Kitang-kita kong isa-isang bumagsak ang mga ito. Wala akong pakialam kung tauhan sila ni Itay at mabait sila sa akin dati. Pasensiyahan na lamang kami. Kailangan ko munang magpalamig ng ulo. Sana sa muli naming magkikita ni Itay ay matino na ang utak nito at makapag-isip na rin ito na mali ang plano nito sa akin biglang anak nito.
Mabilis akong tumakbo papalabas ng bahay. Hindi ako dumaan sa gate. Kundi sa pader ako tumalon ng mataas. Nang tuluyang makalabas ng lupain ng aking ama ay mabilis akong tumakbo papalayo sa lugar. Nagmamadali na akong sumakay ng taxi. Doon lamang ako nakahinga ng maluwag dahil tuluyan na akong nakalayo sa aking ama.
Parang maiiyak ako na hindi ko maunawaan. Talagang nagagalit ako ng sobra kay Itay. Hindi ko matanggap na balak niya akong ikulong para hindi ako m
