niya hanggang sa huli niyang hininga.
Ang kanyang mga mata ay nakatuon sa kisame. Sunod-sunod ang kanyang paglunok. He felt so thirsty, a thirst of longing that will never be fulfil. Dahil ang nag-iisang tao na makapawi ng kanyang pagka-uhaw ay wala na sa mundong ibabaw.
Bumangon siya, at tulad ng dati. Haharapin niya ang mga responsibilidad na nakaatang sa kanya. Responsibilidad bilang anak, responsibilidad bilang asawa at higit sa lahat responsibilidad bilang CEO ng William Pharmaceutical.
Hubo’t-hubad na naglakad siya tungo sa banyo. Pagdating sa bungad ng banyo ay napalingon siya sa wardrobe. Kanugnog lamang ng banyo ang wardrobe, kaya malayang nakikita niya ang loob nito.
His suit and all the necessary stuff is already prepared. Hands-on na hands-on ang asawa niya sa kanya. Sinisiguro ni Kristal na maayos ang lahat ng susuotin niya papasok ng opisina bago ito bumababa at ipaghanda siya ng almusal.
Sigurado siya na ngayon ay abala ito sa paghahanda sa hapag kainan, upang sa pagbaba niya ay sasaluhan na lang siya nito. Mabuting maybahay si Kristal, at kung tutuusin narito na ang lahat ng katangian na hinahanap ng isang lalaki sa isang babae na mapapangasawa.
Maganda, edukada, at higit sa lahat may respeto sa mga magulang niya at mapagkumbaba. Kaya ginagawa niya ang lahat upang masuklian ang kabutihan nito. He tried his very best to be the best version of a husband kahit sa loob ay pag-aari ng dating asawa ang malaking bahagi ng pagkatao niya.
Ibinabad niya ang hubad na katawan sa ilalim ng rumaragasang tubig ng shower. May kainitan ang tubig na sinadya niya upang tuluyan na magising ang kanyang diwa.
Agad na binilisan niya ang paligo. Naghihintay sa kanya sa ibaba ang kanyang maybahay. Ayaw niya itong pag hintayin.
Pagbaba ni Red at pagdating sa hapag ay saktong kakatapos lang maghanda ng agahan ng asawa niya. May katulong sila. Ngunit pagdating sa kanya ay personal na inaasikaso siya ng asawa.
Agad na yumakap ang mga bisig ni Kristal sa kanya. Tumingala ito sa kanya. Tumingkayad at hinalikan siya sa labi. “Good morning, sweetheart!”
He cupped her face. Tumungo siya sa mukha nito at ginantihan ng magaan na halik sa malambot nitong mga labi. “Good morning!” A smile painted on his face.
Hinaplos niya sa mukha ang asawa, at ang ilang hibla na buhok na tumatabing sa mukha ay kanyang inipit sa punong tenga nito. This woman deserves all the respect and deserves to be cared for.
Hindi man niya maibigay rito ng buo ang puso niya, ngunit po-protektahan niya ito at sisikapin na mapaligaya. Kristal deserves all the happiness. Kaya heto at ginagawa niya ang lahat para lang mapasaya ito.
Dahil ang totoo.
Sobrang na-appreciate niya ang kabutihan na ginagawa nito sa kanya.
“There is a new cafe near the office, at sabi ni Kara, masarap daw ang mousse cake ng cafe na iyon, and I remember that mousse cake is your favorite cake. Wanna go and try it?”
Sunod-sunod ang pagtango ni Kristal habang nakapagkit sa labi ang matamis na ngiti. Ang ngiti ay umaabot sa mga mata nito habang naniningkit.
“I will fetch—”
“Sweetheart hindi na kailangan. Ako na lang ang pupunta. Magkikita na lang tayo sa opisina mo.”
He smiled. “Okay.”
A tight hug and kisses, then whispering “I love you!”
Nakatingala sa kanya si Krystal habang nakapulupot ang mga braso sa kanyang bewang. Ang mga labi ay hindi mabura-bura ang pagkapuknit.
The love and adoration were visible in her hazelnut and almond-shaped eyes. Again, he cupped her face and planted kisses on both of her cheeks. He closed his eyes and then kissed her deeply.
Kapagkuwan bumitaw ang mga labi at niyakap niya ito ng mahigpit habang ang mga mata nakatuon sa nakakasilaw na langit. “I love you too…”
Mas tamang sabihin na tila sa langit niya binubulong ang mga katagang iyon. He knows it is not right. Bumubulong ang konsensya niya. Ngunit kailangan at nararapat lamang na sambitin niya ang mga katagang iyon dahil iyon ang dapat at tama.
Pag-aari naman na ngayon ng asawa ang katawan niya. Pag-aari siya nito kaya nararapat lamang na ipadama niya ang pagmamahal kahit na kontradik ang puso.
Kristal waved her hands. Ngumiti siya habang tinitingnan niya ito sa side mirror ng sasakyan. Hanggang sa lumiit ito ng lumiit sa kanyang paningin.
Pilit na iwinaglit niya sa isip ang mga naghahalong emosyon sa kanyang sistema. Itinuon ang isip sa pagmamaneho. Halos isang oras din na byahe mula sa kanilang tahanan patungo sa kanyang opisina. Sobrang traffic kasi.
Pagkatapos ‘e park ang kanyang sasakyan sa garahe ay agad na tumungo siya sa elevator. As the elevator closed he again took a deep sigh. Suddenly his heart is beating fast.
Weird.
Kakaiba ang klase ng pagpitik ng puso niya. Hindi niya maintindihan. Para siyang kinakabahan. Ngunit walang dahilan para kabaha. Does he feel excitement? Excitement for what? He felt like his blood flow was roaring in his heart, and his heart was kicking against his chest.
Why all of a sudden did his heart beat this way?
Bigla ay tumigil ang elevator at bumukas iyon. Agad na Natuon ang kanyang mga mata sa dalawang pares ng mga paa. Sa pares na mga paa na nakasuot ng itim na high-heels. The two pair of toes look soft and moist, and it was semmitrical and well groomed. Higit sa lahat, maputi at makinis ang balat.
He slowly raised his head. Hindi niya alam kung bakit, ngunit domoble ang paghurmintado ng puso niya. Mahaba ang mga binti at sobrang kinis at puti na tila nyebe sa kaputian.
Hanggang sa dumako ang kanyang mga mata sa bewang nito. Manipis ang kurba at sobrang ganda ng hubog. Perpektong-perpekto ang kanipisan ng bewang na animoy isang modelo.
Mabilis na umangat sa mukha niya. Ang paningin ay agad napako sa mga mata ng babae. The moment their eyes met, Red heart beat even more faster.
He couldn't even blink. There is something in the woman's eyes. Tila iyon nangungusap sa kanya. Ang kulay tsokolate na mga mata ay tila nababalutan ng mahika na humahaplos sa buong pagkatao niya.
At the moment, the loud pounding of his heart is reaching his ear, her blood flow is rushing in every fiber of his veins. Rumaragasa ang hindi maipaliwanag na emosyon sa pagkatao niya. Sumisipa ang t***k ng puso niya na tila gusto ng kumawala sa dibdib niya.
The elevator door is closing. Mabilis pa sa alas kwatro na umangat ang mga kamay upang pigilan ang tuluyan na pagsara ng pinto.
Kapwa na napakurap ang mga mata, at sabay na napalunok. “G-Good morning…” the woman greeted in almost a whisper.
That voice.
Her voice.
“Who are you?”
“A-Aplikante po ako. I am Serena—Serena de Jesus.”
- Writer
